2019-03-03 - Urteko 8. Igandea (C)

Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun. 
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.

Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.

Jose Antonio Pagola homilies in different languages.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Urteko 8. Igandea (C)

EBANJELIOA

Ona denak ona ateratzen du bere barneko ontasun-altxorretik.

+ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukasen liburutik 6, 39-45

Eta parabola bat ere esan zien: «Itsua itsuaren gidari izan ote liteke? Ez ote dira biak zulora eroriko? Ikaslea ez da irakaslea baino gehiago, baina ongi eskolaturiko ikaslea irakaslea adina izango da.

«Nola ikusten duzu senidearen begiko lasto-izpia eta zeure begiko hagaz ohartzen ez? Nola esan diezaiokezu senideari: “Adiskide, utzi begian duzun lasto-izpia ateratzen”, zuk zeurean duzun haga ikusten ez duzula? Itxurazale hori! Kendu lehenengo zeure begitik haga, eta orduan ikusiko duzu garbi, senidearen begitik lasto-izpia ateratzeko.

«Ez dago zuhaitz onik fruitu txarra ematen duenik, ezta zuhaitz txarrik ere fruitu ona ematen duenik. Bere fruituetatik antzematen zaio zuhaitzari; ez da arantzatik pikurik biltzen, ezta sasitik ere mahatsik hartzen. Ona denak ona ateratzen du bere barneko ontasun-altxorretik; eta gaiztoak gaitza bere gaiztakeri altxorretik. Ahoak esan, bihotzari gainezka darionetik esaten baitu.

Jaunak esana.

HOMILIA

2019eko martxoaren 3a

GELDIALDI BAT EGIN

Gure herriek eta hiriek aldeko ingurugiro koxkorra eskaintzen diote jendeari, isiltasun eta bake apur baten bila dabilenean, bere buruarekin eta Jainkoarekin topo egin ahal izateko. Ez da erraza ihes egitea etengabeko builari eta mota guztietako deien eta mezuen oldar jarraikiari. Bestalde, eguneroko kezkek, problemek eta presak batetik bestera garabiltzate, geure buruaren jabe izateko aukerarik eman gabe.

Norberaren etxean ere, telebistak hartua eta askotariko tiranduren eszenatoki bihurtua delarik, ez da erraza behar-beharrezko sosegua eta barne-bildura aurkitzea, nork bere buruarekin topo egiteko edota Jainkoarekin gozo-gozo atsedeteko.

Eta hona: hain juxtu, isiltasun-, bildura- eta otoitz-lekuak inoiz baino beharrezkoagoak ditugunean, fededunak itxirik edukitzen ditugu sarritan geure tenpluak eta elizak egunaren zatirik handienean.

Ahaztu egin zaigu geldialdi bat egitea, minutu batzuetan geure presa etetea, geure tirandurei une batzuetan ihes egitea eta toki sakratu bateko isiltasunak eta lasaitasunak har gaitzaten uztea. Gizon-emakume asko harrituko litzateke aurkitzean ezen aski dela, sarritan, geldialdi bat eta isilalditxo bat egitea espiritua baretzeko eta argitasuna eta bakea berreskuratzeko.

Zein beharrezkoa dugun gaur egungo gizon-emakumeok isiltasun hori bizitzea; geure buruarekin topo egiten lagunduko liguke, askatasuna berreskuratzeko eta geure barne-energia guztia berregiteko.

Builari eta zalapartari emanak bizi garelarik, ez dugu barruntatzen ere isiltasunaren eta bakardadearen onura. Albisteen, irudien eta zirraren irrikaz beterik gaude, eta ahaztu egin zaigu ezen geure izatearen hondoenean entzun dezakegunak bakarrik aberasten gaituela zinez.

