Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun.
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Urteko 22. Igandea (A)
EBANJELIOA
Nire ondoren etorri nahi duenak uko egin biezaio bere buruari.
+ Jesu Kristoren
Ebanjelioa San Mateoren liburutik 16, 21-27
Une hartatik hasi
zen Jesus bere ikasleei azaltzen, berak Jerusalemera igo eta zahar, apaizburu
eta lege-maisuen aldetik asko sufritu behar zuela; hil egingo zutela eta hiru
egunen buruan piztu egingo zela.
Pedro, Jesus aparte harturik, gogor egiten hasi zitzaion:
–Ez dezala Jainkoak nahi, Jauna! Ez zaizu horrelakorik gertatuko.
Baina Jesusek, itzulirik, esan zion Pedrori:
–Alde nire ondotik, Satanas! Oztopo haiz niretzat, hire asmoak ez
baitituk Jainkoarenak, gizakiarenak baizik.
Orduan, esan zien Jesusek bere ikasleei:
–Nire ondoren etorri nahi duenak uko egin biezaio bere buruari, bere
gurutzea hartu eta jarrai biezat.
Izan ere, bere bizia gorde nahi duenak galdu egingo du; bere bizia
niregatik galtzen duenak, ordea, eskuratu egingo du.
Zertarako du gizakiak mundu guztia irabaztea, bere bizia galtzen badu?
Eta zer eman dezake gizakiak berriro bizia bereganatzeko? Izan ere, Gizonaren
Semea bere Aitaren aintzaz beterik etorriko da aingeruekin; eta, orduan,
bakoitzari bere jokabidearen arabera ordainduko dio.
Jaunak esana.
HOMILIA - EU
2017ko urriaren 3an
GALTZEN IKASI
(2013-2014ko
A zikloaren homilía ikusi)
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2014ko abustuaren 31an
GALTZEN IKASI
Esapide
hori ebanjelio guztiek jaso dute eta sei aldiz errepikatu: «Norbaitek bere
bizia salbatu nahi badu, galdu egingo du, baina nigatik galduko duenak
aurkituko du». Jesus ez da mintzo gai erlijioso batez. Biziaren egiazko balioa
zein den ari zaie planteatzen ikasleei.
Era
paradoxikoan eta zirikatzailean adierazia da esapidea. Bizia orientatzeko bi
era oso desberdin dira: batak salbaziora zarama, besteak hondamendira.
Gogorrena eta gustagarritasun txikiena duela ematen duen bidea jarraitzera
gonbidatzen gaitu Jesusek, hori baita gizakiarentzat behin betiko salbaziora
iristeko bidea.
Lehenengo
bidea biziari atxikitzean datza, nor beretzat bakarrik biziz: nork bere «neu»a
bizitzaren azken arrazoi eta goreneko xede eginez. Bizitzeko era honek, beti
norberaren irabazia edo probetsua bilatuz, hondamendira darama gizakia.
Bigarren
bidea galtzen jakitean datza, Jesus bezala biziz, Aitaren egitasmo
gizatartzailearen azken xedeari irekirik: norberaren segurtasunari edo
irabaziari uko egiten jakinez; bilatuz, ez norberaren ongia bakarrik, baizik
eta besteena ere bai. Bihotz zabaleko bizitzeko era honek salbaziora darama
gizakia.
Jainko
Salbatzaileagan duen fedetik mintzo da Jesus; haren hitzak oharpen zorrotz dira
gizon-emakume guztientzat. Zer etorkizun izango du zatitua eta puska-puska
egina den Gizadi honek?, non botere ekonomikoek beren onura bilatzen baitute; lurraldeek,
zeinek bere ongizatea; gizabanakoek, zeinek bere probetxua.
Irrazionala
da gaur egun munduaren ibilbidea gidatzen duen logika. Herriak eta gizabanakoak
pixkana pixkana «beti gehiago edukitzearen» esklabotzan erortzen ari gara.
