Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun.
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Garizumako 5. Igandea (A)
EBANJELIOA
Neu naiz piztuera eta
bizia.
+
Jesu Kristoren Ebanjelioa San Joanen liburutik 11, 1-45
Egun haietan, gizon bat, Lazaro zeritzana,
gaixo zegoen. Betaniakoa zen, Maria eta honen ahizpa Martaren herrixkakoa.
(Maria hau –gaixo zegoen Lazaroren arreba– Jauna ukenduz igurtzi eta oinak bere
ile-adatsez xukatu zizkiona zen). Bi ahizpek Jesusi albistea bidali zioten:
«Jauna! Zure adiskidea gaixo dago». Jesusek, hori jakitean, esan zuen:
«Eritasun hau ez da heriotzara eramateko, Jainkoaren aintza azaltzeko baizik,
beraren bidez Jainkoaren Semearen aintza azal dadin».
Marta, honen ahizpa eta Lazaro oso adiskide
zituen arren, hau gaixo zegoela jakinda ere, Jesus beste bi egunez gelditu zen
zegoen lekuan. Ondoren, esan zien ikasleei:
–Goazen berriro Judeara.
Ikasleek esan zioten:
–Maisu, oraintsu juduek harrika egin nahi
zizuten, eta hara zoaz berriro?
Jesusek erantzun zien:
–Ez al ditu hamabi ordu egunak? Egunez
dabilenak ez du estropezu egiten, eguzkiak argitzen baitio bidea; baina gauez
dabilenak estropezu egiten du, ez baitu argirik.
Eta erantsi zuen:
–Lazaro gure adiskidea loak hartu du; baina
banoa iratzartzera.
Esan zioten, orduan, ikasleek:
–Jauna, loak hartu badu, sendatuko da.
Jesusek Lazaroren heriotzaz esan zuen hori,
baina ikasleek ohiko loaz ari zela uste zuten.
Azkenik, argi eta garbi esan zien Jesusek:
–Lazaro hil egin da, eta pozten naiz han ez
izanaz, zeuen onerako izango baita, horrela sinets dezazuen. Goazen, bada,
haren etxera.
Orduan, Tomasek, Bikia zeritzanak, bere
ikaskideei esan zien: «Goazen gu ere, berarekin hiltzera».
Jesus iritsi zenean, jadanik lau egun
zeramatzan Lazarok hilobian. Betania Jerusalemdik hurbil dago, hiru kilometrora
edo; eta judu asko etorri zen Maria eta Martarengana, nebarengatik doluminak
ematera. Marta, Jesus zetorrela entzun orduko, bidera irten zitzaion; Maria,
berriz, etxean gelditu zen. Martak esan zion Jesusi:
–Jauna, hemen izan bazina, gure neba ez zen
hilko. Baina, halere, badakit eska diezaiozun guztia emango dizula Jainkoak.
Jesusek erantzun zion:
–Piztuko da zure neba.
Eta Martak:
–Badakit, bai, piztuko dela azken egunean,
hildakoen piztuerakoan.
Jesusek esan zion, orduan:
–Neu naiz piztuera eta bizia; niregan
sinesten duena, hilda ere, biziko da.
Eta bizi dena, niregan sinesten badu, ez da
betiko hilko. Sinesten al duzu hau?
Martak erantzun zion:
–Bai, Jauna, sinesten dut zeu zarela Mesias,
Jainkoaren Semea, mundura etortzekoa zena.
Ondoren, Marta bere ahizpa Mariari dei
egitera joan zen, eta esan zion isilka: «Maisua hemen dun eta hots egiten din».
Berehala jaiki eta Jesusengana joan zen.
Jesus artean herrixkan sartu gabe zegoen, Martak topatu zuen lekuan bertan.
Orduan, hari doluminak ematen etxean zeuden juduek, Maria arin jaiki eta irten
egin zela ikusirik, jarraitu egin zioten, hilobian negar egitera zihoalakoan.
Mariak, Jesusengana iritsi eta ikustean, oinetara ahuspeztu eta esan zion:
«Jauna, hemen izan bazina, gure neba ez zen hilko».
Jesusi, orduan, Maria eta beronekin zetozen
juduak negarrez ikusirik, barruak zirrara egin zion eta, zeharo hunkiturik,
esan zuen:
–Non ipini duzue?
Erantzun zioten:
–Jauna, zatoz eta ikusi.
