Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun.
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Garizumako 4. Igandea (B)
EBANJELIOA
Jainkoak bere Seme
bakarra emon deutso munduari, haren bitartez bizia izan dagian. Dios mandó su
Hijo al mundo para que el mundo se salve por él.
+ Jesu Kristoren
Ebanjelioa San Joanen liburutik 3, 14-21
Eta Moisesek basamortuan brontzezko sugea
hagan jaso zuen bezala, halaxe izan behar du jasoa Gizonaren Semeak, harengan
sinesten duten guztiek betiko bizia izan dezaten.
«Izan ere, Jainkoak hain maite izan zuen
mundua, non bere Seme bakarra eman baitzion, harengan sinesten duenik inor gal
ez dadin, baizik betiko bizia izan dezan. Zeren Jainkoak ez baitzuen Semea
mundura bidali mundua kondenatzeko, haren bitartez salbatzeko baizik. Harengan
sinesten duena ez da kondenatua; sinesten ez duena, ordea, kondenatua dago
jadanik, ez baitu sinetsi Jainkoaren Seme bakarrarengan. Hauxe da kondenaren
arrazoia: argia mundura etorria dela eta gizakiak ilunpea maiteago izan duela
argia baino, beraren jokabidea gaiztoa delako. Izan ere, gaizki jokatzen duenak
gorroto dio argiari, eta ez da hurbiltzen argitara, beraren jokabidea agerian
geldi ez dadin. Egiaren arabera ari dena, ordea, argitara hurbiltzen da,
beraren egintzak Jainkoaren borondatearen arabera eginak direla ager dadin».
Jaunak esana.
HOMILIA
2018eko martxoaren 11a
---
---
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2015eko martxoaren 15ea
JAINKOAK MUNDUA MAITE DU
(2009ko martxoaren 11ea homilía
ikusi).
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2012ko martxoaren 18a
GURUTZILTZATUARI
BEGIRA
Jesusek Nikodemo izeneko fariseu
sonatu batekin izan duen topo egite berezia kontatu digu Joan ebanjelariak.
Kontakizunaren arabera, Nikodemorena izan da ekimena: «gauez» Jesusengana joan
da. Sumatu du «Jainkoagandik etorritako gizona» dela Jesus; baina ilunpean
dabil. Argira bideratuko du Jesusek.
Jesus benetan aurkitu duen oro
ordezkatzen du Nikodemok kontakizun honetan. Horregatik, halako batean,
Nikodemo ezkutatu egin da pasadizotik eta bere hitzaldia jarraitu du Jesusek,
mundu guztia gonbidatuz, ilunpean bizi ez dadin, baizik eta argi bila ibil
dadin.
Jesusen arabera, gauza guztiak
argitu ditzakeen argia Gurutziltzatuagan dago. Ausarta da baieztapena:
«Hartaraino maite du Jainkoak mundua, non bere Semea eman baitu, harengan
sinesten duen inor gal ez dadin, baizik eta betiko bizia izan dezan». Sumatzen
eta sentitzen ahal dugu Jainkoaren maitasuna gurutzean torturatu duten gizon
horrengan?
Haurtzarotik gurutzea nonahi
ikusten ohiturik, ez dugu ikasi Gurutziltzatuaren aurpegiari fedez eta
maitasunez begiratzen. Gure begiratu zabarra ez da gai aurpegi horretan argia
ikusteko: momenturik latzenetan eta zailenetan gure bizitza argitzen ahal
lukeen argia ikusteko.
Alabaina, bizi- eta
maitasun-seinaleak bidaltzen ari zaigu Jesus gurutzetik. Jada haurrak ezin
besarkatu dituzten beso luzatu horietan, eta lepradunak ezin ferekatu, gaixoak
ezin bedeinkatu dituzten esku iltzatu horietan, Jainkoa dago, besoak zabalik,
gure bizitza pobre hau, hainbat sufrimenduk hautsia den hau, onartzeko,
besarkatzeko eta sostengatzeko prest.
Heriotzak itzali duen aurpegi
horretatik, bekatariei eta prostitutei jada txeraz ezin begiratu dien begi
horietatik, hainbat abusu eta injustiziaren biktima direnei bere haserrea jada
ezin agertu dien aho horretatik, gizadiari dion bere «maitasun zoroa» agertzen
ari zaigu Jainkoa.
