José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
2014ko uztailaren 6
Urteko 14. Igandea (A)
EBANJELIOA
Gozoa eta
bihotz-apala naiz.
+ Mateo 11, 25-30
Behin batean, Jesus honela mintzatu zen:
«Goresten zaitut, Aita, zeru-lurren Jauna, gauza hauek jakintsu eta ikasiei
ezkutatu dizkiezulako eta jende xumeari agertu.
Bai, Aita, goretsia zu, horixe izan baituzu
gogoko.
«Nire Aitak nire esku utzi du dena. Eta inork
ez du Semea ezagutzen, Aitak baizik; ezta Aita ere inork ezagutzen, Semeak
baizik eta Semeak agertu nahi dionak.
«Zatozte niregana, nekatu eta zamatu guztiok,
eta neuk emango dizuet atseden. Hartzazue nire uztarria eta ikasi niregandik,
gozoa eta bihotz-apala bainaiz ni, eta aurkituko duzue bizitzarako atsedena;
eramanerraza baita nire uztarria eta arina nire zama».
Jaunak esana.
HOMILIA
2014ko uztailaren 6a
JESUSEN HIRU DEI
Mateoren
ebanjelioak Jesusen hiru dei jaso ditu. Haren jarraitzaileok arretaz entzun
beharrekoak. Izan ere, eraldatzen ahal baitute gure elkarteetako sektore
batzuetan arnasten den giroa, etsipen, neke, asperraldizko giroa.
«Zatozte
nigana nekaturik eta larri bizi zaren guztiok. Nik neuk lasaituko zaituztet».
Hauxe da lehenengo deia. Erlijioa zama astun bezala bizi dutenentzat da. Ez
dira gutxi beren kontzientziak estuturik dituen kristauak. Ez dira bekatari
handi. Soil-soilik, honela hezi dituzte: beren bekatua beti begi aurrean
izateko, eta ez dute ezagutzen Jainkoaren etengabeko barkazioaren poza.
Jesusekin topo egiten badute, arindurik sentituko dira.
Bada
beste kristau-talde bat ere: erlijioa, ahitua den tradizio bezala bizi duena.
Jesusekin topo egiten badute, Jainkoarekin gustura bizitzen ikasiko dute. Gaur
ezagutzen ez duten barne poza aurkituko dute. Jesusi jarraituko diote, ez
obligazioz, baizik hark erakartzen dituelako.
«Hartu
nire uztarria, eraman erraza baita eta arina nire zama». Hauxe da bigarren
deia. Jesusek ez du inor estutzen. Aitzitik, gugan den alderik hobena liberatu
egiten du; izan ere, bizitza gizakoiago, duinago eta sanoago eginez bizitzea
proposatzen digu. Ez da erraza bizitzeko hori baino era biziago bat aurkitzea.
Jesusek
liberatu egiten gaitu ikaratik eta estutasunetik, eta ez ditu eragiten; gure
askatasuna hazarazi egiten du, eta ez gure morroi-mirabetza; konfiantza
esnatzen du gu baitan, eta ez tristura; maitasunerantz erakartzen gaitu, eta ez
lege eta arauetarantz. On eginez bizitzeko gonbita egiten digu.
«Ikasi
nigandik, bihotzez otzana eta apala naizela, eta izango duzue atsedenik». Hauxe
da hirugarren deia. Bera bezala bizitzen ikasi behar dugu Jesusengandik. Jesus
ez datorkigu geure bizitza korapilatzera. Argiago eta xumeago bihurtzen du,
umilago eta sanoago. Atsedena eskaintzen digu. Ez die sekula proposatzen bere
ikasleei berak bizi izan ez duen ezer. Berari jarraitu, berak egin duen bide
beretik jarraitzeko eskatzen digu. Horregatik, ondo asko ezagut ditzake gure
zailtasunak eta ahaleginak; horregatik, barka ditzake gure trakeskeriak eta
erroreak, beti ere jaikitzeko animoa emanez.
Honetara
bildu behar ditugu geure ahaleginak: Jesusekin bizi-harremanak eragitera,
arnasa-, atseden- eta bake-premia duten hainbat eta hainbat
gizon-emakumerengan. Tristura sentitzen dut ikustean, hain juxtu ere erlijioa
ulertzeko eta bizitzeko erak daramala aski jende, kasik ezinbestean, Jesusengan
konfiantzarik ez izateko esperientziara. Gogora datorkit hainbat eta hainbat
jende, Elizaren barnean nahiz kanpoan, «galdurik» bizi dena, zein ate jo ez
dakiela. Badakit, Jesus izan litekeela albiste handia halako jendearentzat.
José Antonio Pagola
HOMILIA
2011ko uztailaren 3a
HERRI
XUMEA
Jesusek ez zuen izan arazorik
jende xumearekin. Herriak aise egiten
zuen Jesusekin bat. Familia aurrera ateratzeko bere lurrak landuz bizi zen
jende umil hark pozik onartzen zuen Jainko Aitaz ematen zion
Ezgaituenak Jesusen bedeinkazio bila ibili ohi ziren:
haren inguruan askoz hurbilago sumatzen zuten zeruko Aita. Emakumeek barruntatzen
zuten Jesusek esaten zuen bezala maitatzen dituela Jainkoak bere seme-alabak:
ama baten bihotzez.
Herria konturatu zen berek behar zuten Jainkoa
agertzen ari zitzaiela Jesus; hain zuzen ere, Jainkoaz hitz egiten zuen moduaz,
bere izateko eraz eta pobreen eta beharrean zirenen aurrean zuen jarreraz. Aitaren
hurbiltasun salbatzailea sumatzen zuten Jesusengan.
