José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
2014ko maiatzaren 18
5. Pazko Igandea (A)
EBANJELIOA
Neu naiz bidea, egia
eta bizia.
+ Jesu Kristoren
Ebanjelioa San Joanen liburutik 14, 1-12
Egun hartan, Jesusek bere ikaslei esan zien:
«Ez izan kezkarik: sinetsi Jainkoarengan eta
sinetsi niregan ere. Nire Aitarenean toki asko dago; horrela izan ez balitz,
esango nizuekeen. Orain, zuentzat tokia prestatzera noa. Joan eta tokia
prestatu ondoren, berriro etorri eta neurekin eramango zaituztet, ni nagoen
lekuan zuek ere egon zaitezten. Zuek badakizue ni noan tokirako bidea».
Tomasek esan zion:
–Jauna, ez dakigu nora zoazen; nola jakin
bidea?
Jesusek erantzun:
–Neu naiz bidea, egia eta bizia. Ezin da inor
Aitarengana joan nire bidez izan ezik. Ni benetan ezagutuko baninduzue, Aita
ere ezagutuko zenukete. Are gehiago, ezagutzen duzue dagoeneko, eta ikusi ere
ikusi duzue.
Orduan, Felipek esan zion:
–Jauna, erakuts iezaguzu Aita, eta aski dugu.
Jesusek erantzun:
–Honenbeste denbora zuekin, Felipe, eta ez
nauzu ezagutzen? Ni ikusten nauenak Aita ere ikusten du. Nola diozu: «Erakuts
iezaguzu Aita?» Ez al duzu sinesten ni Aitarekin bat eginda nagoela eta Aita
nirekin? Nik irakatsi dizuedana ez dizuet neure kabuz irakatsi. Niregan bizi
den Aita da bere salbamen-egintza burutzen ari dena. Sinets iezadazue: ni
Aitarekin bat eginda nago eta Aita nirekin. Besterik ez bada, sinetsi egiten
ditudan egintzengatik. Bene-benetan diotsuet: Niregan sinesten duenak nik
egiten ditudan egintzak eginen ditu berak ere, eta are handiagoak, ni
Aitarengana bainoa.
Jaunak esana.
HOMILIA
2014ko maiatzaren 18a
BIDEA
Azken
Afaria bukatzean, ikasleak sumatzen hasi dira, Jesus ez dutela jada berekin
luzerako izango. Judas presaka irtetea, Pedrok laster ukatuko duela iragartzea,
Jesusen hitzak laster joango dela esanez: horrek guztiek utzi ditu koloka eta
larri. Zer izango da beraiez?
Jabetu
da Jesus haien tristuraz eta nahasmenduaz. Bihotza hunkitu dio horrek. Bere
buruaz eta datorkionaz ahazturik, ikasleei bihotz ematen ahalegindu da: «Ez
dadila larritu zuen bihotza; sinetsi Jainkoagan eta sinetsi nigan ere».
Geroago, hizketan ari direla, aitorpen hau egin die Jesusek: «Ni naiz bidea,
egia eta bizia. Ezin joan da inor Aitagana, nire bidez ez bada». Ez dute ahaztu
behar hori sekula.
«Ni
naiz bidea». Oso gutxi ez direnen arazoa, ez da bidea galdurik edo bide
okerretik ibiltzea. Besterik gabe, biderik gabe bizi izatea dute arazoa,
labirinto antzeko batean galdurik: aurrera eta atzera ibiliz mila bidetan,
unean uneko esloganek eta modek kanpotik esaten dietenei jarraiki.
Eta,
zer egin lezake gizon edo emakume batek biderik gabe dagoenean? Norengana jo
lezake? Nora joan liteke? Jesusengana hurbiltzen bada, aurkituko duena, ez da
izango erlijio bat, baizik bide bat. Batzuetan, fedez egingo du aurrera; beste
batzuetan zailtasunekin egingo du topo; are gehiago, atzera ere egin lezake,
baina bide zuzenean dabil, Aitagana daraman bidean. Horixe da Jesusen promesa.
«Ni
naiz egia”. Hitz hauek gonbit eskandalagarri dira belarri modernoentzat. Den
guztia ez da mugatzen arrazoiaren mailara. Teoria zientifikoak ez du berekin
egia osoa. Errealitatearen azken misterioa ezin atzeman daiteke analisi
sofistikatuenen bidez. Errealitatearen azken misterioa begi aurrean duela bizi
behar du gizakiak.
Azken
Misterio horretara gidatzen eta hurbiltzen gaituen bide bezala aurkeztu zaigu
Jesus. Jainkoak ez du inor derrigortzen. Inor ez du behartzen proben eta
ebidentzien bidez. Azken Misterio hori isiltasun da eta errespetuzko erakarpen.
