Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun.
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Urteko 21. Igandea (A)
EBANJELIOA
Pedro zara zu eta
Jainkoaren erreinuko giltzak emango dizkizut.
+ Jesu Kristoren
Ebanjelioa San Mateoren liburutik 16,
13-20
Aldi hartan, Feliperen Zesareara iritsi
zenean, galdera hau egin zien Jesusek bere ikasleei:
–Gizonaren Semea nor dela dio jendeak?
Haiek erantzun:
–Batzuek Joan Bataiatzailea dela; beste
batzuek Elias; besteek Jeremias edo profetaren bat.
Jesusek galdetu zien:
–Eta zuek, nor naizela diozue?
Simon Pedrok erantzun:
–Zu Mesias zara, Jainko biziaren Semea.
Orduan, Jesusek esan zion:
–Zorionekoa zu, Simon, Jonasen semea, hori ez
baitizu hezur-mamizko inork agertu, zeruko nire Aitak baizik. Eta nik hau
diotsut: Pedro zara zu, eta harkaitz horren gainean eraikiko dut nik neure
eliza; eta herioaren indarrak ere ez du menderatuko.
Jainkoaren erreinuko giltzak emango dizkizut;
zuk mundu honetan lotua zeruan ere loturik geldituko da, eta zuk mundu honetan
askatua zeruan ere askaturik geldituko da.
Orduan, bera Mesias zela inori ez esateko
agindu zien Jesusek ikasleei.
Jaunak esana.
HOMILIA
2014ko abustuaren 24an
ETA GUK ZER DIOGU
Behin
batean ikasleei egin zien galdera bera digu egiten Jesusek gaur guri: «Eta
zuek, ni nor naizela diozue?» Ez digu galdetzen, haren nortasun misteriotsuaz
zer erantzungo bakarrik, baizik eta berarekiko gure harremanei berrikusi bat
ematera eragin nahi digu. Zer erantzuten al diogu geure elkarteetatik?
Egunetik
egunera hobeto ezagutzen al dugu Jesus, ala betiko «geure eskema zahar
aspergarrietan hesiturik» daukagu bera? Elkarte bizi al gara, arduratzen al
gara Jesus geure bizitzaren eta jardunbideen erdi-erdian jartzeaz, ala
lokarturik bizi gara ohikerian eta erdipurdi eginik?
Sutsuki
maite al dugu Jesus, ala pertsonaia ajeatua bihurtu da, dei egiten dioguna,
baina gure bihotzean axolarik eza eta hartaz ahaztea haziz doazelarik? Gure
elkarteetan hurbiltzen direnek senti ote dezakete, guretzat benetako indarra
eta tiramena dituela Jesusek?
Jesusen
ikasle sentitzen al gara? Ari al gara ikasten, haren biziera dela medio, gaur
egungo geure gizarte honetan bizitzen, ala geure probetxurako gustagarriago den
edozein gauza erakargarriren ondoren joaten gara? Bost axola al zaigu nolanahi
bizitzea, ala, Jesus bezala bizitzen ikasteko, eskola bihurtu dugu geure
elkartea?
Ikasten
ari al gara, Jesusek begiratzen zion bezala, geure bizitza nola begiratuko?
Premian eta baztertuak direnei errukiz eta erantzukizunez begiratzen al diegu
geure elkarteetatik, ala geure ospakizunetan hesitzen gara, elbarrienak eta
ahaztuenak, Jesusek beti hobesten zituen haiek, direnen sufrimenduari
ezikusiarena eginez?
Aitaren
egitasmoan, Jesusen lankide izaten jarraitzen al dugu mundua gizatarrago
bihurtzeko, ala pentsatzen jarraitzen dugu ezen kristautasunak duen gauzarik
inportanteena nor bere salbazioaz arduratzea dela soil-soilik? Konbentziturik
al gaude ezen Jesusi jarraitzeko era, eguna joan eguna etorri, gizon-emakume
guztien bizitza gizakoiago eta zoriontsuago egiten saiatzea dela?
Kristauen
igandea bizi, Jesusen piztuera ospatuz bizitzen al dugu, ala asteburua inolako
kristau-zentzurik gabe antolatzen jarraitzen dugu? Ikasi al dugu Jesus
bihotzaren isiltasunean aurkitzen, ala sentitzen hasiak gara gure fedea itzaliz
doala, geure baitan ditugun zarata eta hutsunea direla medio?
Sinesten
al dugu, biziaz bete-beterik, gurekin ibili dabilen Jesus berpiztuagan? Bere
jarraitzaileoi ondare utzi zigun bakeari harrera ona egiten jarraitzen al dugu
geure elkarteetan? Sinesten al dugu, sekula amaituko ez den maitasunez maite
gaituela Jesusek? Sinesten al dugu indar eraberritzailea duela horrek? Ba al
dakigu, geure baitan daramagun esperantzaren misterioaren lekuko izaten?
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2011ko abustuaren 21ean
GURE JAUN BAKARRA
«Ni nor naizela diozue?» Lehen ikasleek bezala, gaur egungo kristauek ere Jesusi
erantzun beharra dugu nortaz fidatu garen, nori jarraitzen diogun, zer espero
dezakegun harengandik. Gu ere fede berak eraginik bizi gara.
Jesus,
Jainko biziaren Semea zara zu. Jainkoagandik
zatozela sinesten dugu. Zuk beste inork ez bezala hurbiltzen ahal
gaituzu Jainkoaren Misteriora. Zuganik ikas dezakegu beti harengan konfiantza
izaten, gure bizitzan sortzen diren galderak, duda-mudak, ziurtasun-ezak eta
guzti. Nork biziberri dezake gure fedea, Jainko Adiskidearekiko fedea, zuk izan
ezik? Zure jarraitzaileak jo gaituen gau erdi honetan, erakuts iezaguzu Aita.