Jesusek negarrari eman zion.
Han zeuden juduek esan zuten:
–Bai maite zuela!
Baina batzuek esan zuten:
–Itsuaren begiak
ireki zituen honek, ezin ote zuen hau hiltzea galarazi?
Jesus, ostera ere hunkiturik, hilobira
hurbildu zen. Hartzulo bat zen, harri batez estalia.
Jesusek esan zuen:
–Kendu harria.
Martak, Lazaro zenaren arrebak, erantzun
zion:
–Jauna, kiratsa botako du, lau egun daramatza
eta.
Jesusek erantzun zion:
–Ez dizut, bada, esan, sinesten baduzu
Jainkoaren aintza ikusiko duzula?
Kendu zuten, bada, harria. Jesusek, begiak
zerurantz jasorik, esan zuen: «Eskerrak zuri, Aita, entzun didazulako.
Nik badakit beti entzuten didazuna; baina
inguruan den jendearengatik diot, zuk bidali nauzula sinets dezaten».
Ondoren, ozenki egin zuen deiadar: «Lazaro,
zatoz kanpora!»
Eta hildakoa hartzulotik irten zen.
Esku-oinak oihal-zerrendaz loturik eta aurpegia zapi batez estalirik zituen.
Jesusek esan zien: «Aska ezazue eta utzi joaten».
Jesusek egina ikusi zutenean, Maria ikustera
joandako judu askok sinetsi zuten harengan.
Jaunak esana.
HOMILIA
2017ko apirilaren 2a
HORRELA NAHI DUT NIK HIL
Jesusek ez
du ezkutatu sekula Betanian bizi diren hiru anai-arrebekiko maitasun beroa.
Segur aski, Jerusalemera igotzen den guztietan etxean hartzen dutenak dira.
Behin batean, Jesusek enkargu bat jaso du: «Gure
neba Lazaro, zure adiskidea, gaixo dago». Handik gutxira, herrixka
hartarako bidea hartu du Jesusek.
Iritsi
denean, Lazaro hila da. Jesus ikusi duenean, Mariak, ahizpa gazteenak,
negarrari eman dio. Ezin kontsolatu du inork. Bere adiskide hori eta honek
lagun dituen juduak ikustean, Jesusek ezin eutsi izan dio. «Negarrari eman dio» berak ere beste haiekin batean. Eta jendeak
esaten du: «Nola maite zuen!».
Jesusek ez
du negar egiten bere adiskide maiteagatik bakarrik. Bihotza urratu zaio
heriotzaren aurrean guztiei nabari zaien ezinagatik. Guztiok dugu geure izatearen
barruenean bizi-nahi aseezin bat. Zer dela-eta gure hil behar hori? Nolatan ez
dugu geure bizitza zoriontsuagoa, luzeagoa, seguruagoa, biziagoa?
Gaur egungo
gizakiak, aldi guztietakoak bezala, iltzaturik du bihotzean galderarik
kezkagarriena eta erantzuteko zailena: zer izango da azkenean gu guztioz eta
gutako bakoitzaz? Alferrik da geure burua engainatzea. Zer egiten ahal dugu
heriotzaren aurrean? Matxinatu, geure onetik atera? Etsi?
Dudarik
gabe, erreakziorik ohikoena arazoaz ahaztea izaten dugu eta «hil arte segi».
Alabaina, gizakia ez al dago egina bere bizitza bizitzeko eta bere bizitza azti
eta erantzukizunez bizitzeko? Soilik geure azken horretara jo behar al dugu era
oharkabean eta erantzukizunik gabe, joera jakin bat hartu gabe?
Heriotzaren
azken misterioaren aurrean, ez da posible dogma zientifiko eta erlijiosoei
eskua luzatzea. Ezin gidatzen ahal gaituzte bizitza honetatik harago.
Ondraduagoa ematen du Eduardo Txillida eskultorearen jarrerak, egun batean
esaten entzun bainion: «Heriotzaz, arrazoiak esaten dit behin betikoa dela.
Arrazoiaz, arrazoiak esaten dit mugatua dela».
Beste
biziaz, kristauok ez dakigu gainerakoek baino gehiago. Geuk ere apal hurbildu
beharra dugu geure heriotzaren gertaera ilun horretara. Baina errotiko
konfiantza dugu, Jesusengan sumatzen dugun Jainkoaren Misterioaren ontasunean.