Jesus da bere Ontasunera ireki gaitzakeen bidea.
«Ni
naiz bizia». Gure bizitza eraldatuz joan daiteke Jesus. Ez urruneko maisu bat
bezala, gizadiari jakinduria miresgarriko altxor bat utzia dion maisu bat
bezala, baizik eta bizi den norbait bezala, geure izatearen hondo-hondoan, bizi
berri baten hazia ereiten digun norbait bezala.
Jesusen
egintza hori, gure baitan, era lau eta isilean gauzatzen da ia beti. Fededunak
berak ere sumatu bakarrik egiten du atzeman ezineko presentzia bat. Batzuetan,
alabaina, ziurtasunak betetzen gaitu, gorde ezineko pozak, erabateko
konfiantzak: bada Jainkoa, maite gaitu, dena da posible, baita betiko bizia
ere. Ezin ulertuko dugu kristau-fedea, Jesus onartzen ez badugu bide, egia eta
bizi bezala.
José Antonio Pagola
HOMILIA
2011ko maiatzaren 22a
EZ ZAITEZTE GELDITU JESUS GABE
Azken Afaria bukatzean, bereei agur esaten hasi da
Jesus: jada ez da izango luzaro haiekin. Ikasleak nahasirik, zur eta lur gelditu
dira. Argiro hitz egin ez dien arren, guztiek izan dute susmoa herioak laster
eramango duela beren artetik. Eta, hura gabe, zer egin behar dute?
Lur jota ikusi ditu Jesusek. Haiek fedean indartzeko
garaia da, Jainkoagan beste era batean sinesten erakutsiz: «Ez dadila koloka jarri zuen
bihotza. Sinetsi Jainkoagan eta sinetsi nigan ere». Jainkoagan
konfiantza izaten jarraitu behar dute, baina aurrerantzean Jesusengan ere
sinetsi behar dute, hura baita biderik hobena Jainkoagan sinesteko.
Jesusek, gero, beste horizonte bat agertu die. Haren
heriotzak ez du hondoratu behar fedea. Izatez, berak Aitaren misteriorako bidea
hartzeko utziko ditu. Baina ez da ahaztuko haietaz. Gogoan izango ditu. Tokia
prestatuko die Aitaren etxean eta egun batean itzuliko da haiek berekin
eramateko. Azkenean berriro elkarrekin egongo dira betiko!
Ikasleei oso zail gertatu zaie halako gauza handios
batean sinestea. Beren bihotzean era guztietako duda-mudak eta galderak sortu
zaizkie. Antzeko zerbait gertatzen zaigu guri ere: Ez ote da hau guztia amets
eder bat? Ez ote da ilusio engainagarri bat? Nork garantiza diezaguke halako
zoria? Tomasek, betiko bere zentzu errealistaz, galdera bat egin dio: Nolatan
jakin dezakegu Jainkoaren misteriorako bide hori?
Ustekabeko erronka da Jesusen erantzun hau: «Neu
naiz bidea, egia eta bizia». Erlijioen historian ez da ageri honelako
baieztapen ausarditsurik. Bere burua eskaini digu Jesusek, Jainko Aitaren
misteriorantz egin behar dugun bidetzat. Jesusek agertzen ahal digu bizitzaren
azken sekretua. Jesusek komunikatzen ahal digu giza bihotzak antsiatzen duen
bizi betea.
Asko dira gaur egun, Jainkoagana jotzeko, biderik gabe
gelditu diren gizon-emakumeak. Ez dira ateo. Inoiz ez dute ukatu Jainkoa beren
bizitzan era kontzientean. Berek ere ez dakite sinesten duten ala ez. Soilki,
Eliza alde batera utzi badute, hartan bide erakargarririk aurkitu ez dutelako
izan da; alegia, fededunek «Jainkoa» deitzen dugun bizitzaren azken misterio
hori gustura bilatzeko, Elizan bide erakargarririk aurkitu ez dutelako.
Eliza uztean, batzuek aldi berean
Jesus ere utzi dute. Lerro apal hauen bidez, jada aski jendek susmatzen duen
zerbait esan nahi dizuet. Eliza
baino handiagoa da Jesus, askoz gehiago. Ez ezazue nahasi Kristo kristauekin.
Ez ezazue nahasi Jesusen ebanjelioa gure hitzaldiekin. Dena uzten baduzue ere,
ez zaitezte gelditu Jesus gabe. Harengan aurkituko duzue bidea, egia eta bizia,
guk zuei agertzen jakin ez duguna. Harritzeko modukoa gerta
dakizueke Jesus.
José Antonio Pagola
José
Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.