José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
2012ko martxoaren 25a
Garizumako 5. Igandea (B)
EBANJELIOA
Gari-alea, lurrean
sartu eta hiltzen bada, fruitu asko ematen du.
+ Jesu Kristoren
Ebanjelioa San Joanen liburutik 12,20-33
Egun haietan, jaietan Jainkoari kultu ematera
joan zirenen artean baziren greziar batzuk . Hauek Galileako Betsaidako
Felipegana hurbildu eta eskabide hau egin zioten: «Jauna, Jesus ikusi nahi
genuke».
Felipe Andresi esatera joan zen, eta biek,
Andresek eta Felipek, Jesusi jakinarazi zioten. Jesusek erantzun zien: «Iritsi
da Gizonaren Semearen aintza azalduko den ordua. Bene-benetan diotsuet:
Gari-alea, lurrean sartu eta hiltzen ez bada, bera bakarrik gelditzen da;
hiltzen bada, ordea, fruitu asko ematen du. Bere bizia maite duenak galdu
egingo du; baina mundu honetan bere bizia gutxiesten duenak betiko bizirako
gordeko du. Nire zerbitzari izan nahi duenak jarrai biezat eta, ni nagoen
tokian, han izango da nire zerbitzaria ere. Nire zerbitzari dena Aitak ohoratu
egingo du.
«Larri dut orain neure barrua. Baina zer
esan? Larrialdi honetatik ateratzeko eskatuko al diot Aitari? Ez horixe,
honetarakoxe etorri bainaiz! Aita, azaldu zeure aintza!»
Ahots bat entzun zen orduan zerutik: «Azaldu
dut, eta berriro ere azalduko dut».
Han zeudenetako batzuek, ahotsa entzunik,
trumoia izan zela zioten; beste batzuek, ordea, aingeru batek hitz egin ziola.
Jesusek adierazi zuen: «Ahots horrek ez du
niretzat hitz egin, zuentzat baizik. Oraintxe da mundu honen epaiketa; oraintxe
galduko du bere boterea mundu honetako buruzagiak. Eta nik, lurretik jasoko
nautenean, neuregana erakarriko ditut denak».
Hitz hauen bidez, nolako heriotzaz hilko zen
adierazi zuen.
Jaunak esana.
HOMILIA
2012ko maetxoaren 25a
JESUS ERAKARGARRI
Juduen Pazkoa ospatzera etorriak diren erromes greziar batzuk Feliperi hurbildu zaizkio, eskean: «Jesus ikusi nahi genuke». Ez da ikusmina. Jainkoaren gizon horregan nabari duten misterioa sakon ezagutu nahia da. Berei ere on egin diezaieke.
Kezkaturik ageri da Jesus. Egun batzuk barru gurutzean josiko dute. Erromes greziarren gogoa jakitera eman diotenean, hitz nahasgarriak jaulki ditu: «Iristear da Gizonaren Semea aintzatua izango den ordua». Gurutzean josiko dutenean, guztiek ikusi ahal izango dute zertan den haren egiazko handitasuna eta aintza.
Segur aski, inork ez dio ezer ulertu. Baina Jesusek, izango duen hiltzeko era gogoan duela, gehiago dio: «Lurretik gora jasoa izango naizenean, guztiak neuganantz erakarriko ditut». Zer du gurutziltzatu horrek, ezkutuan, jendea erakartzeko ahalmen hori izateko? Gauza bat soilik: guztientzat duen maitasun sinetsezina.
Ikusezina da maitasuna. Soilik, maite gaituen keinuetan, seinaleetan, buru-eskaintzan suma dezakegu. Horregatik, Jainkoaren maitasun atzemanezina suma dezakegu Jesus gurutziltzatuagan, egin duen buru-eskaintzan. Egia esan, Jesusek erakartzen gaituela sentitzen dugunean bakarrik hasiko gara kristau izaten. Soilik, Jainkoak maite gaituena sentitzen dugunean bakarrik hasiko gara fedeaz zer edo zer ulertzen.
Jesusek, gurutzeko heriotzan ezkutuan den indarra argitzeko, guztiek ulertu ahal dugun irudi xume hau darabil: «Gari-alea lurrera erori eta hiltzen ez bada, agor geldituko da; baina, hiltzen bada, fruitu asko emango du». Hiltzen bada, erne eta bizia sorrarazten du aleak; baina, bere azalean bildurik, bere bizi-indarra beretzat gordetzen badu, agor geldituko da.
