José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
2014ko ekainaren 15
Hirutasun Santua (A)
EBANJELIOA
Jainkoak
bere Semea mundura bidali zuen, haren bitartez salbatzeko.
+ Jesu Kristoren
Ebanjelioa San Joanen liburutik 3, 16-18
Jainkoak hain maite izan zuen mundua, non
bere Seme bakarra eman baitzion, harengan sinesten duenik inor gal ez dadin,
baizik betiko bizia izan dezan.
Zeren Jainkoak ez baitzuen Semea mundura
bidali mundua kondenatzeko, haren bitartez salbatzeko baizik.
Harengan sinesten duena ez da kondenatua;
sinesten ez duena, ordea, kondenatua dago jadanik, ez baitu sinetsi Jainkoaren
Seme bakarrarengan.
Jaunak esana.
HOMILIA
2014ko ekainaren 15a
JAINKOAGAN KONFIANTZA
Hirutasunaren
misterioa giza kontzeptuz adierazteko, mendez mende teologoek egin duten
ahaleginak apenas die laguntzen gaur egun kristauei, dela Jainko Aitagan beren
konfiantza biziberritzeko, dela Jesusekiko, gizon egindako Jainkoaren
Semearekiko atxikimendua birsendotzeko, dela fede biziz onartzeko Jainkoaren
Espirituaren presentzia gugan.
Horregatik,
gauza ona izan daiteke ahalegintxo bat egitea, Jainkoaren misteriora
hurbiltzeko, hitz xumez eta bihotz apalez, hurbiletik begiratuz Jesusen
mezuari, keinuei eta bizitza osoari: gizon egin den Jainkoaren Semearen
misterioari, alegia.
Aitaren
misterioa maitasun da, bihotz-bihotzetiko maitasun eta etenik gabeko barkazio.
Inor ez du baztertzen maitasun horrek, inori ukatzen ez barkazioa. Aitak maite
gaitu eta bere seme-alaba guztion bila dabil, berak bakarrik dakizkien bideetan
barna. Txera mugagabez eta erruki sakonez begiratzen dio gizaki orori.
Horregatik, hitz batez dei egiten dio Jesusek beti: «Aita».
Geure
lehen jarrera, Aita horren aurrean, konfiantza izan behar dugu. Errealitatearen
azken misterioak, fededunok «Jainkoa» deitzen dugun horrek alegia, ez liguke
eragin behar sekula ez beldurrik, ez larritasunik: Jainkoak ezin du egin
maitatu besterik. Ondotxo daki hark gure fedea txikia dela eta dudakorra. Ez
dugu zertan triste bizi, geure bizitzagatik, ia beti eskasa; ezta zertan adorea
galdu ere, konturatu garelarik, urtetan bizi izan garela Aita horrengandik
urrun. Utz dezagun geure burua haren eskuetan, xume-xume. Aski du hark gure
fede txiki hori.
Jesusek
berak ere konfiantza izatera gonbidatzen gaitu. Hona zein hitzez: «Ez zaitezte
bizi bihotza larri. Sinetsi Jainkoagan. Sinetsi nigan ere». Aitaren argazki
bizia da Jesus. Aitak dioskuna ari gara entzuten Jesusen hitzetan. Bere keinuez
eta bere jardueraz, dena emana bizitza gizakoiago egitera, Jainkoak nola maite
gaituen agertzen digu.
Horregatik,
Jainko jakin, adiskide eta hurbileko batekin egin genezake topo Jesusengan
edozein gorabeheratan. Gure bizitzan bakea ezartzen du Jesusek. Beldurretik
konfiantzara pasarazten gaitu, errezelotik fede xumera maitasun huts den
bizitzako azken misterioarekiko.
Aita
eta haren Semea arnasten dituen Espiritua onartzea, ikusezina eta isila baina
erreala den Jainkoaren misterioaren presentzia gure baitan onartzea da.
Etengabeko presentzia honen ohartun bihurtzen garenean, Jainkoaganako beste
konfiantza bat hasten da ernetzen gure baitan.
