José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
2012ko uztailaren 8a
Urteko 14. Igandea (B)
EBANJELIOA
Profeta bati edonon ematen zaio ohore, bere herri,
senitarte eta etxean izan ezik.
+ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
6, 1-6
Aldi haietan,
bere herrira joan zen Jesus, bere ikasleak ondoren zituela. Hurrengo
larunbatean, sinagogan irakasten hasi zen. Entzule askok honela zioen
harriturik: «Nondik honek hori guztia? Zer da eman zaion jakinduria hori? Eta
honen eskuz gertatzen diren mirari horiek? Ez al da, bada, arotza, Mariaren
semea eta Santiago, Jose, Judas eta Simonen anaia? Eta honen arrebak ere ez ote
dira hemen gure artean bizi?»
Eta honengatik,
ezin zuten sinetsi harengan.
Jesusek esan
zien: «Profeta bati edonon ematen zaio ohore, bere herri, senitarte eta etxean
izan ezik».
Eta ezin izan zuen
han miraririk egin; hala ere, gaixo bakar batzuk sendatu zituen eskuak ezarriz.
Eta harriturik zegoen haien sinesmenik ezaz eta Jesus inguruko auzoetan barrena
ibili zen irakasten.
Jaunak esana.
HOMILIA
2012ko uztailaren 8a
BEREEN ARTEAN UKATUA
Jesus
ez da Tenpluko apaiz bat, erlijioa zaintzera eta sustatzera emana. Ez du
hartzen inork Lege-maisutzat ere, Moisesen Tora defenditzera emana. Galileako
landa-jendeak, haren keinu sendatzaileetan eta haren suzko hitzetan, Jainkoaren
Espirituak eragina den profeta baten jarduera ikusten du.
Jesusek
badaki bizitza zaila eta gatazkatsua izango duela. Erlijio-buruzagiek aurre
egin diote. Profeta ororen zoria da. Ez du barruntatzen artean, hain xuxen
bereek egingo diotela uko, haurtzarotik hobekien ezagutzen dutenek.
Nazareteko
herrian Jesusi egin zioten ukoa oso komentatua izan zen lehen kristauen artean.
Hiru ebanjelarik xeheki jaso dute pasadizoa. Markosen arabera, ikasle-talde bat
lagun duela iritsi da Jesus Nazaretera, eta profeta sendatzaile baten fama
duela. Jesusen auzotarrek ez dakite zer pentsa.
Larunbata
iristean, herriko sinagoga txikira doa Jesus. Eta «irakasten hasi da». Auzokoek
eta familiartekoek doi-doi entzuten diote. Galdera-mota asko sortu zaizkie.
Haurtzarotik dute ezaguna Jesus: auzotar bat gehiago da. Non ikasi du mezu
harrigarri hori Jainkoaren erreinuaz? Nondik datorkio sendatzeko ahalmen hori?
Markosek dio ezen dena «eskandalagarri gertatzen zitzaiela». Zergatik?
Landa-jende
hark uste du dena dakiela Jesusez. Haurtzarotik moldatu dute hartaz beren
ideia. Beren aurrean agertu zaien bezala onartu ordez, hartaz duten irudiak
blokeatu egin ditu. Irudi horrek eragotzi egin die Jesusen baitan den
misterioari bihotza irekitzea. Gogor egin diote harengan Jainkoaren hurbiltasun
salbatzailea aurkitzeari.
Bada
besterik ere. Profetatzat onartzeak Jainkoaren izenean agertu dien mezua entzuteko
prest egotea eskatuko lieke. Eta horrek arazoak ekartzen ahal lizkieke. Beren
sinagoga dute, beren liburu sakratuak eta beren tradizioak. Bakean bizi dute
beren erlijioa. Jesusen presentzia profetikoak herrixkako bakea hausten ahal
du.
