2013/02/24 - Garizumako 2. Igandea (C)

Hasiera ..... A Zikloa ..... B Zikloa ..... C Zikloa ..... Castellano ..... Eleaniztun


José Antonio Pagolaren homiliak.

Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.

Jose Antonio Pagola homilies in different languages.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

2013ko otsailaren 24a

Garizumako 2. Igandea (C)

EBANJELIOA

Otoitzean ari zela, aurpegiko itxura aldatu egin zitzaion.

+ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukasen liburutik 9,28b-36

Egun haietan, Pedro, Joan eta Santiago berekin hartu eta mendira igo zen Jesus, otoitzera. Eta, otoitzean ari zela, aurpegiko itxura aldatu egin zitzaion, eta jantziak zuri distiratsu bihurtu. Hartan, bi gizon azaldu ziren, aintzaz distiratsu: Moises eta Elias, eta Jesusekin mintzo ziren Jerusalemen gertatzekoa zen honen heriotzaz . Pedro eta lagunak logaleak jota zeuden; baina esnatu ziren eta Jesusen aintza eta harekin zeuden bi gizonak ikusi zituzten. Hauek urruntzean, Pedrok esan zion Jesusi: «Maisu, zein ederki gauden hemen! Zergatik ez egin hiru etxola: bata zuretzat, bestea Moisesentzat eta bestea Eliasentzat?»

Ez zekien zer esaten zuen ere. Eta, hori zioela, hodei batek estali zituen, eta beldurtu egin ziren hodeipean sartzean. Mintzo hau izan zen hodeitik: «Hauxe dut neure Semea, nik hautatua. Entzun berari!»

Mintzoaren ondoren, Jesus bakarrik ageri zen. Ikasleek isilik gorde zuten eta, ordukoz, ez zioten inori esan ikusitakorik ezer.

Jaunak esana.

HOMILIA

2013ko otsailaren 24a

JESUSI ENTZUN

Aldi guztietako kristauek sentitu izan dute tradizioz «Jaunaren Antzaldatzea» deitu izan den eszenaren lilura. Alabaina, kultura modernoko garenoi ez zaigu gauza erraza gertatzen kontakizun horren esanahia atzematea; alegia, «teofania»ri edo Jainkoaren errebelazioari dagozkion irudiez eta baliabide literarioez idatzia dagoen horri.

Halaz guztiz, Lukas ebanjelariak xehetasun batzuk itsatsi ditu; jende askorentzat arrotz eta itxurarik gabeko gertatzen den pasadizo horren mezua errealismo handiagoz aurkitzen laguntzen diguten xehetasunak dira. Hasieratik adierazi digu Lukasek, Jesus, hurbilenak dituen ikasleekin, mendi baten puntara igo dela, soilik «otoitz egitera», eta ez antzaldaketa bat ikustera.

Jesus otoitzean ari dela gertatu da dena: «otoitzean ari zela,haren aurpegiaren itxura aldatu zen». Jesusek, sakon bere baitan bildurik, onartu du Aitaren presentzia, eta aurpegia aldatu zaio. Haren nortasun sakonena eta ezkutukoena den hartan zerbait atzeman dute ikasleek. Haren eguneroko bizitzan ezin atzeman izan duten zerbait.

Jesusen jarraitzaileen bizitzan ez dira falta distira- eta ziurtasun-momentuak ere, poz- eta argi-uneak ere. Ez dakigu zer gertatu zen mendi haren puntan, baina badakigu otoitzean eta isiltasunean posible dela zerbait sumatzea, fedetik, Jesusen nortasun ezkutuko horretan. Otoitz hori liburuetan lortu ez daitekeen ezagupenaren iturria da,

Lukasek dio ikasleak doi-doi jabetu zirela ezertaz, zeren «logale baitziren», eta soilik «esnatzean» atzeman baitzuten zer edo zer. Pedrok dakien guztia, egoera hartan oso ondo sentitzen dela da eta ez lukeela nahi esperientzia hura bukatzea. Lukasek dio «ez zekiela zer esaten ari zen».

Horregatik, ahots batekin eta agindu nagusi batekin bukatzen da eszena. Ikasleak hodei batek harrapatu ditu. Izutu egin dira, zeren gertaera hark gainez egin baitie. Baina hodei hartatik ahots hau irten da: «Hau ene Semea da, nik hautatua. Entzuiozue». Entzutea izan behar du ikasleak bere lehen jarrera.