Gutxiegi da dena, geure burua aserik sentitu ahal izateko. Ondo bizitzeko,
emankortasun handiagoa behar dugu beti, ongizate material handiagoa, botere
handiagoa besteen gain.
Aseezinik
irrikatzen dugu ongizatea; alabaina, ez al gara galtzen ari geure gizatasuna,
beti zerbait gehiago? Gero eta «aurrerapen» handiagoa opa dugu; alabaina, zer
aurrerapen da, milioika lagun miserian, goseak, elikatu gabe uztera garamatzan
hau? Zenbat urtez gozatu ahal izango dugu geure ongizateaz, goseak direnei
geure mugak ipiniz?
Lurralde
pribilegiatuek geure ongizatearen maila «salbatzea» bakarrik gura badugu, ez
badugu galdu nahi geure ahalbide ekonomikoa, ez dugu sekula joko mundu-mailako
solidaritate baterantz. Baina ez gaitezen engaina. Munduak gero eta segurtasun
eskasagoa izango du, eta bizigarritasun txikiagoa guztientzat, baita guretzat
ere. Munduan giza bizitza salbatzeko, galtzen ikasi beharra dugu.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2011ko abustuaren 28a
JESUSEN ONDOREN
Galileako
herrixkak zeharkatzen egin zuen Jesusek aldi bat. Han igaro zituen bere
bizitzako unerik gozoenak. Jende xumea harriturik gelditu ohi zen Jainko onaz
eta barkatzaileaz hots egiten zuen mezuarekin.Gaixoek eta ezinduek eskerrak
ematen zizkioten Jainkoari beren sufrimenak sendatzeko eta arintzeko agertzen
zuen ahalmenagatik. Alabaina, ez zen gelditu hainbeste maite zuten jende haien artean
betiko.
Honela argitu zien ikasleei bere
erabakia: «Jerusalemera joan beharra dut»,
judu-erlijioaren erdigunean berean hots egin behar zuen Jainkoaren Berri Ona
eta mundua zuzenago egiteko zuen egitasmoa. Arriskutsua zen. Bazekien «han asko sufritu beharko zuela».
Buruzagi erlijiosoek eta tenpluko agintariek hil egingo zuten. Alabaina,
Aitagan zuen bere konfiantza: «hirugarren
egunean piztuko zuen».
Pedro asaldatu egin da entzun
duenaren aurrean. Izugarria iruditzen zaio Jesus gurutzean josia ikustea.
Mesias garailea soilik du buruan. Jesusi dena ondo atera behar zaio.
Horregatik, alde batera hartu du Jesus eta aurpegiratu dio: «Ez dezala Jainkoak nahi, Jauna. Ezin gerta
dakizuke horrelakorik».
Uste ez bezala erantzun dio
orduan Jesusek. Pedro hau ezezagun eta arraro gertatu zaio. Ez da lehentxeago
«Jainko biziaren Semetzat» aitortu duen hura. Oso arriskutsua da Pedro
iradokitzen ari zaiona. Horregatik, indar biziz egin dio uko: «Zoaz nigandik, Satanas». Hitzez hitz
testuak beste hau dio: «Jar zaitez nire
ondoren». Har ezazu zeure ikasle-postua eta ikas ezazu niri nola jarraitu.
Ez zaitez jar nire aurrean, beste guztiok Aitaren gogotik apartaraziz.
Gauzak oso argi utzi nahi ditu
Jesusek. Jada ez dio deitzen Pedrori «harri»,
zeinen gainean eraiki nahi baitu bere Eliza; orain tupust eginarazten duen eta
bidea oztopatzen dion «harri» deitu
dio. Jada ez dio esaten esan duen hori Aitak agertua denik; ikusarazten dio
Satanasengandik datorren planteamendua egin duela.