Jesus hori, ikusi ez dugularik ere, maite baitugu eta, artean ikusi gabe ere,
konfiantza ematen baitigu.
Konfiantza
hau ezin uler daiteke kanpotik. Soilik, bizi egin dezake, Jesusen hitz hauei, fede
xumez, erantzun dienak: «Ni naiz piztuera
eta bizia. Sinesten al duzu hau?». Duela gutxi, Hans Küng-ek, XX. mendeko
teologorik kritikoenak, esana du, berarentzat, hiltzea «Jainkoaren errukiaren
misterioan atsedetea dela. Horrela nahi dut nik hil.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2014ko apirilaren 6a
HORRELA NAHI DUT NIK HIL
(2016-2017ko
A zikloaren homilía ikusi).
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2011ko apirilaren 10a
GURE
ESPERANTZA
Harrigarria da Lazaroren
piztueraren kontakizuna. Batetik, inoiz ez bezalako ageri da Jesus une honetan:
gizatar, hauskor eta bihotzeko; izan ere, bere adiskiderik onetakoa hil zaio.
Bestetik, inoiz ez bezalako gonbita egin digu: bere ahalmen salbatzailean
sinestera: «Neu naiz piztuera eta bizia: nigan sinesten duena, hilik ere,
biziko da… Sinesten al duzu hau?»
Jesusek ez du ezkutatu Betaniako
hiru neba-arreba horiekiko maitasuna; segur aski, etxean hartzen baitzuten
Jerusalemera zetorren bakoitzean. Behin batean Lazaro gaixotu da eta haren
arrebek mandatua bidali diote Jesusi: gure neba, «hainbeste maite duzuna»
gaixo da. Jesus herrixkara iristean, Lazarok lau egun daramatza hobiraturik.
Jada ezin du inork ere hura bizitzara ekarri.
Familia jota dago. Jesus
aurkeztean, negarrari eman dio Mariak. Ezin kontsolatu du inork. Bere adiskidearen
negar-zotinak entzutean, Jesusek ere ezin eutsi dio eta negarrari eman dio.
Bihotza lehertu zaio heriotzaren aurrean guztien ezina sumatzean. Nork
kontsolatzen ahal gaitu?
Bada gu baitan bizi-nahi aseezin
bat. Egunak eta urteak ematen ditugu bizitzeko borrokan. Zientziara jotzen dugu
eta, nagusiki, medizinara, bizitza biologiko hau luzatzeko; baina beti da azken
gaixotasun bat, inork ere sendatu ezina.
Ez liguke balio izango bizitza
hau betiko bizitzeak ere. Izugarria izango litzateke mundu zaharkitu bat, jende
zaharrez betea, gazteentzat geroz eta toki gutxiago lukeena, mundua zeinetan ez
bailitzateke bizitza berritzen joango. Desio duguna beste bizitza bat da,
oinazerik eta zahartzerik gabea, goserik eta gerlarik gabea, bizitza guztiz
zoriontsua guztientzat.
«Ziurtasunik gabeko gizarte» (Z.
Bauman) bezala deskribatu izan den gizarte batean bizi gara gaur. Inoiz ez zuen
izan gizakiak gaur adinako ahalmenik bizitza zoriontsuago baterantz egiteko.
Eta, halaz guztiz, agian inoiz ez da sentitu hain ahalgabe etorkizun
ziurtasunik gabeko eta mehatxagarri baten aurrean. Zer espero dezakegu?
Aldi guztietako gizakiak bezala,
gu ere ilunak inguraturik bizi gara. Zer da bizitza? Zer da heriotza? Nola bizi
behar da? Nola hil behar da? Lazaro piztu aurretik, bere jarraitzaileentzat
erronka erabakitzaile diren hitz hauek esan dizkio Jesusek Martari: «Neu
naiz piztuera eta bizia: nigan sinetsiko duena, hilik ere, biziko da… Sinesten
al duzu hau?»
Zalantza, ilunaldiak eta guzti,
kristauok Jesusengan sinesten dugu, biziaren eta heriotzaren Jaun horrengan.
Jesusengan bakarrik bilatzen dugu argia eta indarra biziaren alde borroka
egiteko eta heriotzari aurre egiteko. Jesusengan bakarrik aurkitzen dugu bizi
esperantza bizitza hau baino harago.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
José
Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.