Barne-isiltasun hori gabe, ezin entzun diogu Jainkoari, ezin antzeman diogu beraren presentziari geure bizitzan eta ezin hazi gara geure barnetik gizaki eta fededun bezala. Jesusen hitzetan, «bere bihotzean altxor egina duen ontasunetik ateratzen du ongia» pertsonak. Ongia ez da ateratzen gugandik berez. Landu egin behar izaten dugu, geure bihotzaren barnean hazarazi egin behar izaten dugu. Jende asko hasiko litzateke bere bizitza eraldatzen, geldialdi bat egiten ikasiko balu, bere bihotzaren isiltasunean sustatzen duen on guztia entzuteko. 

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

Blog:               http://sopelakoeliza.blogspot.com

http://iglesiadesopelana.blogspot.com

José Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:

                        http://iglesiadesopelana3v.blogspot.com

2019-02-24 - Urteko 7. Igandea (C)

Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun. 
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.

Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.

Jose Antonio Pagola homilies in different languages.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Urteko 7. Igandea (C)

EBANJELIOA

Izan zaitezte errukitsuak, zuen Aita errukitsua den bezala.

+ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukasen liburutik 6,27.-38

«Baina zuei, entzuleoi, hau diotsuet: Maitatu etsaiak, egin ongi gorroto dizuetenei, bedeinkatu madarikatzen zaituztetenak, egin otoitz izen ona kentzen dizuetenen alde.

«Masail batean jotzen zaituenari eskaini bestea ere; soingainekoa kentzen dizunari, ez ukatu soinekoa ere. Eskatzen dizun edonori, eman, eta zeurea kentzen dizunari, ez bihurrarazi. Eta besteek zuei egitea nahi duzuena, egin zuek ere besteei.

«Maite zaituztetenak bakarrik maite badituzue, zer esker on zor zaizue? Bekatariek ere maite dituzte beren maitaleak. Eta ongi egiten dizuetenei bakarrik egiten badiezue ongi, zer esker on zor zaizue? Bekatariek ere egiten dute beste horrenbeste. Eta ordaina hartzekotan bakarrik ematen baduzue maileguz, zer esker on zor zaizue? Bekatariek ere aurreratu ohi diote elkarri, beste hainbeste hartzekotan. Ez! Zuek maitatu etsaiak, egin ongi eta eman maileguz ordainari begiratu gabe: handia izango da zuen saria eta Goi-goikoaren seme-alaba izango zarete, ona baita bera esker txarreko eta gaiztoentzat. Izan zaitezte errukitsuak, zuen Aita errukitsua den bezala.

«Ez gaitzetsi inor eta Jainkoak ere ez zaituzte gaitzetsiko; ez kondenatu inor eta Jainkoak ere ez zaituzte kondenatuko; barkatu, eta Jainkoak ere barkatuko dizue; eman, eta emango dizue: neurri betea, sakatua, estutua eta leporainokoa emango dizue altzora. Izan ere, zuek zein neurriz neurtu, halakoaz neurtuko zaituzte Jainkoak».

Jaunak esana.

HOMILIA

2019eko otsailaren 24a

EZER ESPERO GABE

Zergatik bizi da hainbat jende isilpean kontentagaitz? Zergatik iruditzen zaio hainbat gizon-emakumeri bizitza aspergarri, hutsaren hurrengo, gatz gabeko? Zergatik aspertzen dira beren ongizatea eta guzti? Zer falta zaie berriro ere bizi-poza aurkitzeko?

Agian, askoren bizitza aldatuko litzateke eta beste kolore bat eta beste bizitasun bat lortuko luke, soil-soilik norbait doan maitatzen ikasiko balute. Nahi ala ez, gizakia probetxurik gabe maitatzera deitua dago; eta, egiten ez badu, bere bizitzan hutsune bat sentituko du, ezerk eta inork ezin beteko duena. Ez da zozokeria Jesusen hitz hauek entzutea: «Egizu on… trukean ezer espero gabe». Hori izan daiteke bizitzako sekretua. Bizi-poza itzultzen ahal diguna.

Gauza erraza da inor egiaz era doakoan maitatu gabe gelditzea. Ez diot inori kalterik egiten. Ez dut burruntzalia sartzen besteren arazoetan. Errespetatzen ditut besteen eskubideak. Badut aski neure buruaz eta neure gauzez arduratzearekin.

