2017-01-01 - Santa Maria, Jaungoikoaren Ama (A)

Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun. 
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.

Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.

Jose Antonio Pagola homilies in different languages.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Santa Maria, Jaungoikoaren Ama (A)

EBANJELIOA

Aurkitu zituzten Maria, Jose eta jaioberria. Jaio eta zortzi egunera, Jesus izena ezarri zioten.

Lukas 2,16-21

Joan ziren lasterka eta han aurkitu zituzten Maria, Jose eta jaioberria askan etzana. Ikusi zutenean, haurtxo hartaz esan zitzaiena kontatu zuten. Artzainek esandakoa entzun zuten guztiak harriturik gelditu ziren. Mariak, berriz, gertakari guztiok gogoan hartzen zituen, bere barruan hausnartuz.

Artzainak, entzun eta ikusi zutenarengatik Jainkoari aintzaka eta goraka itzuli ziren, dena aingeruak esan bezala gertatu baitzitzaien.

Jaio eta zortzi egunera haurra erdaindu zutenean, Jesus izena ezarri zioten, sortu aurretik aingeruak esan bezala.

Jaunak esana

HOMILIA

2017ko urtarrilaren 1a

AMA

Askorentzat gerta liteke harrigarri, urte zibilaren lehen eguna eta Andre Maria Jainkoaren Amaren festaburua Elizak egun berean ospatzea. Alabaina, esanguratsua da, Elizak, IV. mendeaz gero, Salbatzailearen jaiotza handikiro ospatu ondoren, urte berria Mariaren, Salbatzailearen eta gure Amaren, amatasun-babesean ospatu nahi izatea.

Gaur egungo kristauok galdegin beharra dugu zer egin dugun Mariaz azken urte hauetan; izan ere, segur aski pobretu egin dugu geure fedea Maria geure bizitzatik aparte utziz.

Dudarik gabe, geure bizipen erlijiosoa garbitzeko eta fede sendoago bat aurkitzeko gogoak eraginik, alde batera utzi ditugu gehiegikeria erlijioso batzuk, lekuz kanpoko debozio batzuk, ohitura azaleko eta oker batzuk.

Sasi-mariologia bat gainditzen saiatu gara, zeinetan, agian, Kristoren ordez Maria jartzen baikenuen eta Mariaren baitan jartzen baikenituen salbazioa, barkazioa eta erospena, dudarik gabe haren Semeari zor dizkiogun horiek.

Baldin eta gure jokabide guztia desbideratzeak zuzentzea eta Maria, Jesu Kristoren Ama eta Elizaren Ama denez, egiazko lekuan ezartzea izan bada, poztu egin beharko genuke eta berretsi geure jarrera.

Baina, horrela gertatu al da zehazki? Ez al gara ahaztu Mariaz, gehiegitxo? Ez al dugu zokoratu bihotzeko txoko ilun batean, balio gutxikotzat ematen ditugun gauza batzuen ondoan?

Maria alde batera uzteak, haren misioaz eta gure bizitzan izan beharko lukeen lekuaz gehiago sakondu gabe, ez du sekula aberastuko gure kristau-bizipena; aitzitik, pobretu egingo du. Segur aski, gehiegikeria handiak egin ditugu iraganean; orain, ordea, geure burua pobretzeko arriskua bizi dugu, geure bizitzatik Maria erabat baztertuz, Kristoren Ama da Maria.

Baina haren sabeletik jaio zen Kristo hari hazten joatea zegokion eta anai-arreba asko bere baitan hartzea, egun batean bere Hitzaz eta bere graziaz biziko ziren gizon-emakume asko bere baitan hartzea. Gaur egun, Maria ez da Jesusen Ama bakarrik. Kristo osoaren Ama da. Fededun guztien Ama.

On izango da, urte berria hastean, geure begiak Mariagana jasoz hastea. Ama baten arduraz eta samurtasunez izango dugu hura bidelagun egunez egun. Gure fedea eta gure esperantza zainduko ditu. Ez gaitezen ahaztu Mariaz urtean barna. 

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

HOMILIA

2016ko urtarrilaren 1a

URTE BERRIKO GALDERAK

«Urte berri bat» hasi dugu gaur. Zer izango ote da?, zer espero dut nik urte berri honetan?, zer opa dut egiaz?, zeren premia dut?, zertan emango dut neure astirik preziatuena eta garrantzizkoena?, zer izango litzateke niretzat gauza benetan berri eta on bat, gaur hasi dugu urte honetan?

Nolanahi bizi behar ote dut, jarduera batetik bestera pasatuz, jakin gabe ez zer nahi dudan juxtu, ez zertako bizi naizen?, ala jakingo ote dut bereizten zer den funtsezkoa eta zer bigarren mailakoa? Ohikeriaz eta modu aspergarrian bizi behar ote dut?, ala ikasiko ote dut espiritu sortzaileagoz bizitzen?

Aurten, Jainkoagandik apur bat gehiago urruntzen jarraitu behar ote dut?, ala ikasiko ote dut konfiantza eta egiazaletasun handiagoz hura bilatzen? Beste urte bat gehiago mutu jarraitu behar ote dut haren aurrean, ireki gabe ez ezpainak, ez bihotza?, ala jaulkiko ote da, noizbait ere, nire arima gaixo honetatik dei xume eta apal, baina egiati bat?