Gaur egungo kristauek premia gorrikoa dugu geure erlijioa «barneratzea», baldin eta geure fedea biziberritu nahi badugu. Ez da aski Ebanjelioa entzutea modu zabarrean, ohikeriazkoan eta higatuan, aditzeko batere gogorik gabe. Ez da aski soilik ulertzeaz kezkatua den arrazoizko entzute hutsa ere.

Jesus biziari entzun behar diogu, geure izatearen barruenean bizi den horri. Guztiok, predikari eta herri fededunak, teologo eta irakurleek: guztiok dugu Jainkoaren Berri Ona entzun beharra, ez azaletik, baizik geure barnetik. Haren hitzak geure burutik bihotzera jaisten utzi beharra dugu. Gure fedea indartsuagoa izango litzateke, gozagarriagoa, kutsagarriagoa.

José Antonio Pagola

HOMILIA

2010ko otsailaren 28a

JESUSI BAKARRIK ENTZUN

Pasadizo honi, tradizioz, «Jesusen antzaldaketa» deitu ohi zaio. Ezinezkoa da kontakizun harrigarri honen iturburu izan den esperientzia seguru berregitea. Hau dakigu soilik: ebanjelariek garrantzi handia eman diotela, zeren, kontakizunaren arabera, Jesusen zinezko nortasunaz zerbait barruntatzeko bidea ematen duen esperientzia baita.

Lehenik eta behin, Jesusen aurpegiaren aldaketa nabarmendu du kontakizunak, eta, Moises eta Elias haren solaskide ageri diren arren, agian hurrenez hurren legearen eta profeten ordezkari bezala, soilik Jesusen aurpegiak jarraitzen du eszenan antzaldaturik eta distiratsu.

Itxuraz, ikasleek ez dute hauteman ikusten ari direnaren esanahi sakona; izan ere, Pedro dio: «Maisu, bai ondo gaudela hemen. Hiru txabola eginen ditugu: bat zuretzat, bestea Moisesentzat eta hirugarrena Eliasentzat». Bibliako bi pertsonaia handi horien ikuspegi eta maila berean ipini du Jesus. Nori bere txabola. Jesusek ez du artean erdiko lekurik eta nagusirik Pedroren bihotzean.

Jainkoaren ahotsak zuzenduko dio ikuspegi hori, Jesusen benetako nortasuna agertuz: «Neure Semea dut hau, hauta», aurpegia antzaldatua duen hau. Ez da nahastu behar Moisesen eta Eliasen aurpegiekin, hauena itzalia da. «Entzun honi». Eta ez beste inori. Honen Hitza da erabakitzaile bakarra. Gainerakoek honengana bideratu behar gaituzte.

Premiazkoa da berreskuratzea gaur egungo Elizan ebanjelioetan datorren Jesusen kontakizun honen esperientzia, hasiera hartan kristau-elkarteek izan zuten hau. Lau idazki hauek besterik ez bezalako obra dira kristauentzat; ezin parekatu ditugu Bibliako gainerako liburuekin.

Bada lau hauetan bakarrik aurki genezakeen zer bat: hark erakarririk sentitu eta jarraitu zioten lehenengo haiengan Jesusek eragin zuen zirrara. Ebanjelioak ez dira liburu didaktikoak, Jesusez eskola-irakaspena ematen dutenak. Ez dira biografiak ere, Jesusen ibilbide historikoa xeheki dakartenak. «Konbertsio-kontakizun» dira, aldaketara, Jesusi jarraitzera, haren egitasmoarekin bat egitera gonbidatzen dutenak.

Horregatik behar dira entzun konbertsio-jarreraz. Eta jarrera hori behar da izan irakurtzean, predikatzean, hausnartzean eta fededun bakoitzak eta elkarte bakoitzak bihotzean gordetzean. Igandero Jesusen ebanjelio-kontakizuna konbertsio-jarreraz entzuten dakien kristau-elkartea hasia da eraldatzen. Ez du Elizak bere burua berritzeko potentzial indartsuagorik lau liburu koxkor hauek baino.

José Antonio Pagola