lunes, 11 de febrero de 2013

2013/02/17 - Garizumako 1. Igandea (C)

Hasiera ..... A Zikloa ..... B Zikloa ..... C Zikloa ..... Castellano ..... Eleaniztun


José Antonio Pagolaren homiliak.

Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

2013ko otsailaren 17a

Garizumako 1. Igandea (C)



EBANJELIOA

Espirituak eramanik, basamortuan barrena ibili zen, deabruak tentatzen zuela.

+ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukasen liburutik 4,1-13

Jesus Espiritu Santuaz betea itzuli zen Jordandik. Espirituak eramanik, basamortuan barrena ibili zen berrogei egunez, deabruak tentatzen zuela. Egun haietan ez zuen ezer jan, eta azkenean gosetu egin zen. Deabruak esan zion, orduan:
– Jainkoaren Semea zarenez, agindu harri honi ogi bihurtzeko.
Jesusek erantzun zion:
– Liburu Santuan idatzia dago: Gizakia ez da ogiz bakarrik bizi.
Ondoren, deabruak, toki garai batera eramanik, munduko erreinu guztiak erakutsi zizkion une batean eta esan zion:
– Hara, neureak ditut erreinu ahaltsu eta aberats guztiok eta nahi dudanari eman diezazkioket. Beraz, adoratzen banauzu, zeuretzat izango dituzu.
Jesusek erantzun zion:
– Idatzia dago: Adoratu Jauna, zeure Jainkoa, eta bera bakarrik gurtu.
Orduan, Jerusalemera eraman zuen deabruak eta, tenpluaren goreneko ertzera jasorik, esan zion:
– Jainkoaren Semea zarenez, bota zeure burua hemendik behera, idatzia baitago: Bere aingeruei aginduko die zu zaintzeko. Besoetan eramango zaituzte, harriekin estropezu egin ez dezazun.
Baina Jesusek erantzun:
– Agindua dago: Ez tentatu Jauna, zeure Jainkoa.
Orduan, bere tentazio guztiak agorturik, deabruak alde egin zuen Jesusengandik, hurrengo egokiera arte.

Jaunak esana.

HOMILIA


2013ko otsailaren 17a

EZ DESBIDERATU JESUSENGANDIK

Lehen kristau-belaunaldiek arreta handia eskaini zieten Jesusek jasan zituen proba eta tirandurei; alegia, Jainkoari leial izateko eta gizon-emakume guztiek bizitza gizatarragoa eta duinagoa izan dezaten Jainkoak duen egitasmoan parte hartzeagatik jasan zituen.
Jesusen tentazioen kontakizuna ez da pasadizo itxi bat, momentu jakin batean eta leku jakin batean gertatua. Lukasek argi ohartarazten digu, tentazio hauek amaitzean, «deabruak alde egin zuela beste okasio bat arte». Tentazioak behin eta berriz itzuliko dira Jesusen eta haren ikasleen bizitzan.
Horregatik, Jesusen jarduera profetikoa kontatu aurretik kokatu dute pasadizo hori ebanjelariek. Jesusen jarraitzaileek ondo ezagutu behar dituzte tentazio horiek hasieratik beretik; zeren mendetan barna berek gainditu beharko dituzten tentazioak baitira, baldin eta Jesusengandik desbideratu nahi ez badira.
Lehenengo tentazioan ogia aipatzen da. Jesusek uko egin dio bere gosea asetzeko Jainkoaz baliatzeari: «gizakia ez da ogitik bakarrik bizi». Lehenengo gauza, Jesusentzat, Jainkoaren erreinua eta haren zuzentasuna bilatzea da: izan dezatela gizon-emakume guztiek ogia. Horregatik joko du egun batean Jainkoagana; baina, soilik, goseak den jendetza bat elikatzeko.
Badugu gaur egun ere tentazio hau: gogoan geure ogia bakarrik izatekoa eta, soilik, geure krisiaz kezkatzekoa. Jesusengandik desbideratu egiten gara ogia izatea geure eskubidetzat hartu, baina guztia falta zaienen dramaz, beldurraz eta sufrimenduaz ahazten garenean.
Bigarren tentazioan botereaz eta aintzaz hitz egiten da. Jesusek uko egin dio horri guztiari. Ez da ahuspeztuko munduko erreinu guztien inperioa eskaintzen dion deabruaren aurrean: «Jauna, zeure Jainkoa, adoratuko duzu». Jesus ez da ibiliko sekula bestek bera zerbitza dezaten bila, baizik berak besteak nola zerbitzatuko.
Gaur ere harrotzen da kristauen artean tentazio hau: iraganean Elizak izan duen botereari, nola edo hala, eutsi nahi izatekoa. Jesusengandik desbideratu egiten gara jendearen kontzientzia estutzen dugunean, geure sinestea indarrez ezarri nahi izatean. Jainkoaren erreinuari bideak ireki, ordea, mundu errukitsuago eta solidarioago baten bila gabiltzanean irekitzen dizkiogu.
Hirugarren tentazioan, jendearen begi-bistan, Jainkoaren aingeruak sostengu dituela, modu miresgarrian jaistea proposatu dio deabruak. Jesus ez da eroriko engainuan: «Ez tentatu Jauna, zeure Jainkoa». Eskatzen badiote ere, ez du egingo sekula zeruko seinale mirakuluzkorik. Soilik, onberatasun-seinaleak egingo ditu, jendearen sufrimendua eta oinazea arintzeko.
Jesusengandik desbideratu egiten gara geure agertu nahi harroa Jainkoaren aintzarekin nahasten dugunean. Gure agertu nahiak ez du agertzen Jainkoaren handitasuna. Soilik, premian direnekiko zerbitzu apal baten bizieraz agertuko dugu Jainkoak bere seme-alaba guztiei dien Maitasuna.