Aurten ere, soilik, neure ongizateaz arduraturik bizi behar ote dut?, ala jakingo ote dut, noizbait ere, gainerakoak zorioneko egiten?, zein jenderengana hurbilduko naiz?, poza ereingo al dut haiengan ala etsipena eta tristura kutsatuko diet? Nabilkeen lekuan, izango ote da bizitza maitagarriagoa eta ez hain latza?

Beste urte bat gehiago izango ote da, gauzak eta mila gauza egitera emana, egoismoa, tirandura eta urduritasuna pilatuz?, ala hartuko ote dut astirik isiltasunerako, atsedenerako, otoitzerako eta Jainkoarekin topo egiteko?, soilik neure arazoetan hesitu behar ote dut, ala mundua gizatasun handiagoko eta bizigarriago bihurtzen ahaleginduko naiz?

Axolagabe hartzen jarraitu behar ote dut gosearen mundutik egunez egun datozkidakeen albisteak?, Siriakoa jendearen gorpu puskatuak edo txaneletan itoak bihotza sorgor kontenplatzen?, hotz-hotz jarraitu behar ote dut begiratzen gure artera lan eta ogi bila datozenei? Noiz ikasi behar dut bihotz arduratsuz eta solidarioz begiratzen sufritzen ari direnei?

Urte honen «berritasuna» ez zaigu etorriko kanpotik. Soilik, geure barnetik erne daiteke berritasuna. Urte hau berria izango da, baldin eta era berri batean eta konfiantza handiagoz sinesten ikasten badut, baldin eta keinu berriak eta maitagarriagoak aurkitzen baditut neureekin bizitzeko, baldin eta esnatzen badut neure bihotzean erruki berri bat sufritzen ari direnentzat.

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

HOMILIA

2015eko urtarrilaren 1a

AMA GURE BIDELAGUN

Esan ohi da gaur egungo kristauak beste aro batzuetako fededunak baino gutxiago hunkitzen garela Andre Mariaren aurrean. Agian, Mariaren debozioan izan diren sasi-joerak ikusita, errezelo eta susmo askok joak gara ustekabean.

Batzuetan, bera oso bakar harturik azpimarratu izan da Mariaren babes-eginkizuna, bere seme-alabak gaitz orotatik anparatzen dituen Amatzat emanez, bizitza ebanjelikoa kontuan izan gabe.

Beste batzuetan, Mariarekiko debozio batzuek ezin izan dute goratu Maria «ama idealizatu» baten menpetasun gaixobera sortu gabe, eta heldutasun-falta eta infantilismo erlijiosoa sustatu gabe.

Agian, Maria «emakume bakartzat», besterik ez bezalakotzat, emanez egin den idealizazio honek berak elikatu ahal izan du benetako emakumearekiko nolabaiteko mespretxua, eta horrela, behar bada, gizonezkoaren nagusitasuna sustatu duten eragileetako bat gehiago izan da. Gutxienez, ez genuke baztertu behar, arinki, katolikoei alde desberdinetatik aurpegiratzen zaigun kritika hau.

Alabaina, tamalgarria izango litzateke geure bizitza erlijiosoa pobretuko bagenu, fededunentzat Maria izan daitekeen bezalako erregaluaz ahaztuaz.

Mariaren debozioak, zuzen harturik, ez darama inor infantilismora; aitzitik, femeninotasunaren presentzia aberasgarria segurtatzen du gure fede-bizitzan. Jainkoak berak emakume baten sabelean haragitu nahi izan du. Ordudanik, esan dezakegu «Jainkoaganako eta Jainkoagandiko bidea dela femeninotasun hori» (L. Boff).

Gizadiak beharrezkoa du beti femeninotasunari ezartzen diogun aberastasun hori; izan ere, gizonezkoagan ere baden arren, emakumeagan trinkotzen da era berezian: intimitatea, onarpena, ardura, txera, samurtasuna, misterioari lotzea, haurduntza, bizia ematea.

Maria geure bizitzatik baztertzen dugun bakoitzean, geure fedea pobretzen dugu. Eta femeninotasuna mespretxatzean, ama baten besoetan eskaini zaigun Jainko horrengana hurbiltzeko balizko ubideei ixten diegu geure burua.

Jainkoaren Ama Maria santuaren jaia ospatuz hasten dugu urtea. Jainkoaren Hitzarekiko fideltasunak eta eskaintzak, xumeekin bat egin izanak, Jesus Haurrarekiko aukerei atxiki izanak, Eliza jaioberrian zerbitzari bizi izanak eta, ezer baino lehen, Salbatzailearen Ama izanak gure fedearen eta esperantzaren Ama bihurtu dute Andre Maria.

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

HOMILIA

2012ko urtarrilaren 1ea

GAUR

Jesusen jaiotzaren kontakizuna honela bukatzen du Lukasek: irakurleei adieraziz «Mariak gauza hauek guztiak bihotzean gordetzen dituela». Ez du gordetzen gertatua, iraganeko zenbait oroitzapen bezala, baizik bere bizitza guztian eguneratuko eta berbiziko duen esperientzia bezala.

Ez da funtsik gabeko oharpena. Fede-eredu dugu Maria. Ebanjelari honen iritziz, Jesus Salbatzaileagan sinestea ez da aspaldiko garai bateko gauzak gogoratzea, baizik haren indar salbatzailea gaur esperimentatzea, gure bizitza gizatarrago egiteko gai dela esperimentatzea.