Baina hori, bizitzea al da? Jende guztiaz arduratu gabe biziz, neure lanera, neure lanbidera mugaturik, gainerakoen problemei langa ezarriz, jendearen sufrimenduak bost axola zaizkidala, neure «kristalezko kanpaian» ixten naiz?

Gizarte batean bizi gara, zeinetan nekosoa baita doan maitatzea. Ia beti galdetzen dugu: Zertako da on? Probetxugarri al da? Zer irabaziko dut horrekin? Dela kalkulu eta dena neurri izaten dugu. Buruan sartua dugu ezen «erosiz» lortzen dela den-dena: jatekoa, jantzia, etxea, garraioa, jolasa… Horrela, geure harreman guztiak «odolkiak ordainetan» bihurtzeko arriskua bizi dugu.

Alabaina, maitasuna, adiskidetasuna, onarpena, solidaritatea, hurbiltasuna, konfiantza, ahularen aldeko borroka, esperantza, barne-poza… ez dira lortzen diruz. Doako gauza dira: ordainetan ezer espero gabe eskaintzen dira; soilik, bestearen hazkundea eta bizia amesten dira.

Lehen kristauek, maitasunaz hitz egitean, «agape» hitza erabili ohi zuten; hain juxtu, doakotasunaren alderdi hau azpimarratzeko, «eros» huts bezala harturiko maitasunari kontrajarriz, askorentzat probetxu eta egoismo oihartzuna zuenari, alegia.

Gure artean badira soilik doako maitasuna hartzen ahal dutenak; izan ere, apenas izaten baitute ezer ere itzultzeko hurbildu zaienari. Bakarrik bizi diren pertsonak, bizitzak tratu txarra eman dienak, ia inork ulertzen ez dituenak, gizarteak pobretu dituenak, beren bizitzan kasik irtenbiderik gabeko.

Profeta handi izan zen Helder Camarak Jesusen gonbita gogorarazten digu hitz hauekin: «Zeure burutik liberatzeko, egizu zubi bat zure egoismoak sortu duen leizea baino urrunago. Saia zaitez zeure burua baino harago ikusten. Saia zaitez beste bati entzuten, eta, batez ere, ahalegindu zaitez besteak maitatzen zeure burua bakarrik maitatu ordez».

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

Blog:               http://sopelakoeliza.blogspot.com

http://iglesiadesopelana.blogspot.com

José Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:

                        http://iglesiadesopelana3v.blogspot.com

2019-02-17 - Urteko 6. Igandea (C)

Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun. 
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.

Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.

Jose Antonio Pagola homilies in different languages.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Urteko 6. Igandea (C)

EBANJELIOA

Ebanjelioa

Behin batean , Jesus, ikasleekin menditik jaitsi ondoren, zelaigune batean gelditu zen. Ikasleetariko asko harekin ziren; baita herriko jende-talde handia ere, Judea osotik, Jerusalemdik eta Tiro eta Sidongo itsasaldetik teoría.

Jesusek, ikasleei begira, honela esan zuen:

«Zorionekoak behartsuok , zuek baituzue Jainkoa errege.

«Zorionekoak orain gose zaretenok, aseko baitzaituzte Jainkoak.

«Zorionekoak orain negar egiten duzuenok, barre egingo baituzue.

«Zorionekoak zuek, Gizonaren Semea dela eta, jendeak gorrotatu, kanpora bota eta madarikatuko zaituztetenean eta izen txarra emango dizuetenean.

Alai zaitezte egun horretan eta egin pozez jauzi, handia izango baita zuen saria zeruan; gauza bera egin zieten profetei jende horren gurasoek.

«Baina ai zuek, aberatsok, bai baituzue zeuen poza!

«Ai zuek, orain aseak zaudetenok, gose izango baitzarete!

«Ai zuek, orain barre egiten duzuenok, aiene eta negar egingo baituzue!

«Ai zuek, mundu guztiak zuetaz ongi hitz egingo duenean, gauza bera egin baitzieten sasiprofetei jende horren gurasoek!

