Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun.
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Urteko 16. Igandea (B)
EBANJELIOA
Artzain gabeko ardiak bezala zebiltzan.
+ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik.
6, 30-34.
Denbora haietan, Apostoluek,
berriro Jesusengana bildu zirenean, egin eta irakatsi zuten guztiaren berri
eman zioten. Jesusek esan zien: «Zatozte zuek bakarrik leku gorde batera, eta
hartu atseden pixka bat».
Asko baitziren
joan-etorri zebiltzanak, eta ez zuten jateko astirik ere.
Orduan, bazter
batera joan ziren, beraiek bakarrik, txalupaz. Baina jende askok ikusi zituen
alde egiten, eta nora zihoazen igarri ere bai, eta herri guztietatik leku
hartara jo zuten lasterka, haiei aurrea hartuz.
Txalupatik jaitsi
zenean, jendetza handia ikusi zuen Jesusek. Errukitu egin zitzaien, artzain
gabeko ardiak bezala baitzebiltzan, eta irakasten hasi zitzaien luze eta zabal.
Jaunak esana.
HOMILIA
2018ko uztailaren 22a
JESUSEN BEGIRATUA
(2011-2012ko
B zikloaren homilía ikusi)
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2015eko uztailaren 19a
ARTZAINIK GABEKO ARDIAK BEZALA
(2009eko uztailaren 19a homilía
ikusi).
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2012ko uztailaren 22a
JESUSEN BEGIRATUA
Xeheki
kontatu du Markosek pasadizoa. Leku patxadatsu eta bakartu baterantz doa Jesus
ontziz ikasleekin. Lasai entzun nahi die, nekaturik itzuli baitira beren lehen
ibilaldi ebanjelizatzailetik, eta bidali dituen Profetarekin partekatu nahi
baitute beren esperientzia.
Jesusen
asmok, ordea, huts egin du. Jendeak antzeman dio nora doan eta, ertzetik
korrika, aurrea hartu dio. Iritsi direnean, Jesus eta ikasleak inguruko
herrixka guztietatik etorri den jendetzarekin egin dute topo. Zein izango ote
Jesusen erreakzioa?
Markosek
grafikoki deskribatu du haren jokabidea: ikasleek ikasi beharra dute jendea
nola tratatu; kristau-elkarteetan gogoan izan beharko da nola jokatzen zuen
Jesusek anonimatuan galdua zen jendearekin, inork kontuan hartzen ez
zuenarekin. «Ontzitik ateratzean, Jesusek jendetza ikusi eta hunkitu zen, zeren
artzainik gabeko ardiak bezala baitzebiltzan, eta irakasten hasi zitzaien,
batere presarik gabe».
Ebanjelizatzaileak
azpimarratzen duen lehenengo gauza, Jesusen begiratua da. Ez da haserretu bere
asmoa huts eginarazi diotelako. Pausatuki jarri zaie begira eta hunkitu da.
Jendea Jesusek ez du sekula gogaikarri. Haren bihotzak sumatu du herrixka
haietako landa-jendea zein bide galdurik eta abandonaturik bizi den.
Jendeari
Jesusek bezala begiratzen ikasi beharra dugu geure Elizan: askok jasaten duen
sufrimena, bakartasuna, nahasmendua edo abandonua atzemanez. Errukia ez da
sortzen arauez arduratzetik edo gure betebeharrak gogoan izatetik. Sufritzen
dutenei adi-adi begiratzetik sortu ohi da.
Begiratu
horrekin konturatu da Jesus jende haren premiarik sakonenaz: «artzainik gabeko
ardiak bezala dabiltza». Maisuek eta legelariek eskaintzen dieten irakaspenak
ez die ematen behar duten janaririk. Beraiez inor arduratzen ez dela bizi dira.
Ez dute ez gidatu, ez defenda ditzakeen artzainik.