Horregatik, baliabide literario berezi-bereziaz baliatzen da Lukas. Jesus ez da iraganeko norbait. Nahita errepikatzen du ezen Jesus berpiztuaren salbazioa «GAUR» berean ari zaigula eskaintzen, harekin topo egiten dugun bakoitzean. Hona adibide batzuk.

Honela iragartzen digu Jesusen jaiotza: «Daviden hirian Salbatzaile bat jaio zaizue gaur». Gaur ere jaio daiteke Jesus guretzat. Gaur sar daiteke gure bizitzan eta alda dezake betiko. Bizi berrira jaio gaitezke harekin.

Galileako herrixka batean ezindu bat ekarri diote Jesusi. Hau hunkitu egin da, hura bekatuak blokeaturik ikustean, eta sendatu egin du barkazioa eskainiz: «Barkatuak dituzu zeure bekatuak». Jainkoa goratuz erreakzionatu du jendeak: «Gauza harrigarriak ikusi ditugu gaur». Guk ere esperimenta dezakegu barkazioa, Jainkoaren bakea eta barneko poza, Jesusi senda gaitzan uzten badiogu.

Jeriko hirian, Jesusek Zakeoren etxean hartu du ostatu, zerga-biltzaile aberats eta boteretsu haren etxean. Jesusekin topo egiteak erabat eraldatu du Zakeo: hainbat jenderi lapurtua itzuliko du eta pobreekin partekatuko bere aberastasunak. Jesusek diotso: «Gaur salbazioa iritsi da etxe honetara». Jesusi geure bizitzan sartzen uzten badiogu, gaur berean hasi ahal izango dugu geuk ere biziera duin, haurride arteko eta solidario bat.

Jesus hilzorian da gurutzea, bi gaizkileren artean. Haietako batek konfiantza hartu du Jesusengan: «Jesus, gogora zaitez nitaz zeure erreinuan izango zarenean». Bat-batean erreakzionatu du Jesusek: «Gaur nirekin izango zara paradisuan». Gure heriotzako ordua ere salbazio-eguna izango da. Hainbeste espero genituen hitz hauek entzungo ditugu azkenean: hartzazu atseden, izan konfiantza nigan, gaur nirekin izango zara, eta betiko.

Gaur urteberria hasi dugu. Baina, zer izan daiteke guretzat zerbait berri eta on? Zeinek jaioaraziko du gugan poz berri bat? Zein psikologok irakatsiko digu gizatasun handiagoko izaten? Ezer gutxirako dira desio onak. Gugan ernetzen den gauzarik hoberenerako esna bizitzea da garrantzia duena. Egunero eskaintzen digu Jainkoak salbazioa. Ez da zertan ezeren zain egon. «Gaur» hau bera izan daiteke niretzat salbazio-egun.

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

Blog:               http://sopelakoeliza.blogspot.com

http://iglesiadesopelana.blogspot.com

José Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:

                        http://iglesiadesopelana3v.blogspot.com

2016-12-25 - JAUNGOIKOAREN JAIOTZA (A)

Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun. 
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.

Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.

Jose Antonio Pagola homilies in different languages.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

JAUNGOIKOAREN JAIOTZA (A)

EBANJELIOA

Gauerdiko meza.

Salbatzailea, jaio zaizue gaur.

+ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukas liburutik 2,1-14

Garai hartan, mundu guztiaren errolda egiteko agindu zuen Augusto enperadoreak. Lehen erroldatze hau Siriako gobernari Kirino zela egin zen. Beraz, erroldatzera joan ziren denak, nor bere herrira. Jose ere, Daviden familia eta jatorrikoa baitzen, Galileako Nazaret herritik Judeako Belen zeritzan Daviden herrira igo zen bere emazte Mariarekin, erroldatzera. Maria haurdun zegoen. Belenen zeudela, haurra izateko egunak bete zitzaizkion, eta lehen-semea izan zuen; oihaletan bildu eta abere-aska batean ezarri zuen, ez baitzen ostatuan haientzat tokirik.

Baziren inguru hartan artzain batzuk, gauez kanpoan artaldea txandaka zaintzen. Jaunaren aingerua aurkeztu zitzaien eta Jaunaren aintzak argiz inguratu zituen; haiek beldur-ikaraz gelditu ziren, eta aingeruak esan zien: «Ez beldurtu! Hara, berri on pozgarria dakarkizuet, bai zuentzat, bai herri osoarentzat ere: Salbatzailea, hau da, Mesias Jauna, jaio zaizue gaur Daviden herrian. Eta hona seinalea: jaioberri bat aurkituko duzue oihaletan bildua eta askan etzana».

Bat-batean, zeruko aingeru-talde handi bat azaldu zen aingeruaren inguruan, Jainkoa goretsiz: «Aintza zeru gorenean Jainkoari eta bakea lurrean berak hain maite dituen gizon-emakumeei! »

Jaunak esana.

Egunerako meza.

Hitza gizon egin zen
eta gure artean jarri bizitzen.

+ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Joan liburutik 1,1-18

Hasieran bazen Hitza.

Hitza Jainkoarekin zegoen
eta Hitza Jainko zen.

Hasieran
Jainkoarekin zegoen Hitza.

Gauza guztiak
beronen bidez egin ziren,
eta egindakotik ezer
ez da berau gabe egin.

Hitzarengan zegoen bizia,
eta bizia gizakien argia zen;
argi horrek ilunpetan egiten du argi,
baina ilunpeek ez zuten onartu.