Jaunak esana.

HOMILIA

2019eko otsailaren 17a

ZORIONTASUNA

Gero eta sarriago irakurtzen eta entzuten ahal dituzu albiste baikorrak krisialdia gainditzeaz eta ekonomiaren berreskuratze hazkorraz.

Esaten digute, hazkunde ekonomikoa ari garela jada bizitzen, baina zeren hazkundea?, hazkundea norentzat? Apenas adierazten diguten egia osoa gertatzen ari denaz.

Abian den berreskuratze ekonomikoa, sendotuz doa eta, are gehiago, betikotuz «gizarte bikoitz» deitu ohi dena. Leize gero eta handiago bat ari da gauzatzen beren bizi-maila segurtasun handiagoaz hobetuko dutenen eta, eragiketa ekonomiko zabal honetan lanik gabe eta etorkizunik gabe, zintzilik geldituko direnen artean.

Izatez, haziz doaz, aldi berean, gero eta aberatsago direnen kontsumo arranditsu eta probokatzailea eta gero eta pobreago direnen miseria eta segurtasun-falta.

«Purpuraz eta lihoz jantzi ohi zen eta egunero otordu oparoak egiten zituen» gizon aberatsaren eta, ezin lortu bazuen ere, aberatsaren mahaitik lurrera botatzen zutenez bere urdaila nola beteko egon ohi zen Lazaro pobrearen parabola errealitate gordina da gizarte bikoitz honetan.

Gure artean hor dira Paulo II.a aita santuak salatu zituen «mekanismo ekonomiko, finantzazko eta sozialak; «horiek, gizon-emakumeen gogoak erabiliak izan arren, era kasik automatikoak funtzionatzen zuten, zurrunago bihurtuz batzuen aberastasun-egoerak eta besteen pobretasunarenak».

Beste behin, sendoagotzen ari gara gizarte sakonki desberdin bat eta zuzengabe bat. «Sollicitudo rei socialis» izeneko entziklika biziki argi eta ebanjeliko horretan, hain gutxi entzuna den horretan, etengabe goraipatzen dutenek berek ere, Joan Paulo II.ak, egoeraren sustraian, izen bakarra duen zerbait ikusi du: bekatua.

Ematen ahal ditugu mila motatako argibideak; baina hau da ageri den emaitza: jada aberats direnen aberastasun gero eta handiagoa eta pobreen hondamendia; horrenbestez, esana dago dena: solidaritate-falta eta zuzengabekeria indartzea da emaitza.

Bere zoriontasunetan, Jesusek ohartarazi digu ezen egun batean aberatsen eta pobreen egoera alderantzizkoa izango dela. Gerta daiteke, gaur ere zenbait jendek, Nietzscheri jarraituz, pentsatzea, Jesusen jarrera hau erresuminaren eta ezinaren fruitu dela, zuzentasun handiagorik ezin lorturik, Jainkoaren mendekura jotzen duen batena.

Alabaina, Jesusen mezua ez dator garaitua izan den eta erresuminez diharduen baten ezintasunetik, baizik eta Jainkoaren zuzentasunaz izan duen ikuskari bizi batetik, garbi ikusi baitu Jesusek Jainkoak ezin onartu duela azken hitza zuzengabekeriak izatea.

Joanak dira hogei mende, baina Jesusen hitzak erabakitzaile izaten jarraitzen du aberatsentzat eta pobreentzat. Salaketa-hitz batzuentzat eta promes-hitz besteentzat: bizirik jarraitzen du eta guztiok interpelatzen gaitu.

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

HOMILIA

2009eko otsailaren 14a

POBREAK ZINEZ AINTZAT HARTU

«Zoriontasunak» Mateoren ebanjelioan datozenez entzuten ohiturik, gogor gertatzen zaigu lur aberats hauetako jendeari Lukasek dakarkigun testua irakurtzea. Itxura duenez, ebanjelari hau eta honen irakurleetarik asko klase erosokoak ziren. Halaz guztiz, Jesusen mezua eztitu ordez, era zirikatzaileagoan aurkeztu du testua Lukasek.