Bizitza osoa misterioski biltzen duen legea agertzen digu irudi eder horrek. Ez da arau morala. Ez da erlijioak ezarritako legea. Maitasunak eraginda sufritzen ari denaren bizitza emankor bihurtzen duen dinamika da. Jesusek behin eta berriz errepikatu izan duen ideia da. Bere bizitzari era egoistan atxikitzen zaionak galbidean jartzen du; eskuzabal ematen dakienak bizi gehiago sorrarazten du.
Ez da zaila hori egiaztatzea. Buruan bere ongizatea, bere dirua, bere arrakasta, bere segurtasuna bakarrik duen pertsonak bizitza erdipurdikoa eta agorra eginez bukatzen du: halakoak, mundu honetan biziz, ez dio gehitzen bizitzari gizatasun-apur bat ere. Alderantziz, jarrera irekiz eta bihotz zabalez bizitzera arriskatzen denak, bizia zabaltzen du, poza distiratzen, bizitzen laguntzen. Ez da bizitzeko modu kilikagarriagorik, gainerakoen bizitza gizatasun handiagoko eta eroangarriago egitea baino. Nolatan Jesusi jarraitu, haren bizi-estiloa erakargarri sentitzen ez badugu?
José Antonio Pagola
HOMILIA
2009ko martxoaren 29a
GURUTZILTZATUAK
ERAKARRI
«Greko»-talde bat, paganoak
seguruenik, Jesusengana hurbildu dira, eskari miresgarria eginez: «Jesus
ikusi nahi genuke». Berri eman diotenean, Jesusek solasaldi biziaz
erantzun die, bere bizitzaren zentzu sakona laburtuz. Iritsia da ordua.
Guztiek, judu eta greko, sumatu ahal izango dute laster haren bizitzak eta
haren heriotzak biltzen duten misterioa: «Ni lurretik jasoko nautenean, guztiak
erakarriko ditut neugana».
Jesus gurutzean jaso eta Golgotan
gurutzean agertuko denean, guztiek ezagutu ahal izango dute Jainkoaren ezin
ulertuzko maitasuna, konturako dira ezen maitasuna dela Jainkoa eta maitasuna
soilik gizaki ororentzat. Gurutziltzatuak erakarririk sentituko dira. Harengan
Jainkoaren Misterioa erarik gorenean agerturik ikusiko dute.
Hartarako, jakina, erospenaren
doktrinaz hitz egiten entzun izana baino zerbait gehiago beharko da. Aste
santuko elizkizun erlijioso batera joan izana baino zerbait gehiago. Geure
barne-begiak Jesusengan behar ditugu jarri eta hunki gaitzan utzi, sumatzen
dugularik gurutze hori egunez egun egindako bizitzaren azken keinua dela
guztientzat mundu gizatarragoa egiteko. Bere salbazioa Jainkoagan aurkituko
duen mundu gizatarragoa.
Baina, seguruenik, orduan hasiko
gara Jesus zinez ezagutzen: Aitari egin dion erabateko buru-eskaintzak eta
haren seme-alabentzat bizitza zoriontsuagoa eskuratzeko jasan duen nekaldiak
erakarririk, Jesusen beraren deia, era ahulean bada ere, entzunen dugunean:«Nire
zerbitzari izan nahi duena betor nire ondoren, eta ni nagokeen lekuan, han
egonen da nire zerbitzaria ere».
Jesusen «zerbitzari izatean» du
guztiak bere jatorria, haren eginkizunean lankide izatean, soilik haren
egitasmorako bizi nahi izatean, haren urratsei jarraitzean, agertzeko, modu
askotan eta keinu ia beti pobrez, nola maite gaituen Jainkoak guztiok. Orduan
hasiko gara haren jarraitzaile bilakatzen.
Hona zer esan nahi duen haren
bizitzan eta haren zorian bat egiteak: «ni nagokeen lekuan, han egonen da nire
zerbitzaria ere». Hori da kristau izatea: Jesus zegoen lekuan egotea,
hark egiten zuenaz arduratzea, hark zuen helmuga bera ukaitea, hura egon zen
bezala gurutzean egotea. hura dagoen bezala egun batean Aitaren eskuinean
egotea.
Zer-nolakoa izango ote litzateke
Gurutziltzatuak «erakarritako» Eliza, soilik haren «zerbitzari» izateko gogoak
eragina balitz, hark esku artean zituen gauzez arduratuko balitz? Zer-nolakoa
izango ote litzateke Eliza, jendea Jesusengana erakarriko lukeena izango
balitz?
José Antonio Pagola
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.