Agertu zen gizon bat Jainkoak bidalia; Joan
zuen izena.

Testigu izatera etorri zen, argiaz testigantza egitera, beraren mezuaren bidez sinets zezaten.

Ez zen hura argia, argiaren testigantza egin behar zuena baizik.

Hitza zen egiazko argia,
mundura etorriz
gizaki guztiak argitzen dituena.

Munduan zegoen
eta, mundua
haren bidez
egina izan arren,
mundukoek ez zuten onartu.

Bere etxera etorri zen,
baina beretarrek ez zuten onartu.

Onartu zuten guztiei, ordea,
berarengan sinesten dutenei, alegia,
Jainkoaren seme-alaba izateko
ahalmena eman zien.

Hauek ez dira giza odolekoak,
ezta gizakiaren borondatez
sortuak ere,
Jainkoarengandik jaioak baizik.

Eta Hitza gizon egin zen
eta gure artean jarri bizitzen.

Ikusi dugu haren Jainko-aintza,
Aitarengandik
maitasun eta egiaz betea
datorren Seme bakarrari
dagokion aintza.

Joanek beronetaz egin zuen testigantza, oihu eginez: «Honetaz ari nintzen ni, “Nire ondoren datorrena nire gainetik dago, ni baino lehenagokoa baitzen” esan nuenean».

Izan ere, guztiok hartu dugu
haren betearen betetik,
eta maitasuna maitasunaren gain
hartu ere.

Legea Moisesen bidez eman zen;
maitasuna eta egia, berriz,
Jesus Mesiasen bidez.

Jainkoa ez du inork inoiz ikusi;
Aitaren baitan dagoen
eta Jainko den
Seme bakarrak
eman digu haren berri.

Jaunak esana.

HOMILIA

2016ko abenduaren 25ean

HURBILEKO JAINKOA

Eguberri jaiak egun hauetan gure kaleetan arnasten den giro azaleko eta manipulatu hori baino askoz sakonagoak dira. Gure kontsumo-gizartearen trikimailu guztiak baino jai barnekoiago eta pozgarriagoak.

Fededunek eskuratu beharra dugu berriro jai hauen muina, eta aurkitu beharra, hainbesterainoko arintasunaren eta zorakeriaren gainetik, geure alaitasunaren jatorria den misterioa. Ikasi beharra dugu Eguberriak «ospatzen». Ez dakite guztiek zer den ospatzea. Ez dakite guztiek zer den alaitasunari bihotza irekitzea.

Halaz guztiz, ezin ulertu izango ditugu Eguberriak geure bihotzean isiltasuna egiten ez badakigu, hurbiltzen zaigun Jainkoaren misterioari geure barnea irekitzen ez badakigu, eskaintzen digun biziarekin adiskidetzen eta Jainko Adiskide baten etorrera ahogozatzen ez badakigu.

Geure eguneroko bizitzan, batzuetan hain aspergarria, hain itzalia eta tristea, alai bizitzeko gonbita egiten digu. «Ezin tristurarik izan bizia jaiotzen denean» (Leon Handi santua). Ez da alaitasun gesal eta arin baten kontua. Ez da, zergatik ez dakitela alai agertu nahi izaten dutenen alaitasuna. «Baditugu guk arrazoiak alaitasun dirdaitsurako, alaitasun bete eta jai handirako: Jainkoa gizon egin da, eta gurekin bizitzera etorri da» (Leonardo Boff). Bada alaitasun bat, Jainkoaren hurbiltasunari bihotza irekitzen diotenek bakarrik ahogoza dezaketena, haren samurtasunak hunki ditzan uzten diotenek bakarrik ahogoza dezaketena.

Jainkoaren aurrean, beldur orotatik, konfiantza-falta eta uzkurkeria guztietatik liberatzen gaituen alaitasuna da. Nolatan izan gu haur bezala hurbiltzen zaigun Jainko baten beldur? Nolatan ihes egin guk txiki, ahul eta babesgabe bezala eskaintzen zaigun batengandik? Jainkoa ez da etorri botereaz armaturik, gizon-emakumeon nagusi bezala. Irribarre edo negar eginarazi diezaiokegun haur baten samurtasunez hurbildu zaigu.

Jainkoa ezin izan da jada guk susmatu izan dugun Jainko Ahalguztidun eta Boteretsu hura, atzeman ezineko mundu baten seriotasunean eta misterioan hesitua. Jainkoa haurtxo hau da, gizadiari maitekiro emana, gure begien bila dabilen ume hau, bere irribarrez gu alaiarazteko.

Jainkoa haur egin izan horrek, haren misterioaz egiten ahal ditugun gure burutazio eta espekulazioek baino askoz gehiago adierazten du Jainkoa zer den. Jakingo bagenu, Haur honen aurrean isilik egoten eta geure izatearen barnenetik Jainkoaren hurbiltasuna eta samurtasuna onartzen, agian ulertuko genuke, zergatik egon behar duen, Eguberri-egun hauetan, fededun baten bihotzak beste alaitasun batek hartua eta zoratua.

Jose Antonio Pagola

HOMILIA

2011ko abenduaren 25ea

Lk 2, 1-14  (Gauerdiko mesa)

GANBELA BATEAN

Lukasen kontaeraren arabera, Aingeruak artzainei ekarritako mezuak eskaintzen digu giltza misterioa fedetik irakurri ahal izateko; alegia, Betleemetik kanpo inguruabar arraroetan jaio den haurraren misterioa irakurtzeko.

