domingo, 10 de agosto de 2014

2014/08/15 - María Birginaren Jasokundea (A)

José Antonio Pagolaren homiliak.

Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

María Birginaren Jasokundea (A)


EBANJELIOA

Gauza handiak egin ditu
nire alde Ahalguztidunak;
ezerezak gora jaso.

+ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukasen liburutik 1,39-56

Egun haietan, Maria etxetik atera eta Judeako mendialdeko hiri batera joan zen arin-arin, eta, Zakariasen etxean sarturik, Elisabeti agur egin zion. Mariaren agurra entzun bezain laster, Elisabeti punpaka hasi zitzaion haurra sabelean. Une berean, Espiritu Santuaz beterik gelditu zen Elisabet, eta goraki esan zuen: «Bedeinkatua zu emakume guztien artean eta bedeinkatua zure sabeleko fruitua! Nor naiz ni, nire Jaunaren ama ni ikustera etortzeko? Zure agurra nire belarrietara iritsi orduko, pozez punpaka hasi zait haurra sabelean. Zorionekoa zu, Jaunak esan dizuna beteko dela sinetsi duzulako!»
Orduan, Mariak esan zuen:

«Jaunaren handitasuna
dut goresten,
pozaren pozez daukat barrena,
Jainkoa baitut salbatzaile.
Bere mirabe ezerez honengan
jarri ditu begiak;
horregatik, dohatsu deituko naute
guztiek gaurdanik.
Gauza handiak egin ditu
nire alde Ahalguztidunak.
Santua da
eta gizaldiz gizaldi errukitsua
begirune diotenentzat.
Bere indar guztiaz jokatu du:
buru-harroak suntsitu ditu,
ahaltsuak goi-postuetatik bota
eta ezerezak gora jaso;
ondasunez bete ditu
gose zeudenak,
eta esku-hutsik bidali aberatsak;
lagun etorri zaio bere herri Israeli,
bere errukiaz oroiturik:
hala hitzemana zien
gure arbasoei,
Abrahami eta ondorengoei
betiko».

Mariak hiruren bat hilabete egin zituen Elisabetekin; gero, etxera itzuli zen.

Jaunak esana.


HOMILIA

2014ko abustuaren 15ea

Izenburua

---

José Antonio Pagola



HOMILIA

JESUSEN JARRAITZAILE LEIALA

Ebanjelariek, Ama Maria aurkeztean, Jesusen Amaganako gure debozioa errepiztu dezaketen moduko ezaugarriez horniturik agertzen digute. Ikuspegi horrek Maria maitatzen laguntzen digu, hartaz gogoeta egiten, hura imitatzen, hari otoitz egiten, harengan konfiantza izaten, espiritu berriaz eta ebanjelikoagoaz.
Fededun handia da Maria. Jesusen lehen jarraitzailea. Bere Semearen egintzak eta hitzak bihotzean hausnartzeko gai izan den emakumea. Semeak iragarri duen eta pobreen salbatzailea den Jainkoa kantatu duena. Ama leiala, bere Semea pertsegitua, gaitzetsia, gurutzean josia izan denean  haren ondoan jarraitu duen Ama. Kristo berpiztuaren lekukoa, ikasleekin batean Espirituari, Jesusen Elizak beti bidelagun izanen duen Espirituari, ongi etorri egin diona.
Lukasek, bere aldetik, Mariaren kantika geure egitera gonbidatzen gaitu, Jesusenganako geure bidean kantika haren espirituak gida gaitzan uztera, zeren «Magnificat» kantikan distiratzen baitu bere dirdira osoan Mariaren fedeak eta hark identifikatzen baitu bete-betean bere Seme Jesusekiko ama bezala.
Jainkoaren handitasuna aldarrikatuz hasi da Maria: « pozik da nire bihotza Jainkoagan, ene salbatzaileagan, zeren bere zerbitzari honen apaltasunean ezarri baititu bere begiak». Zoriontsu da Maria, Jainkoa bere xumetasunari begira jarri dela sumatu duelako. Horrelakoxea da Jainkoa apalekin. Bere Aita bedeinkatzean Jesusek agertu duen gozotasun bera agertu du Mariak bere kantikan, «jakintsuei eta adituei» ezkutatu eta «jende xumeari» agertzen zaiolako. Mariak xumeen Jainkoagan duen fedeak Jesusekin sintonizatzeko era eman digu.
Jainko «ahaltsua» aldarrikatzen du Mariak, «haren errukia haren fededunengana iristen delako belaunez belaun». Jainkoak bere errukiaren zerbitzura jarri du bere ahalmena. Haren errukia belaunaldi guztietara iristen da. Gauza bera diosku Jesusek: guztiekin da errukitsu Jainkoa. Horregatik diotse aldi guztietako bere ikasleei: «izan zaitezte errukitsu, zuen Aita errukitsu den bezala». Bere ama-bihotzetik, beste inork ez bezala sumatu du Mariak Aita eta Ama den Jainkoaren samurtasuna, eta Jesusen mezuaren giharrean sarrarazi gaitu: Jainkoa maitasun errukitsua da.
Mariak, orobat, pobreen Jainkoa aldarrikatu du, zere «boteretsuak beren aulkitik botatzen dituelako» eta zapaltzen jarraitzeko indarrik gabe uzten; aitzitik, «apalak goratzen ditu», beren duintasuna eskura dezaten. Pobreei lapurtu izan dietena eskatzen die aberatsei eta «esku hutsik uzten ditu»; aitzitik, gose direnak «ondasunez bete ditu», bizi gizatarragoaz goza dezaten. Gauza bera oihukatzen zuen Jesusek: «azkenak lehenengo izanen dira». Jesusen Berri Onari ongi etorri egitera garamatza Mariak: Jainkoa pobreen Jainko da.
Beste inork ez bezala erakutsi digu Mariak Jesusi jarraitzen, Jainkoa errukitsu dela hots eginez, mundu haurridetsuagoa izan dadin lan eginez eta xumeen Aitagan konfiantza izanez.