Kristauek
irudi aski desberdinak ditugu Jesusez. Denak ez datoz bat hurbiletik ezagutu
eta jarraitu ziotenen irudiarekin. Nork bere irudia dugu Jesusez. Irudi honek
baldintzatzen du fedea bizitzeko era. Jesusez dugun irudia pobrea, erdizkakoa
edo desitxuratua bada, pobrea, erdizkakoa edo desitxuratua izango da gure
fedea.
Zergatik
saiatzen gara hain gutxi Jesus ezagutzen? Zergatik eskandalizatzen gaitu haren
giza ezaugarriak gogoratzeak? Zergatik egiten diogu gogor Jainkoa Profeta
batengan haragitu dela aitortzeari? Haren bizitza profetikoak haren Eliza sakon
eraldatzera behartuko gintuzkeela barruntatzen dugulako ote?
José Antonio Pagola
HOMILIA
2009ko uztailaren 5a
EZ GUTXIETSI PROFETA
Kontakizun
honek ez du harritzeko indar-faltarik. Jesus preseski bere herrian gutxietsi
zuten, beste inork ez bezala ezagutzen zutela uste zutenen artean.
Nazaretera
iritsi da Jesus, ikasleak lagun dituela, eta inor ez zaio bidera atera; beste
toki batzuetan gertatzen den ez bezala da han. Herriko gaixorik ere ez diote
aurkeztu senda ditzan.
Hara
joan denean, harridura baizik ez du sortu. Ez dakite norengandik duen hain
jakintsuki agertzen ari den mezu hura. Ez diote antzeman nondik duen bere
eskuak duten sendatzeko indar hura ere. Dakiten gauza bakarra, Jesus herriko
familia baten jaioa den langile bat dela. Gainerako guztia «eskandalagarri
gertatu zaie».
«Gutxietsia»
ikusi du Jesusek bere burua: bereek ez dute aitortu Jainkoaren mezuaren eta
salbazioaren emailetzat. Beren ideia egina dute bere auzoko Jesusez eta gogor
egin diote Jesusek bere baitan duen misterioari irekitzeari. Hargatik, segur
aski guztiek ezagutzen duten esaera hau gogorarazi die Jesusek: «Profeta bat ez
dute gutxiesten bere herrian baizik, bere ahaideen eta bere etxean baizik».
Aldi
berean, Jesus «harritu egin da haien fede-faltaz». Lehenengo aldiz bizi izan du
talde oso baten ukoa, ez buruzagi erlijiosoena, baizik bere jaioterri osoarena.
Ez zuen espero horrelakorik bereengandik. Gainera, haien sinesgabetasunak
blokeatu egin du Jesusek duen sendatzeko ahalbidea bera ere: «ezin egin ahal
izan zuen han miraririk, gaixo bakan batzuk bakarrik sendatu zituen».
Markosek
ez dakar pasadizo hau bere irakurleen jakin-mina asetzeko. Aitzitik, honetaz
jarri nahi izan ditu kristau-elkarteak jakinaren gainean: Jesusi uko egin,
hobekien ezagutzen dutela uste dutenek egin diezaioketela uko: aldez aurretiko
beren ideietan itxituratzen direnek, Jesusen mezuaren berritasunari eta Jesus
beraren misterioari irekitzeko gai ez direlarik.
Nolako
harrera ari gara egiten Jesusi «harenak» garela uste dugunok? Adindun egina den
mundu honetan, ez ote da gure fedea haur-mailan gelditu, ez ote da axalekoa? Ez
ote gara bizi axolagabeegi Jesusen mezuaren berritasun iraultzailearen aurrean?
Ez
ote da arraroa haren indar eraldatzaileaz dugun fede-falta? Ez ote gara bizi
haren Espiritu itzaltzeko eta haren Profezia gutxiesteko arriskuan?
Horixe
da Tartsoko Pauloren kezka: «Ez ezazue itzali Espiritua, ez gutxietsi Profezi
dohaina. Aztertu guztia eta gorde on dena bakarrik» (1 Tesalonikarrei 5,19-21).
Ez ote dugu horrelako zerbaiten beharra geure egunotako kristauok?
José Antonio Pagola
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.