Jesus,
Mesias zara zu, Aitak munduari egin dion erregalu handia zara. Jarraitzaileek
dugun gauzarik onena zara zu, baliosena, erakarleena. Zergatik itzali da poza
zure Elizan? Zergatik ez dugu onartzen, gozatzen eta ospatzen zure presentzia
ona zure Elizan? Jesus, aska gaitzazu tristuratik eta kutsa iezaguzu zeure
poza.
Jesus,
gure Salbatzailea zara zu. Gure bizitza saneatzeko indarra duzu eta giza
historia bere behin betiko salbaziora bideratzeko indarra. Jauna, zuk maite
duzun Eliza gaixo dago. Makal dago eta zaharkitua. Indarra falta zaigu
etorkizunera bide egiteko, zure Berri Ona kementsu hots eginez. Jesus, nahi
baduzu, sendatzen ahal gaituzu.
Jesus,
haragi egin den Jainkoaren Hitza zara zu. Gure artean kanpatu den Haserretu
handia zara, gure bekatua salatzeko eta behar dugun errotiko berriztapena abian
jartzeko. Astindu ezazu zeure jarraitzaileen bihotza. Esnaraz gaitzazu
lasaitzen eta loarazten duen erlijiotik. Oroitaraz iezaguzu hasiera hartako
geure bokazio hura eta bidal gaitzazu berriro zure erreinua hots egitera eta
bizitza sendatzera.
Jesus,
gure Jaun bakarra zara zu. Ez zaitugu ordezkatu nahi beste ezerezekin. Zurea
bakarrik da Eliza. Ez dugu nahi beste jaunik. Zergatik ez zaude zu beti gure
elkarteen erdigunean? Zergatik baztertzen zaitugu geure protagonismoaz?
Zergatik ezkutatzen dugu zure ebanjelioa? Zergatik jarraitzen dugu hain sorgor
zure hitzekiko, jakinik haiek espiritu eta bizi direla? Jesus, norengana joango
gara? Zuk bakarrik dituzu betiko bizirako hitzak.
Jesus,
gure Adiskidea zara zu. Horrela deitzen gaituzu zuk zeuk, nahiz ia-ia ahaztua
dugun hori ere. Zure Eliza adiskideen elkarte izan dadin nahi izan duzu. Zeure
adiskidetasuna erregalatu diguzu. Zeure bakea utzi diguzu. Betiko eman digu
zeure bakea. Gurekin zaude zu azkeneraino. Zer dela-eta horrenbeste liskar,
errezelo eta borroka zure jarraitzaileen artean? Jesus, emaguzu zeure bakea.
Guk ez dugu asmatzen bakea bilatzen.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2008ko abustuaren 24an
BIZITZAZ AITORTU
Nor naizela diozue? Ebanjelari sinoptiko guztiek dakarte galdera hau,
Jesusek Filipoko Zesarean bere ikasleei egin ziena. Lehen kristauentzat
joan-etorri handiko gauza zen behin eta berriz gogoratzea zeini ari ziren
jarraitzen, nola ari ziren parte hartzen haren egitasmoan eta norengatik ari
ziren bizitza arriskatzen.
Galdera
horri gaur egun erantzun nahi diogunean, mendetan barna kristauok sortu izan
ditugun formulak erabiltzeko joera dugu: gizon egin den Jainkoaren Semea da
Jesus, munduaren Salbatzailea da, gizadiaren Eroslea da... Aski ote da hitz
horiek erabiltzea Jesusen jarraitzaile «bihur gaitezen»?
Tamalez,
haurtzaroan ikasitako formula huts gertatu ohi dira sarritan, era mekanikoan
onartuak, arinki errepikatuak eta bizipen baino gehiago baieztapen huts.
Ohituraz
aitortzen dugu Jesus, debozioz edo esanekotasunez, baina haren biziaren jatortasunaz
jabetu gabe bizi ohi gara, haren deiaren berritasuna entzun gabe, haren
maitasun misteriotsuak erakar gaitzan utzi gabe, haren askatasunak kutsa
gaitzan utzi gabe, haren ibilbideari jarraitzen ahalegindu gabe.
«Jainko» bezala
adoratzen dugu, baina ez da gure bizitzaren erdigune. «Jaun» dela
aitortzen dugu, baina haren egitasmoari bizkarra ematen diogu, zer zen eta zer
nahi zuen batere ondo jakin gabe.«Maisu» esaten diogu, baina haren
bizitzaren motibazio zen hura geure motibazio bihurtu gabe. Erlijio bateko kide
bezala bizi gara, baina ez gara Jesusen ikasle.
Paradoxikoki,
geure doktrina-formulen «ortodoxian» segurtasuna aurki genezake, baina ez da
gertatzen Jesusekin egindako topaketa bizi. Badira guztiz «ortodoxoak» diren
kristauak, senezko erlijiotasuna bizi dutenak, baina ez dute sumatu
esperientziaz Jesus janari dela. Fedearen «jabe» direla uste dute; are, harro
mintzo dira beren ortodoxiaz, baina ez dute ezagutzen Kristoren Espirituaren
dinamismoa.
Ez
gaitezen engaina. Jesusen aurrez aurre jarri beharra du guretako bakoitzak,
haren begiradapean jarri beharra du eta nork bere izatearen barru-barrutik
haren hitz hauek entzun beharra: nor naiz ni zuentzat benetan? Galdera honi
bizitzaz erantzuten zaio hitz distiratsuz baino gehiago.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
José Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.