Errukiak
eraginda, «batere presarik gabe hasi zaie irakasten». Presarik gabe, Jainkoaren
Berri Ona eta erreinuaz duen egitasmo gizatarra irakasteari emanik biziko da.
Ez da ari derrigorrez. Ez da ari bere buruari begira. Jainkoaren Hitza eman
nahi die, bizi duten artzain baten premiak hunkiturik.
Ezin
gelditu gara axolagabe, geure kristau-elkarteetan, hartzen duena baino janari
sendoago baten bila dabilen jendea ikusirik. Ezin eman dugu normaltzat Eliza
baitan ageri den norabide erlijiosoaren falta. Buru argiz eta erantzukizunez
erreakzionatu behar dugu. Ez dira gutxi janari hobe baten bila dabiltzan
kristauak. Jesusen irakaspena agertuko dieten artzainak behar dituzte.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2009ko uztailaren 19a
ARTZAINIK GABEKO ARDIAK BEZALA
Bere
ebanjelioa hots egitera Jesusek bidali dituen ikasleak gogobero itzuli dira.
Presa bizia izan dute egin eta irakatsi dutenaren berri beren Maisuari emateko.
Ematen du, Jesusek patxadan entzun nahi diela, eta « leku baketsu batera joatera
gonbidatu ditu berak bakarrik, apur bat atsedetera».
Jendeak,
ordea, hankaz gora jarri ditu haien asmoak. Herrixka guztietatik jo du jendeak
haien bila. Ezin dute egin bilera baketsu hura, Jesusek bere ikasle
hurbilekoenekin egin nahi zuen hura. Izan ere, ikasleak iritsi baino lehen,
jendetzak hartua du leku hura guztia. Zer egin du orduan Jesusek?
Xeheki
deskribatu du ebanjelariak Jesusen jarrera. Jesusentzat jendea ez da sekula
neke. Arretaz erreparatu dio jendetzari. Badaki, izan ere, Jesusek erreparatzen,
ez soilik lagun jakin eta hurbilekoei, baita jendetzari ere, ahotsik,
aurpegirik eta inportantzia berezirik ez duten gizon-emakumeek moldaturiko
jendetzari ere. Bat-batean harrapatu du errukiak Jesusen bihotza. Ezin izan du
saihestu. «Erruki izan zituen». Bihotz barnean ditu guztiak.
Ez
ditu bazter utziko sekula. «Artzainik gabeko ardi bezala» ikusi ditu: bidean
gidatuko dituen gidaririk gabeko jende bezala, Jainkoaren ahotsa entzutera
emango dion profetarik gabeko bezala. Hargatik, «haiei patxadaz irakasteari
ekin zion», bere denbora eta arreta eskainiz, bere Hitz sendatzailea janaritzat
emateko.
Egunen
batean aztertu beharra izango dugu Jesusen, geure Jaun bakar horren aurrean,
nola ari garen erreparatzen jendetza horri, nolako trataera ematen diogun,
Elizatik pixkana ihesi doakigun horri; hain zuzen eta agian, gure artean
Jesusen Ebanjelio entzuteko aukerarik ez duelako, gure hitzaldiek, agiriek eta
agerpenek ezer gutxi adierazten diotelako.
Jende
xumea eta ona, gugan desilusioa baino aurkitu ez duena, gugan Jesusen errukirik
sumatu ez duena. Jende fededuna: ez daki ez zeinengana jo, ez zein bide hartu,
gugan sumatzen dutena baino Jainko gizatarrago batekin topo egin ahal izateko.
Kristauak: isilik gelditu dira, ondo dakitelako beren hitza ez duela kontuan
hartuko Elizan «norbait» den inork.
Egunen
batean aldatuko da, ordea, Eliza honen aurpegiera. Ikasiko du erruki beroagoz
jokatzen; alde batera utziko du bere hizketa eta emango dio jendearen sufrimena
entzuteari. Bai, Jesusek ahalmena du gure bihotza eraldatzeko eta gure
elkarteak eraberritzeko.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
José Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.