Bai, kristauen tentazio handia
Pedro imitatzea da: Jesus handikiro «Jainko biziaren Semetzat» aitortu bai,
baina ondoren gurutzea lepoan hartu gabe jarraitu nahi. Ezeri uko egin gabe eta
inolako nekerik gabe bizi nahi Ebanjelioa. Jainkoaren erreinuaren eta hartako
zuzentasunaren egitasmoan parte hartu nahi, pertsekuzioaren ukapena sentitu
gabe. Jesusi jarraitu nahi diogu, baina hari gertatu zitzaiona guri gertatu
gabe.
Ezinezkoa da hori. Arriskutsua da
beti Jesusen urratsei jarraitzea. Haren ondoren ibiltzea erabakitzen duenak
tiranduraz eta tirabiraz inguraturik bukatu du ia beti. Nekez izango du
lasaitasunik. Bera bila ibili gabe, haren gurutzea lepoan duena gertatuko da. Alabaina,
haren bakea ere izango du, baita haren maitasun nahastezina ere. Kristauok ezin
ibili gara Jesusen aurretik, haren ondoren baizik.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2008ko abustuaren 31a
PEDROK ENTZUN BEHAR IZAN ZUENA
Jesus
agertu izanak ezustea, mirespena eta gogo-berotasuna eragin zuen Galileako
herrietan. Erabateko arrakasta espero zuten ikasleek. Jesusek, aldiz, Aitaren
nahia zuen gogoan. Azkeneraino bete nahi zuen nahi hura.
Horregatik,
gainera zer zetorkion ikasleei argitzen hasi zen. Jerusalemera igotzea zuen
bere asmo guztia, nahiz han «asko sufritu behar izango zuen», hain zuzen
ere buruzagi erlijiosoen «eskutik». Jesusen heriotza Jainkoaren
asmoetako zati zen, Jesusen jardueraren ezinbesteko ondorio. Baina Aitak piztu
egingo zuen. Aita ez zen geldituko pasibo eta axolagabe.
Pedro
matxinatu egin da Jesus gurutzean josia izango dela pentsatze hutsaren aurrean.
Ez du ikusi nahi Jesus porrot eginik. Jesus garaile eta arrakastatsua bakarrik
du amets. Horregatik, «aparte hartu du» Jesus, estu hartu du eta «errieta
egin dio» esan berri duena ahaztu dezan: «Ez dezala Jainkoak nahi! Ez
dakizuke horrelakorik gerta».
Oso
bortitza da Jesusen erantzuna: «Ken nire begi-bistatik, Satanas». Ez du
ikusi nahi Pedro bere begi aurrean, zeren «estropezu eragiten baitio»,
eragozpen du Pedro bere biderako. «Ez duzu pentsatzen Jainkoak bezala,
gizakiek bezala baizik». Ez duzu pentsatzen gogoan bere seme-alaba guztien
zoriona duen Aitak bezala, baizik gogoan beren ongizatea eta onura bakarrik
duten gizakiek bezala pentsatzen duzu. Satanas haragi egina zara.
Aitaren
errebelazioari xume-xume ireki zaionean, Jainko biziaren semetzat aitortu du
Pedrok Jesus, eta bere Eliza eraikitzeko Jesusek aukeratu duen «Arroka»
bihurtu da. Aldiz, giza onurari jarraituz, Jesus gurutzearen bidetik apartarazi
nahi izan duenean, «Satanas tentatzaile» (!) bihurtu da.
Adituek
azpimarratzen dute, ezen Jesusek Pedrori hitzez hitz hau esan diola: «Jar
zaitez (lerroan) nire ondoren, Satanas». Hori du bere lekua Pedrok. Jar
zaitez jarraitzaile leial nire ondoren. Ez ezazu pentsa nire bizia
desbideratzea, nire egitasmoa boterera eta garaipenera norabidetuz.
Jesus
«Jainko biziaren Semetzat» aitortu, eta hari gurutzera bidean jarraitu nahi ez
izatea «satanasen» jokabidea da. Gaur egungo Elizan Pedrok bezala jokatu
nahi badugu, Jesusen ahotik hark entzun zuen gauza bera entzun beharko dugu
geuk ere.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
José Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.