Pobreen aldeko «zoriontasunen» segidan, aberatsei zuzenduriko «zori-gaiztasunak» gogoratu ditu Lukasek: «Zorionekoak pobreak... orain goseak zaretenak... orain negar degizutenak». Aitzitik, «ai zuek, aberatsak... orain aseak zaretenak... orain barre degizutenak». Ebanjelioa ezin entzun du jende guztiak modu berean. Pobreentzat esperantzara gonbidatzen dituen Berri On dena, aberatsentzat konbertsiora dei egiten dien mehatxu da. Nola entzun mezu hau gure kristau-elkarteetan?

Beste ezer baino lehen, munduan den errealitaterik odoltsuena dakarkigu Jesusek begi aurrera, Jainkoaren bihotza gehiena hunkitzen duena, bere begi aurrean bizienik duena. Geure lur aberats hauetan ezikusiarena egin nahi diogun errealitatea da, behin eta berriz isilarazi nahi duguna, zuzengabekeriarik ankerrena eta bidegabeena mila eratara estali nahiz, haren errudun hein handian geu garelarik.

Autoengainu hori elikatzen jarraitu behar ote dugu, ala pobreen egoerara begiak ireki? Nahi ote dugu zinez? Hartuko ote dugu zinez aintzat, behingoz , goseak eta duintasuna ukaturik bizi den gehiengo handi hori, ongizaterako gure bidean nor ez den hori?

Kristauok ez gara konturatu oraino kristautasunaren historian pobreek izan dezaketen garrantziaz. Beste inork baino argi handiagoa eskaintzen digute horiek geure burua geure egian ikusi ahal izateko; gure kontzientzia astindu eta konbertsiorako gonbita zuzentzen digute etenik gabe. Bihar eguneko Eliza modu ebanjelikoagoan eratzen lagundu diezagukete. Soiltasuna, solidaritatea eta eskuzabaltasuna bizitzeko gizatarrago eta gaiago bihur gaitzakete.

Aberatsen eta pobreen arteko leizea handituz doa, geldiezineko abiadan. Etorkizunean, gero eta ezinezkoagoa izango da munduaren aurrean Jesusen Eliza bezala agertzea, Lurreko ahulenei eta babesgabeenei ezikusiarena egiten jarraitzen badugu. Edota pobreak aintzat hartu edota Ebanjelioaz ahaztu. Lur aberats hauetan gero eta nekezago entzun ahal izango dugu Jesusen oharpen hau: «Ezin izan zarete Jainkoaren eta Diruaren zerbitzari». Jasanezineko bihurtuko zaigu.

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

Blog:               http://sopelakoeliza.blogspot.com

http://iglesiadesopelana.blogspot.com

José Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:

                        http://iglesiadesopelana3v.blogspot.com

2019-02-10 - Urteko 5. Igandea (C)

Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun. 
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.

Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.

Jose Antonio Pagola homilies in different languages.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Urteko 5. Igandea (C)

EBANJELIOA

Dena utzirik, jarraitu egin zioten.

+ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukasen liburutik 5,1-11

Behin batean, jendea gainera zetorkion Jesusi, Jainkoaren mezua entzuteko; Jesus Genesaret aintzira-ertzean zegoen. Eta bi ontzi ikusi zituen ur-bazterrean: arrantzaleak, ontzitik jaitsita, sareak garbitzen ari ziren. Igo zen bietako batera, Simonenera, eta ontzia lehorretik pixka bat aldentzeko eskatu zion; gero, eseri eta jendeari irakasten ziharduen ontzitik. Hitzaldia amaitu zuenean, Simoni esan zion:

– Jo itsas zabalera eta bota sareak arrantzurako.

Simonek erantzun zion:

– Maisu, gau guztian eginahalak egin eta ez dugu ezer harrapatu; baina, zuk diozunez gero, botako dut sarea.