Gaua da. Argi ezezagun batek egiten du dirdira, Betleem estaltzen duen ilunean. Ez du dirdiratzen haurra dagoen lekuan, baizik eta haren mezua entzuten ari diren artzainak biltzen ditu. Haurra ezkutuan da ilunpean, leku ezjakin batean. Ahalegin bat egin beharra da hura aurkitzeko.

Hona entzun behar ditugun lehenengo hitzak: «Ez beldur izan. Berri ona dakarkizuet: poz handia herri guztiarentzat». Egundoko gauza bat gertatu da. Guztiok dugu alaitzeko arrazoia. Haur hori ez da Maria eta Joserena. Guztiontzat jaio da. Ez da jende pribilegiatu batena. Jende guztiarentzat da.

Kristauek ez genituzke hartu behar jai hauek geureak bailiran. Fedez jarraitu diotenena da Jesus eta hartaz ahaztu direnena, Jainkoagan konfiantza dutenena eta dena koloka jartzen dutenena. Inor ez dago bakarrik bere beldurren aurrean. Inor ez dago bakarrik bere bakardadean. Bada gu gogoan gaituen norbait.

Horixe aldarrikatu du mezulariak: «Salbatzailea jaio zaigu gaur; Mesias, Jauna». Ez da Augusto enperadorearen semea, mundua dominatzen duen horrena, ez da jendeak salbatzailetzat eta bere soldadu-legioen bidez bakearen ekarletzat duen horrena. Boteretsu baten jaiotza ez da berri on, jende ahula abusu-mota guztien biktima den munduan.

Inperioak mendean duen herri batean jaio da gure haur hau. Ez da erromatar hiritarra. Inor ez dago haur hau jaio zain Erroman. Baina behar dugun salbatzailea da. Ez da jarriko inongo Zesarren zerbitzura. Ez du lan egingo inongo inperiorentzat. Soilik, Jainkoaren erregetza bilatuko du eta haren zuzentasuna. Bizitza gizatarrago egiteko biziko da. Honengan aurkituko du gure mundu zuzengabe honek Jainkoaren salbazioa.

Non dago, ordea, haur hau? Nola antzeman ahal diogu? Hona zer dioen mezulariak: «Hona seinalea: haur bat aurkituko duzue, oihaletan bildua, ganbela batean etzana». Zokoratu bat bezala jaio da gure haur hau. Gurasoek ezin aurkitu izan diote leku erosorik. Inoren laguntzarik gabe munduratu du amak. Bera bakarrik baliatu da ama, ahal bezala, haurra oihaletan bildu eta ganbelan etzateko.

Ganbela honetan hasi du Jainkoak bere abentura, gizakion artean. Ez dugu aurkituko boteretsuen artean, baizik ahulen artean. Ez dago gauza handi-mandi eta ikusgarrietan, baizik gauza pobre eta xumeetan. Entzun dezagun mezua: goazen Betleemera; itzul gaitezen geure fedearen sustraietara. Bila dezagun Jainkoa haragi egin den leku hartan.

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

Ikusi ere:

JAUNGOIKOAREN JAIOTZA – B Zikloa

JAUNGOIKOAREN JAIOTZA – C Zikloa

Blog:               http://sopelakoeliza.blogspot.com

http://iglesiadesopelana.blogspot.com

José Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:

                        http://iglesiadesopelana3v.blogspot.com

2016-12-18 - Abendualdiko 4. Igandea (A)

Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun. 
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.

Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.

Jose Antonio Pagola homilies in different languages.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Abendualdiko 4. Igandea (A)

EBANJELIOA

Jose, Daviden ondorengoa,  Maria zeure emaztetzatik Jesus jaioko da.

Mateo 1,18-24

Jesus Mesiasen sortzea honela gertatu zen: Maria,

Jesusen ama, Joserekin ezkontzeko hitzemana zegoen; eta, elkarrekin bizitzen hasi aurretik, haurdun gertatu zen Espiritu Santuaren egitez. Jose, Mariaren senarra, gizon zuzena zen; ez zuen hura salatu nahi, eta isilean uztea erabaki zuen. Asmo horrekin zebilela, Jaunaren aingerua agertu zitzaion ametsetan eta esan zion: «Jose, Daviden ondorengoa, ez izan beldurrik Maria zeure emaztetzat hartzeko, harengan sortua Espiritu Santuarengandik baitator. Semea izango du, eta zuk Jesus ezarriko diozu izena, berak askatuko baitu bere herria bekatuetatik».

Hau guztia, Jaunak profetaren bidez esana bete zedin gertatu zen: Hara, birjinak haurdun gertatu eta semea izango du, eta Emmanuel jarriko dio izena (Emmanuel izenak «Jainkoa gurekin» esan nahi du).

Esnatzean, Jaunaren aingeruak agindua egin zuen Josek, eta Maria emaztetzat hartu zuen.

Jaunak esana

HOMILIA

2016ko abenduaren 18a

BARNE ESPERIENTZIA

Mateo ebanjelariak aparteko interesa du irakurleei esateko, Jesusi «Emanuel» izena ere eman behar zaiola. Ondotxo daki gauza bitxi eta harrigarri gerta daitekeela hori. Nori eman dakioke izen bat, «Jainkoa gurekin» esan nahi duena? Halaz guztiz, izen horrek biltzen du kristau-fedearen giharra eta izen horrek adierazten du Eguberriak ospatzearen erdigunea.