José Antonio Pagola



HOMILIA

ITXAROPENEKO AMA

Gaur jai handia da fededunentzat. Jaia ez da baizik eta pazkoko iragarpenaren oihartzuna: Kristo berpiztu da.
Jainkok María ere berpiztu du. Bere Semearengan eskaintzen zen salbazioa inor bezala hartzea jakin zuen emakume hura, behin betiko bizitzara heldu da jada.
Bidegabekeria eta bere Semea galtzeko mina gurutzearen ondoan sufritzea jakin zuenak, berpiztuta bere bizitza aintzatsua partekatzen du gaur eta bizitzagatik itxaropenarekin ibiltzera gonbidatzen gaitu.
Eta, lehenago ezer, María-ren Jasokundea gure itxaropen kristaua egiaztatzen duen jaia da: salbazioa gizakiarentzat dago. Jada Kristorengan bete den eta María-ri jada osotasunean oparitu zaion behin betiko bizitza dago. Berpiztea dago.
María gure itxaropeneko Ama da. Hura «ezin hobeto berrerositakoa» da (K. Rahner). Hartan guk ere bizi izatea egun batean itxaroten duguna jada egin da era bikain eta osoan.
Baina María urrienetarako itxaropen Ama eta mundu honetako gurutziltzatuenak da batez ere. María handi eta zorionekoa bada betiko da Jainko behartsuen Jainkoa delako.
María Jainko horrela izan dadila pozten da. Behartsuen Jainkoa eta apaldutakoak. Apalkuntzari begiratzea jakin duena eta bere esklaboaren maltzurkeria. Popea-ren edo Kleopatraren aurrean gelditu ez dena, baizik bere begirada jarri du aureolarik gabeko, kultura ez ondasun, behartsu nekazariarengan.
Magnificat gaur kantatzerakoan, gogora dezagun nor den María aintzatu duen eta hark bere poz guztia eta bere itxaropena jarri dituen Jainkoa.
Ez da, maiz, guk pentsatzen dugun Jainko neutral eta axolagabea. Behartsuen Jainkoa da. «Boteretsuetarako tronuko lurrera botatzen duen eta apalak goresten dituena; esku hutsekiko gosetietara, eta aberatsei ondareetako coIma-ek agur esaten diona».
Hitz hauek, bezala dio J. L. González Faus, «ez dira inongo profeta oldarkorren ez inongo gerrillari bortitzen hitzak, baizik atera dira samurtasunetik, garbitasunetik eta María-ko bihotzean sartzen diren pozetik; memoria gorde zuen bihotz hori eta poz Jesusen, lurreko aristokratentzako bere erreinua ezkutatu duelako Aitari bedeinkatzen zuen eta ezagutarazi duena gauza gutxi».

José Antonio Pagola



Ebanjelio honen homilia gehiago irakurtzeko hurrengo loturan sakatu:



Blog:               http://sopelakoeliza.blogspot.com

José Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:
                        http://iglesiadesopelana3v.blogspot.com


No hay comentarios:

Publicar un comentario

Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.