Hala egin zuten eta, hainbesteko arrain-pila harrapatu zutenez, sareak puskatzeko zorian zeuden. Beste ontziko lagunei keinu egin zieten laguntzera etortzeko; hurbildu ziren eta bi ontziak ia-ia hondoratzeraino bete zituzten. Gertatua ikusirik, Jesusen oinetara erori zen Simon Pedro, esanez:

– Alde niregandik, Jauna, bekataria naiz eta!

Izan ere, zur eta lur zeuden eginiko arrantzuagatik Simon eta beronekin zirenak, baita haren arrantzu-lagun Santiago eta Joan Zebedeoren semeak ere. Baina Jesusek esan zion Simoni:

– Ez beldurtu, hemendik aurrera giza arrantzale izango zara.

Ontziak lehorrera atera zituzten eta, dena utzirik, jarraitu egin zioten.

Jaunak esana.

HOMILIA

2019ko otsailaren 10a

---

(2012-2013ko C zikloaren homilía ikusi)

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

HOMILIA

2016ko otsailaren 7a

PEKATUA AITORTU

Galileako aintzirako mirarizko arrantxa oso herrikoia izan zen lehen kristauen artean. Ebanjelari batek baino gehiagok dakar pasadizo hori, baina Lukasek bakarrik erantsi dio eszena hunkigarria, zeinetan Simon Pedro, aldi berean fededun eta bekatari zen ikasle hura, baita protagonista.

Fede-gizona da Pedro, Jesusek liluratua. Bere esperientziak berak baino indar handiagoa dute harentzat Jesusek hitzek. Ondotxo daki Pedrok inork ez diola ekiten aintziran arrantza egiteari eguerdian, batez ere gauez ezer harrapatu ez badu. Baina Jesusek agindu dio eta Pedrok konfiantza osoa du harengan: «Zure hitzean finkatuz, botako ditut sareak».

Aldi berean, bihotz egiazalea da Pedro. Lorturiko arrainketa izugarriaz harriturik, «Jesusen oinetara erori da» eta berezkotasun miresgarriz diotso: «Aldendun nigandik, Jauna, bekataria bainaiz». Guztien aurrean aitortu du Pedrok bekatari dela eta ez dela gai inolaz ere Jesusen ondoan bizitzeko.

Jesus, ordea, ez da izutu bere ondoan ikasle bekatari bat izateaz. Aitzitik, bere burua bekataritzat badu, hobeto ulertu ahal izango du Pedrok Jesus: guztientzat barkatzaile dela eta bekatarientzat eta desiragarri ez direnentzat abegikor. «Ez beldur izan. Gaurdanik giza arrantzale izanen zara». Ikasle bekatari izatearen beldurra kendu dio Jesusek, eta bere misio-lagun bihurtu du, era guztietako gizon-emakumeak elkartu eta Jainkoaren egitasmo salbatzailean sartzera deitzeko.

Zergatik egiten dio hain gogor Elizak bere bekatuak aitortzeari eta bere konbertsio-beharra agertzeari? Jesu Kristorena da Eliza, baina Eliza ez da Jesu Kristo. Inork ez du zertan harritu Elizan bekatua izateaz. «Santua» da Eliza, Jesusen Espirituak eraginik bizi delako; baina «bekatari» da, hainbatetan Espiritu horri aurre egiten eta ebanjeliotik urruntzen delako. Fededunen baitan eta erakundeetan dago bekatua: hierarkia baitan eta Jainkoaren herrian; artzainen baitan eta kristau-elkarteetan. Guztiek dugu bihozberritu beharra.

Oso gauza larri da egia ezkutatzen ibiltzea, bihozberritzeko eta berriztatzeko dinamikan konprometitzea eragozten baitigu. Bestetik, ez ote ebanjelioaren antzekoagoa Eliza ahul eta zaurigarria, bere bekatua aitortzeko adorea duena, bere miseriak munduaren aurrean nola ezkutatuko, alferrik eta lortu ezinik, ari dena baino? Ez ote sinesgarriago gure elkarteak Kristoren zeregin ebanjelizatzailean ari direnean, beren bekatuak apal-apal aitortuz eta beti ebanjelioaren antzekoago biziera egiten ahaleginduz? Ez ote dugu gaur ere zer ikasi handia Jesusen oinetan bere burua bekatari aitortu duen Pedro apostoluagandik?