«Adituen» jarrera bestelakoa zen. Herri xumeari poza
ematen dionak gogaitu egiten ditu halako aditu haiek. Lege-maisuek ezin ulertu
dute nolatan kezkatzen den Jesus hainbeste sufrimenduaz eta hain gutxi
larunbata betetzeaz. Jerusalemgo buruzagi erlijiosoek errezeloz begiratzen
diote: Jesusek hots egiten duen Jainko Aita ez da Berri On, baizik arrisku
haien erlijioarentzat.
Jesusentzat, bere mezuarekiko
erreakzio desberdin hau ez da ustekabekoa. Aitari hori iruditu zaio hoberena.
Horregatik, eskerrak damaizkio guztien aurrean: «Aita, zeruko eta lurreko Jauna, eskerrak damaizkizut gauza hauek
jakintsuei eta adituei ezkutatu eta jende xumeari ezagutzera eman dizkiozulako.
Bai, Aita, hobeto iruditu zaizu hori».
Gaur ere beste inork baino hobeto
atzematen du Ebanjelioa jende xumeak. Ez du arazorik Jesusekin bat egiteko.
Erlijio-kontuan «adituak» direnei baino gehiago agertzen zaio Aita. Jesusez
hitz egiten entzuten dutenean, berez bezala jartzen dute konfiantza harengan.
Gaur, esateko, garrantzizkoa den
guztia eliz hierarkiaren baitan pentsatzen eta erabakitzen da, herri xumea
kontuan izan gabe eta urrun utziz. Halere, ezer gutxi egin ahal izango da berririk
eta onik etorkizuneko kristautasunarentzat herri xume hori gabe. Herri horrek
egingo digu tira Eliza ebanjelikoago baterantz, eta ez teologokoek, ez buruzagi
erlijiosoek.
Herri sinestedunaren baitan den
potentzial ebanjelikoa berraurkitu beharra dugu. Kristau xume askok
Kristorekiko atxikimendua modu ebanjelikoagoan bizi beharra ikusten, desiratzen
eta eskatzen dute, Jesusen Espirituak biziberrituan den Elizan. Ebanjelio
gehiago eta irakaspen gutxiago ari zaigu eskatzen. Funtsezkoa ari zaigu
eskatzen, eta ez axaleko gauzak.
José Antonio Pagola
HOMILIA
2008ko uztailaren 6a
JESUSEN
HIRU DEI
Behin batean ezustekoa eman zion Jesusek jendeari,
Jainkoari eskerrak ematen ikusi baitzuten; alde batetik, Galileako jende
xumearen artean arrakasta izan zuelako eta, bestetik, lege-maisuen, idazkarien
eta apaizen artean porrota izan zuelako. «Eskerrak zuri, Aita,…gauza hauek
jende jakintsu eta adituari ezkutatu eta jende xumeari agertu dizkiozulako». Pozik ageri da Jesus. «Bai, Aita, hobeto iruditu
zaizu hori». Hori da «gauzak» agertzeko Jainkoak duen moldea.
Jende xume eta ezjakina, eskola handirik izateko
aukerarik izan ez duena, tenpluko erlijioaren baitan ezdeus bat dena: horixe da
bihotz garbiz Jainkoari irekitzen ari zaiona. Prest daude Jesusek eskolatu
ditzan. Jesusen bidez ari zaie Aita bere maitasuna agertzen. Beste inork ez
bezala ulertu dute horiek Jesus.
Alderantziz, «jakintsuek eta adituek» ez dio
Jesusi ezer ulertu. Beren ikusmolde jakintsua dute Jainkoaz eta erlijioaz. Dena
dakitelakoan daude. Ezin dute ikasi Jesusengandik ezer berririk. Beren ikusmen
itxiak eta bihotz gogortuak eragotzi egin diete bere Semearen bidez Aitak
eskaini dien errebelaziori irekitzea.
Jesusek bukatu du bere otoitza, baina «jende
xumeagan» pentsatzen jarraitzen du. Seforisko eta Tiberiadesko boteretsuek
zapaldurik dauzkate, eta tenpluan ez dute aurkitzen zerk arindurik. Bizitza
gogorra bizi dute, eta «adituek» eskaintzen dieten dotrinak are
gogorragoa eta zailagoa egiten die. Hiru dei egin dizkie Jesusek.
«Zatozte nigana nekaturik eta zamaturik zaudeten
guztiok». Lehenengo deia da. Erlijioa zamatzat
daukaten guztiei doakien deia, salbazioaren poza atzematea eragozten dieten
dotrinek zamaturik bizi direnei doakien deia da. Jesusekin bizi badira,
berehala sumatuko dute arintze bat; «Nik arinduko zaituztet».
«Hartu nire uztarria…eramateko erraza baita, eta
arina nire zama». Bigarren deia da. Trukatu egin behar da uztarria. Alde
batera utzi «jakintsuena eta adituena», astuna baita eramateko,
eta Jesusena hartu, bizitza eramangarriago egiten baitu. Kontua ez da Jesusek
gutxiago eskatzen duela. Gehiago eskatzen baitu, baina beste era batean.
Funtsezkoa eskatzen du Jesusek: pertsonari kalte egiten dionetik askatzen duen
maitasuna.
«Ikasi nigandik, otzana eta bihotz-apala bainaiz». Hirugarren deia da. Legea betetzen ikasi behar da eta
erlijioa haren espirituaren arabera bizitzen. Jesus ez da etorri bizitza «korapilatzera»,
sinpleago eta apalago bihurtu du. Ez du zapaltzen. Baizik eta askatu egiten du,
era duinagoan eta gizatarragoan bizi ahal izateko. «Atsedena» da harekin topo egitea.
José Antonio Pagola
José
Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.