Alde guztietatik inguratzen gaituen hondo-hondoko misterio hori, fededunok «Jainkoa» deitzen dugun hori, ez da gugandik urrun eta aparte dagoen zerbait. Guztiokin eta gutako bakoitzarekin dago. Nola jakin hori? Sinets al daiteke modu arrazoizko batean Jainkoa nirekin dagoela, nik neuk ez badut izan inolako esperientziarik, txikiena delarik ere?

Eskuharki, kristauei ez digute irakatsi Jainkoaren misterioa geure barnean sumatzen. Horregatik, askok imajinatzen dute, Unibertsoko gune zehaztugabe eta abstraktu batean dagoela Jainkoa. Beste batzuek, Eukaristian presente dagoen Kristo adoratuz bilatzen dute. Beste zenbaitek Biblian entzun nahi diote hizketan. Beste batzuentzat, Jesus da biderik hobena.

Jainkoaren misterioak, dudarik gabe, bere bideak ditu bizitza bakoitzean presente bihurtzeko. Dena den, esan daiteke, gaur egungo kulturan, misterio hori nola edo hala geure barnean esperimentatzen ez badugu, nekez aurkituko dugula kanpoan. Aitzitik, haren presentzia geure barnean sumatzen badugu, errazago gertatuko zaigu geure ingurumenean Jainkoaren misterioaren aztarrenak ateratzea.

Daitekeena ote? Hau da sekretua batez ere horretarako: begiak itxirik eta isiltasun lasaian egoten jakitea, arnasten eta sostengatzen gaituen misteriozko presentzia hori bihotz xumez onartuz. Kontua ez da horretan pentsa eta pentsa bizitzea, baizik eta geure barne hondoenetik iristen zaigun bakea, bizia, maitasuna, barkazioa… «onartuz» egotea.

Ulertzekoa izango da, geure misterio propioan murgiltzean, geure beldur eta kezkekin topo egitea, geure zauri eta tristurekin, geure eskastasun eta bekatuarekin topo egitea. Ez dugu zertan larritu; jarrai dezagun isiltasunean. Geure barnearen hondoenean den presentzia adiskidetsu hori gure barnea baketuz, askatuz eta sendatuz ariko da.

Karl Rahner-ek, hogeigarren mendeko teologorik garrantzizkoenetako hark, esan zuen, ezen gure egun hauetako gizarte sekularrean, «bihotzeko esperientzia honekin bakarrik uler daitekeela Eguberritako fede-mezu hau: Jainkoa gizon egin da». Bizitzaren azken misterioa gure barnean dagoen onberatasun-, barkazio- eta salbamen-misterio bat da: guztien eta gutako bakoitzaren barnean dagoena. Baldin eta isiltasunean onartzen badugu, biziko dugu Eguberriaren alaitasuna.

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

HOMILIA

2013ko abenduaren 22a

BARNE ESPERIENTZIA

(2016-2017ko A zikloaren homilía ikusi).

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

HOMILIA

2010eko abenduaren 19a

GUREKIN DAGO

Jesus Betleemen jaio aurretik, Mateok agertu du “Emmanuel” izena ezarriko diotela, hau da, “Jainkoa gurekin”. Adierazpen hori harrigarria da; izan ere, Jesus ez zuten ezagutu izen horrekin, eta ebanjelariak oso ondo zekien hori.

Izatez, Mateok irakurleei giltza eskaini nahi die bere ebanjelioan Jesusez emango digun kontakizunera hurbiltzeko; haren baitan, haren keinuetan, haren mezuan eta haren bizitza osoan gure bizitza partekatu nahi izan duen Jainkoaren misterioa ikusi ahal dezagun. Fede honek animatzen eta mantentzen gaitu Jesusi jarraitzen diogunok.

Jainkoaren gurekin dago.  Ez da erlijio batekoa edo bestekoa. Ez da kristauen jabetza. Ezta jende onarena ere. Haren seme-alaba garen guztiona da. Dei egiten diotenekin dago eta ezikusiarena egiten diotenekin, zeren giza bihotz guztietan baitago, bakoitzari lagun egiten bere gozamenean eta bere atsekabean. Inor ez da bizi haren bedeinkaziorik gabe.

Jainkoa gurekin dago. Ez dugu entzuten haren ahotsa. Ez dugu ikusten haren aurpegia. Haren presentzia apala eta nabarmenkeriarik gabe, hurbila eta barnekoia, oharkabeko gerta dakiguke. Geure bihotzean sakontzen ez badugu, bizitzan bakarrik gabiltzala  pentsa genezake.

Jainkoa gurekin dago. Ez du oihurik egiten. Ez du inor behartzen. Errespetua du beti berekin. Gure adiskiderik onena da. Onera, ederrera, zuzenera erakartzen gaitu.  Harengan argi umila eta indar adoretsua aurki genezake bizitzako laztasunari eta heriotzaren misterioari aurre egin ahal izateko.

Jainkoa gurekin dago. Inork ere ulertzen ez gaituen momentuan, hark onartzen gaitu. Oinaze- eta larrialdian, hura kontsolamendu da. Ahuldadean eta ezinean eusten digu. Beti ari zaigu gonbit egiten bizia maitatzera, hura zaintzera eta beti hobe egitera.