José Antonio Pagola

HOMILIA

2010ko otsailaren 21a

TENTAZIOAK IDENTIFIKATU

Ebanjelioen arabera, Jesusek bizi izan dituen tentazioak ez dira izan alde moralekoak. Bere egitekoa edo misioa oker ulertu eta bizitzeko proposatu zaizkion planteamendu dira. Horregatik, haren erreakzioa eredu izan beharko genuke geure portaera moralerako; batez ere, Jesusek gomendatu digun misiotik ez desbideratzeko azti egon beharra agertzen digu.
Guztien gainetik, gaurko Elizak eta hura eratzen dugunek senti ditzakegunak argiago eta erantzukizun handiagoz identifikatzeko laguntza izan ahal ditugu Jesusen tentazioak. Nolatan izan gintezke Jesusekiko Eliza leial, gaur haren egitasmotik eta bizieratik desbidera gaitzaketen tentaziorik arriskutsuenak kontuan hartzen ez baditugu?
Lehenengo tentaldian, Jesusek uko egin dio Jainkoaz baliatzeari harriak ogi «bihurtu» eta gosea horrela asetzeko. Ez du hartu nahi bide hori. Ez du bizi nahi bere onurari begira. Ez du hartu nahi Aita era berekoian. Jainkoaren hitz bizia izango du janari. Jendearen gosea asetzeko bakarrik «ugalduko ditu» ogiak.
Hau da, segur aski, lurralde aberatseko kristauen tentaziorik larriena: erlijioaz baliatzea geure ongizate materialerako, geure kontzientzia lasaitu eta kristautasuna errukirik gabe uzteko, «non dira zuen haurrideak?» dei eginez jarraitzen duen Jainkoari ezentzunarena eginez.
Bigarren tentaldian, Jesusek uko egin dio «boterea eta aintza» lortzeari: boteretsu guztiak bezala, «deabruak» inspiraturiko boterearen abusu, gezur eta zuzengabekeriaren meneko bihurtzeari. Jainkoaren erreinua ezin da ezarri, eskaini egiten da maitasunez. Soilik, pobreen, ahulen eta babesgabeen Jainkoa gurtuko du.
Ahalmen soziala galtzen ari den aldi honetan, beste garai bateko «boterea eta aintza» lortu nahi izateko tentazioa izan lezake Elizak, gizartearen gain botere absolutua bera ere duelakoan. Aukera historikoa galtzen ari gara: gaur egungo gizon-emakumeen aurrean, maitasunaren eta esperantzaren premia hain handia duten honetan, zerbitzu apalaren eta bidelagun izatearen bide berriari ekitearen aukera.
Hirugarren tentaldian, Jesusek uko egin dio arrakasta errazera eta arrandiara jotzeari bere misioa betetzeko. Ez du izan nahi mesias triunfalista. Jainkoa ez du jarriko bere harrokeriaren zerbitzura. Baizik eta, zerbitzari izango da bereen artean.
Beti izango da tentagarri eremu erlijiosoaz baliatzea, norberaren izen ona, sona eta entzutea lortzeko. Ezer gutxi izan daiteke barregarriago Jesusi jarraitzeko orduan arrandiaren eta ohorearen bila ibiltzea baino. Kalte egiten dio horrek Elizari eta egiaren esparru izatea kentzen dio.

José Antonio Pagola

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.