Gure
bizitza hauskorra da, kontraesanez eta ziurgabetasunez betea: fededun eta
fedegabe, guztiok bizi gara misterioak inguraturik. Alabaina, Espirituak gu
baitan duen presentzia, misteriotsua bera ere, ahula izan arren, aski da
Maitasun huts den bizitzako azken Misterioan dugun gure konfiantza
sostengatzeko.
José Antonio Pagola
HOMILIA
2011ko ekainaren 19a
KRISTAUA
JAINKOAREN AURREAN
Kristauei ez zaie beti gauza
erraza gertatzen Hirutasun bezala aitortutako Jainkoaren misterioarekin
harreman konkretuak eta biziak izatea. Halere, krisi erlijiosoa gonbidatzen ari
zaigu harekiko harreman pertsonal, sano eta pozgarria inoiz baino gehiago
zaintzera. Jesus, hots, Galileako Profetagan gizon egin den Jainkoaren
Misterioa da abiapunturik hobena fede xume bat biziberritzeko.
Nola bizi Aitaren aurrean?
Jesusek oinarrizko bi jarrera agertu dizkigu. Lehenik eta behin, konfiantza
osoa. On-ona da Aita. Azkenik gabe maite gaitu. Ez dio ezer inporta gure ona
baino gehiago. Harengan konfiantza izan dezakegu, beldurrik gabe, errezelorik,
kalkulurik, estrategiarik gabe. Bizitzea Maitasunean konfiantza izatea da,
ororen azken misteriotzat hartuz.
Bigarren, baldintzarik gabe
esaneko izatea. Gauza ona da Aita horren borondateari adi-adi bizitzea, zeren
guztiok bizi duinagoa izan dezagun nahi baitu. Ez da bizitzeko era sanoagorik
eta egokiagorik. Hain zuzen, horixe du bere ezkutuko motibazioa errealitatearen
misterioa Jainko Aitaganako fedez bizi duenak ere.
Zer da Jainkoaren Seme gizon
eginarekin bizitzea? Lehenik eta behin, Jesusi jarraitzea: hura ezagutzea, hari
sinestea, harekin bat etortzea, haren urratsei jarraituz bizitzen ikastea.
Bizitzari hark begiratzen zion bezala begiratzea; jendeari hark ematen zion
tratua ematea; onberatasunaren eta askatasun askatzailearen seinaleak ereitea,
Jesusek egiten zuen bezala. Bizitza gizatarragoa eginez bizitzea. Horrela bizi
da Jainkoa bera gizon egin denean. Kristau batentzat ez da bizitzeko era
biziagorik.
Bigarren, Aitaren nahiari
jarraituz, Jesusek abian jarri duen Jainkoaren Egitasmoan lankide izatea. Ez
gintezke gelditu alfer. Negar dagitenak barrez ikusi nahi ditu Jainkoak, gose
direnak jaten ikusi nahi ditu. Gauzak aldatu beharra dugu, bizitza guztientzat
bizitzago izan dadin. Jesusek «Jainkoaren erreinu» deitzen duen Egitasmoa hau
dugu markoa, norabidea eta horizontea: bizitza gizatarrago egiteko, Jainkoaren
azken misteriotik planteatzen zaiguna.
Zer da Espiritu Santuak
arnasturik bizitzea? Lehenengo, maitasunak arnasturik bizitzea. Hori atera
daiteke Jesusen ibilbide osotik. Funtsezko gauza, dena maitasunez eta
maitasunetik bizitzea da. Ez da gauza inportanteagorik. Maitasuna da gure
existentziari zentzua, egia eta esperantza ezartzen dion indarra. Maitasuna da
hainbat trakeskeria, errore eta miseriatatik salbatzen gaituena.
Azkenik, «Jainkoaren Espirituak
gantzuturik» bizi denak bereziki sentitzen du deia pobreei Berri Ona hots
egiteko. Halakoaren bizitzak indar askatzailea du gatibuentzat; argia itsu bizi
direnentzat; erregalu da zoritxarreko sentitzen direnentzat.
José Antonio Pagola
José
Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.