Jainkoa gurekin dago. Zapalduengan dago haien duintasunaren babesle; baita zapalkuntzaren kontra ari direnengan ere, haien ahaleginari indar emanez. Eta gizon-emakume guztiengan dago, bizitza zuzenagoa eta haurrideagoa, guztientzat duinagoa, egitera dei eginez, azkenak direnetarik hasirik.

Jainkoa gurekin dago. Gure erantzukizuna iratzarri nahi du eta gure duintasuna zutik jarri. Gure espiritua indartu nahi du, inolako idoloren esklabo izan ez gaitezen.

Jainkoa gurekin dago. Bizitzan dago eta heriotzan egongo da. Bidelagun dugu egunero eta azken orduan onartuko gaitu. Orduan ere seme-alabatetako bakoitza besarkatuko du, betiko bizirako harrapatuz.

Jainkoa gurekin dago. Horra zer ospatzen dugu Eguberrialdiko jaietan: fededunek, fede txikiagokoek,  fede txarrekoek eta ia fedegabe direnek. Fede honek eusten dio gure esperantzari eta pozten du gure bizitza.

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

Blog:               http://sopelakoeliza.blogspot.com

http://iglesiadesopelana.blogspot.com

José Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:

                        http://iglesiadesopelana3v.blogspot.com

2016-12-11 - Abendualdiko 3. Igandea (A)

Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun. 
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.

Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.

Jose Antonio Pagola homilies in different languages.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Abendualdiko 3. Igandea (A)

EBANJELIOA

Zu al zara «Etortzekoa ”, ala besteren baten zain egon behar dugu?

+ Jesukristoren Ebanjelioa san Mateosen liburutik 11,2-11

Egun haietan, Joan Bataiatzaileak Mesiasen egintzen berri izan zuen kartzelan, eta bere ikasle batzuk bidali zizkion galdetzera: “Zu al zara «Etortzekoa ”, ala besteren baten zain egon behar dugu?»

Jesusek erantzun zien:

–Zoazte eta esan Joani entzuten eta ikusten duzuena: itsuek ikusi egiten dute eta herrenak badabiltza, legendunak garbi gelditzen dira eta gorrek entzun egiten, hildakoak piztu egiten dira eta behartsuei berriona ematen zaie.

Eta zoriontsua sinesteko oztoporik niregan aurkitzen ez dueña!

Haiek alde egitean, Jesus Joani buruz hitz egiten hasi zitzaion jendeari: «Zer ikustera irten zineten basamortura? Haizeak kulunka darabilen kanabera? Zer ikustera irten zineten bestela? Soineko apainez jantzitako gizona? Jantzi apainekoak errege-jauregietan bizi ohi dira. Zer ikustera irten zineten, bada? Profetaren bat? Bai, noski, eta profeta baino ere handiagoa.

Hartaz dago idatzia Liburu Santuan: Begira , neure mezularia bidaltzen dut zure aurretik; hark prestatuko dizu aurretik bidea. Benetan diotsuet: Ez da amaren semerik sortu Joan Bataiatzailea baino handiagorik; hala ere, Jainkoaren erreinuko txikiena ere hura baino handiagoa da.

Jaunak esana.

HOMILIA

2016ko abenduaren 4a

ZAURIAK SENDATU

Jesusen jarduerak nahasirik utzi zuen Joan Bataiatzailea. Honek Mesias bat espero zuen, munduan bekatua desegingo zuena Jainkoaren epai zorrotza ezarriaz, eta ez Mesias bat, zauriak sendatzera eta sufrimendua arintzera emanik biziko zena. Makeronteko presondegitik mezu bat bidali dio Jesusi: «Zu al zara etortzekoa dena ala beste baten zain bizi behar dugu?»

Profeta sendatzaile baten bere biziera kontatuz erantzun dio Jesusek «Esan Joani ikusten eta entzuten ari zaretena: itsuek ikusten dute eta ezinduak ibili dabiltza; lepradunak garbi gelditzen dira eta gorrek entzuten dute; hildakoak pizten dira eta behartsuei Berri Ona hots egiten zaie». Hauxe da egiazko Mesias: sufrimendua arintzera etorri dena, bizitza sanotzera eta behartsuei esperantzaren argia piztera.

Aita errukitsu batek bidali duela sentitu du Jesusek, gizon-emakume guztientzat mundu duinago eta zoriontsuago bat nahi duen Aitak. Horregatik, zauriak sendatzeari, oinazeak sanotzeari eta bizitza askatzeari emanik bizi da. Eta horregatik eskatu die guztiei: «Izan errukitsu, zuen Aita errukitsu den bezala».

Jesusek ez du uste Epaile zorrotz bat bezala bidalia denik, bekatariak juzgatzera eta mundua gaitzestera. Horregatik, ez da ariko jendeari beldurra nola sartuko zuzentasun zorrotz baten keinuak eginez; baizik eta bere adiskidetasuna eta barkazioa eskainiko die bekatariei eta prostituituei. Eta horregatik egin die guztiei erregu hau: «Ez epaitu eta ez zaituzte epaituko».

Jesusek ez du inor sendatu apeta hutsez edota sentsazionalismo baten bila. Errukiak eraginda sendatzen du: jende gaixo, lur jotako eta hautsi horren bizitza berregin nahi du. Horiek dira lehenak esperimentatzen, bizitza duin eta osasuntsu baten adiskidea dela Jainkoa.