«Jainkoak ez du bidali mundura
bere Semea mundua juzgatzeko, baizik Semearen bidez mundua salba dadin». Jainko
hori onar dezakegu nahiz zapuztu. Ez gaitu inork behartzen. Geurea dugu
erabakia. Baina «Argia etorria da jada mundura». Zergatik zapuzten dugu
hainbatetan Gurutziltzatuagandik datorkigun argia?
Hark jar lezake argia bizitzarik
zoritxarrenekoan edo porrotik handienekoan; baina «okerra dagiena… ez da
hurbiltzen argira, bere egintzek akusa ez dezaten». Duintasun eskasez bizi
garenean, argiari ihes egiten diogu, Jainkoaren aurrean gaizki sentitzen
garelako. Ez dugu jarraitu nahi izaten Gurutziltzatuari begira. Alderantziz,
«egia egiten duena, argira hurbiltzen da». Ez du ilunera ihes egiten. Ez du
ezer ezkutatzekorik. Gurutziltzatuari begira nola egongo dabil. Eta argian bizi
ahal izatea ematen dio hark.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2009ko martxoaren 22a
JAINKOAK
MUNDUA MAITE DU
Ez da
edozein esaldi. Ez dira Ebanjeliotik ezaba daitezkeen hitzak, garrantzizko
zerbait aldatu gabe. Kristau-fedearen funtsezko muina biltzen duen baieztapena
da. «Hartaraino
maite izan zuen Jainkoak mundua, non bere Seme bakarra eman baitzuen».
Jainkoaren maitasun horixe da gure esperantzaren jatorria eta oinarria.
«Jainkoak
mundua maite du». Den
bezalakoa maite du. Bukatu gabea eta ziurtasunik gabea. Gatazkaz eta
kontraesanez betea. Hoberenerako eta okerrenerako gai dena. Mundu hau ez doa
bakarrik bere bidean, ez dabil galdurik eta babesik gabe. Jainkoak bere
maitasunaz inguratua du, lau aldeetarik. Inportantzia handiko ondorioak ditu
horrek.
Lehenik
eta behin, Jesus, beste ezer baino lehen, Jainkoak munduari, eta ez kristauei
bakarrik, egin dion «erregalua» da. Ikertzaileak hor jardun daitezke ezbaian,
munduaren azkeneraino, Jesusen irudi historikoaren mila alderdiren inguruan.
Teologoek hor jarrai dezakete teoriarik zorrotzenak bilbatzen. Jainkoaren
erregalu handitzat hartuz, Jesukristori hurbiltzen zaionak bakarrik aurkitu
ahal izango du haren keinu guztietan, zirraraz eta pozik, Jainkoak
gizakiarekiko bizi duen hurbiltasuna.
Bigarren. Hau da Elizaren izateko
arrazoi bakarra, hura munduan izatea zuritzen duen arrazoi bakarra: Jainkoaren
maitasuna gogoraraztea. Behin eta berriz errepikatu du hori Vatikano II.a
kontzilioak «gizon-emakume guztiei Jainkoaren maitasuna agertzera eta komunikatzera
bidali du Kristok» Eliza. Ez da joan-etorri handiagoko gauzarik.
Jainkoaren maitasun hori gizakiei adieraztea da lehenengo egitekoa.
Hirugarren. Ebanjelariaren
arabera, Jesus emanik Jainkoak munduari egin dion erregalu handi hori, «ez
da mundua juzgatzeko, baizik haren bidez mundua salba dadin». Oso arriskutsua da mundu modernoaren salaketa eta
gaitzespena egitarau pastoral bihurtzea. Guztiekiko maitasunez bihotza beterik
bakarrik gonbida dezakegu elkar bihotz-berritzera. Jendeari ikusarazi nahi
badiogu Jainkoak gaitzetsia dela, ez gara ari Jesusen mezua eskualdatzen, beste
zerbait baizik; agian, geure erresumina eta amorrua.
Laugarren.
Dena nahasia, ziurtasunik gabea eta gogo-galtzailea dela eman duen honetan,
ezerk ez digu eragozten munduan maitasun-apur bat ereitea. Horixe egin zuen
Jesusek berak. Ez da zertan egon ezeren zain. Zergatik ez dute izan behar gaur
egun gizon eta emakume onak, gure artean sufritzen ari direnekiko maitasuna,
adiskidetasuna, errukia, zuzentasuna, sentiberatasuna, laguntasuna... ereingo
dutenak? Horiek dira ari eraikitzen Jesusen Eliza, maitasunaren Eliza.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
José Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.