José Antonio Pagola

Itzultzailea: Dionisio Amundarain

HOMILIA

2013ko otsailaren 10a

EBANJELIOAREN INDARRA

Lukas ebanjelariak Galileako aintziran gertatu den arrantzu harrigarri eta ustekabekoaren pasadizoa idatzi du, Elizari arnasa emateko, konturatu baita bere mezua aditzera emateko egin dituen ahalegin guztiek huts egin dutela. Oso argi dago esan diguna: ebanjelioaren indarrean eta erakargarritasunean ipini behar dugu geure esperantza.

Ezohiko eszena batez hasi du kontakizuna. Jesus zutik dago aintziraren ertzean, eta «jendea haren inguruan pilatzen ari da Jainkoaren Hitza entzuteko». Ez doa jendea ikusminez. Ez da hurbildu gauza miresgarriak ikusteko. Soilik, Jainkoaren Hitza entzun nahi du Jesusen ahotik.

Ez da larunbata. Jendea ez da bildu Kafarnaumeko hurbileko sinagogan, urtean barna herriari irakurri ohi zaizkion irakurgaiak entzuteko. Ez da igo Jerusalemera Tenpluko apaizei entzuteko. Jendea hartaraino erakartzen duena Jesus Profetaren Ebanjelioa da, Nazareteko herritarrek ukatua.

Ezohikoa da arrantzuaren eszena ere. Gauez, arrantzurako garairik egokienean, Pedrok eta lagunek, beren kontura lan egin dutenean, ez dute lortu inolako emaitzarik. Aldiz, egunez, haien lana norabidetzen duen Jesusen Hitzari kasu eginez sareak bota dituztenean, arrantzu ugaria lortu dute, uste zutenaren kontra.

Kristautasunak gure artean bizi duen krisialdia gero eta argiagoa bihurtzen duten datuen hondo-hondoan, bada ukaezineko gertaera bat: Eliza modu ezin gerarazian ari da galtzen duela urte batzuk zuen erakarmen- eta sinesgarritasun-ahala.

Kristauok esperimentatzen ari gara ezen gero eta txikiagoa dela belaunaldi berriei geure fedea eskualdatzeko geure ahalmena. Ez da falta izan ahaleginik eta ekimenik. Baina kontua ez datza, itxuraz, estrategia berriak asmatzean, ezta nagusiki ere.

Iritsia da unea gogoratzeko ezen Jesusen Ebanjelioak baduela guk geuk ez dugun erakartzeko indar bat. Horrenbestez, hau da galderarik funtsezkoena: erakarmena eta sinesgarritasuna galtzen ari den Elizatik «gauzak egiten» jarraitu behar al dugu ala geure indar guztia Ebanjelioa berreskuratzen ipini behar dugu, gaur egungo gizon-emakumeengan fedea sortzeko indarra hark bakarrik duela pentsatuz?

Ez ote dugu Ebanjelioa lehen mailan jarri behar? Gauzarik inportanteenak une kritiko hauetan ez dira mendeen joan-etorrian landu diren doktrinak, baizik Jesus bera eta haren bizitza. Garrantzizkoena ez da jendea gure gauzetan parte hartzera etortzea, baizik Jesusekin harremanetan jartzea. Kristau fedea esnatu, jendeak Jesusen sua aurkituko duenean bakarrik esnatuko da.

José Antonio Pagola

HOMILIA

2010ko otsailaren 7a

PEKATUA AITORTU

(2015-2016ko C zikloaren homilía ikusi).

José Antonio Pagola

Blog:               http://sopelakoeliza.blogspot.com

http://iglesiadesopelana.blogspot.com

Para ver videos de las Conferencias de José Antonio Pagola

                        http://iglesiadesopelana3v.blogspot.com