Jesusek ez zuen sekula azpimarratu bere sendatzeen mirarizko izaerarik; ez zuen pentsatu sendatze horiek izango zirela munduan sufrimendua kentzeko errezeta erraz bat. Ezaugarri bezala aurkeztu zuen bere jarduera sendatzaile hori; hain juxtu, zein norabidetan jardun bere jarraitzaileei agertzeko, berak «Jainkoaren erregetza» deitzen zuen Aitaren egitasmo gizatartzaileari bideak irekitzeko.

Frantzisko aita santuak dio, zeregin premiazkoa dela «zauriak sendatzea»: «Garbi dakusat Elizak gaur egun egin behar duena zauriak sendatzeko gaitasuna agertzea dela, eta beroa, hurbiltasuna eta ondokotasuna eskaintzea bihotzei… Hau da lehenengo gauza: zauriak sendatzea, zauriak sendatzea». Ondoren dio: «jendearen kargua hartzea, bidelagun bihurturik samariar onak bezala igurtziz, garbituz eta kontsolatuz». Orobat dio: «jendearekin ibili gauez, solas egiten jakin eta, are gehiago, haien gauera eta ilunera jaitsiz bidea galdu gabe».

Bere eginkizuna ikasleei gomendatzean, Jesusek ez ditu imajinatzen doktore, hierarka, liturgia-jakitun edo teologo, baizik eta sendatzaile. Bikoitza izango dute beren egitekoa: Jainkoaren erregetza hurbil dela hots egin eta gaixoak sendatu.

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

HOMILIA

2013ko abenduaren 15a

ZAURIAK SENDATU

(2016-2017ko A zikloaren homilía ikusi).

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

HOMILIA

2010eko abenduaren 12an

SUFRITZEN ARI DEN JENDEAGANDIK HURBILAGO

Makeronte gotorlekuan preso, Joan Bataiatzailea antsiaz dago Jainkoaren epai izurrigarria noiz iritsiko, herriaren bekatua errotik erauzteko. Horregatik, presondegira Jesusez iristen zaizkion berriak nahasgarri gertatzen ditu: noiz ekin behar dio Jesusek ekintzari? Noiz agertu behar du justiziazko eskua?

Lepoa moztuko dioten baino lehenago, Jesusengana ikasle batzuk bidaltzeko modua egin du Joanek, barrua erretzen dion galdera honi erantzun diezaion: «Zu al zara etortzekoa dena ala beste baten zain egon behar dugu?» Jesus ote da egiazko Mesias ala beste boteretsuago eta bortitzago baten zain egon behar dugu?

Jesusek ez die erantzun ikasleei zuzenean. Ez dio eman bere buruari inolako mesiastar titulurik. Haren egiazko nortasuna ezagutzeko bidea beste bat da, biziagoa eta konkretuagoa. Esaiozue Joani «ikusten eta entzuten ari zaretena». Jainkoak bere Bidalia nolakoa izatea nahi duen ezagutzeko, Jesusen jarduerari ongi erreparatu behar diogu eta haren mezuari oso adi egon. Ezin du ordezkatu ezagutza zehatz hau beste inolako aitorpenek.

Jesusen jarduera guztia sendatzera eta askatzera dago orientatua, eta ez juzgatzera edo gaitzestera. Lehenik eta behin, ikusten ari diren hau adierazi behar diote Joani: sufritzen ari den jendeari emanik bizi da Jesus buru-belarri, jende horri osasuntsu, duintasunez eta zoriontsu bizitzea eragozten dion guztitik askatzeari emanik. Jendea sendatuz iragartzen du Mesias honek salbazioa.

Ondoren, Jesusi entzuten ari direna adierazi behar diote: esperantzazko mezua, hain zuzen ere laborari pobretu haiei zuzendua, abusu- eta zuzengabekeria-mota guztien biktima diren haiei zuzendua. Mesias honek pobreei hots egiten die Jainkoaren Berri Ona.

Norbaitek Jesus Mesiasen jarraitzaile ote garen ala beste batzuen zain egon behar duen galdetzen badigu, geure zer egintza agertzen ahal diogu? Zein mezu entzuten ahal digu? Ez dugu burua zertan nekatu jakin nahi dugunean zein diren Jesusen elkarte batean falta ezineko bi ezaugarriak.

Lehenengoa: sendatzaile den elkarte bat egiten saiatzea, sufritzen ari den jendeagandik hurbilago bizitzea, bakarrago eta babesgabeago diren gaixoekiko arduratsuago izatea, entzungo dien eta kontsolatu dituen norbaiten beharra duen jendea gogotsuago onartzea, jendearen ezbeharren aurrean presenteago egotea.

Bigarrena: elkartea ez eraikitzea pobreei bizkarra emanik; aitzitik, halakoen arazoak hurbilagotik ezagutzea, halakoen premiei kasu egitea, halakoen eskubideak defenditzea, ez uztea babesik gabe. Halakoek behar dute entzun eta sentitu Jainkoaren Berri Ona beste inork baino lehenago.

Jesusen elkartea ez da soilik fede-hastapenak eskaintzeko lekua, ezta soilik ospakizun-tokia ere. Era askotan izan behar du bizitza sanoago baten iturri, abegi-leku eta egoitza-beharrean denaren etxe.

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

Blog:               http://sopelakoeliza.blogspot.com

http://iglesiadesopelana.blogspot.com

José Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:

                        http://iglesiadesopelana3v.blogspot.com