José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
2014ko martxoaren 23
Garizumako 3. Igandea (A)
EBANJELIOA
Ura betiko bizia
darion iturburu bihurtuko baitzaio barruan.
+
Jesu Kristoren Ebanjelioa San Joanen liburutik 4, 5-42
Egun haietan, iritsi zen, bada, Sikar izeneko
Samariako hirira, antzina Jakobek bere seme Joseri ondaretzat emaniko
lursailetik hurbil.
Han zegoen Jakoben putzua delakoa. Jesus,
bideaz nekaturik, putzu-ertzean eseri zen. Eguerdi ingurua zen.
Ikasleak hirira joanak ziren janaria
erostera. Hortan, Samariako emakume bat etorri zen putzura ur bila. Jesusek
esan zion:
–Emadazu edaten.
Orduan, emakume samariarrak esan zion:
–Nola zuk, judu izanik, eskatzen didazu
edatekoa niri, samariar naizen honi? (Jakin behar da juduek eta samariarrek ez
dutela elkarrekin harremanik).
Jesusek erantzun zion:
–Jainkoak ematen duena ezagutuko eta edatekoa
nork eskatzen dizun jakingo bazenu, zeuk eskatuko zenioke berari, eta hark ur
bizia emango lizuke.
Emakumeak esan zion:
–Jauna, ez daukazu ura zerez atera, eta
putzua sakona da. Nondik aterako duzu, beraz, ur bizi hori? Geure aita Jakobek
utzi zigun putzu hau eta bertatik edan zuten berak, beraren seme-alabek eta
abereek. Hura baino handiagoa al zara zu?
Jesusek ihardetsi zion:
–Ur honetatik edaten duena berriro ere egarri
izango da; nik emango diodan uretik edango duena, ordea, ez da sekula egarri
izango; zeren nik emango diodan ura betiko bizia darion iturburu bihurtuko
baitzaio barruan.
Orduan, emakumeak:
–Jauna, emadazu ur horretatik, berriro egarri
ez nadin, eta hona uretara etorri beharrik izan ez dezadan.
Jesusek esan zion:
–Zoaz etxera, dei egiozu zeure senarrari eta
itzuli hona.
Emakumeak erantzun:
–Ez dut senarrik.
Eta Jesusek:
–Ongi diozu ez duzula senarrik; bost izan
dituzu, eta oraingoa ez duzu senarra; horretan egia diozu.
Emakumeak esan zion:
–Jauna, profeta zarela ikusten dut.
Gure gurasoek mendi honetan eman zioten kultu
Jainkoari; zuek, juduok, berriz, Jerusalemen eman behar zaiola diozue.
Jesusek esan zion:
–Sinets iezadazu, emakume: badator ordua, ez
mendi honetan, ez Jerusalemen, Aita adoratuko ez duzuena. Zuek, samariarrok, ez
dakizue zer adoratzen duzuen; guk badakigu zer adoratzen dugun, salbamena
juduongandik baitator.
Baina badator ordua –hobeto esan, heldu da–,
egiazko adoratzaileek Aita egiaren arabera eta Espirituak eraginda adoratuko
dutena; horrela adora dezaten nahi du Aitak. Jainkoa Espiritu da, eta hura
adoratzen dutenek egiaren arabera eta Espirituak eraginda adoratu behar dute.
Emakumeak esan zion:
–Badakit Mesias, Kristo alegia, etortzekoa
dela, eta hark, etortzean, gauza guztiak agertuko dizkigula.
Jesusek esan zion
–Neu naiz, zurekin mintzo naizen hau.
Une hartan ikasleak iritsi eta harritu egin ziren Jesus emakume batekin
hizketan ari zela ikustean; halere, inor ez zen ausartu galdetzera zer nahi
zuen edo zertaz ziharduen emakumearekin.
Emakumeak suila utzi, hirira itzuli eta esan zion
Jendea hiritik irten eta Jesusengana joan
zen.
Bien bitartean, erreguka ari zitzaizkion
ikasleak, esanez:
–Maisu, jan zerbait.
Baina berak esan zien:
–Badut nik beste janari bat, zuek ez dakizuena.
Ikasleek galdetu zioten elkarri:
–Norbaitek ekarri ote dio jatekoa?
Jesusek esan zien:
–Nire janaria, bidali nauenaren nahia egitea
da, haren salbamen-egintza burutu arte.
Ez al duzue esaten zuek: «Lau hilabete barru
uztaroa dugu?» Horra, bada, nik esan: Jaso begiak eta ikusi gari-soroak,
uztarako horituak.
Dagoeneko igitaria bere saria hartzen ari da,
eta betiko bizirako fruitua jasotzen, nola ereilea, hala igitaria, biak poz
daitezen. Honetan bai betetzen dela esaera: «Batek erein, bestek uzta bildu».
Zeuek landu ez duzuena biltzera bidali
zaituztet nik; besteak nekatu dira lanean, eta zuek jasotzen duzue haien
nekearen fruitua.
Hiri hartako samariar askok sinetsi zuen
Jesusengan emakumeak emandako testigantzagatik: «Egin dudan guztia esan dit».
Beraz, samariarrek, Jesusengana etorri
zirenean, beraiekin gelditzeko eskatu zioten Jesusi, eta bi egunez egon zen
han. Jesusen mezua entzutean, askoz gehiagok sinetsi zuten, eta emakumeari
esaten zioten: «Orain ez dugu zure esanarengatik bakarrik sinesten; geuk entzun
dugu, eta badakigu, egiaz hauxe dela munduaren Salbatzailea»
Jaunak esana.
HOMILIA
2014ko martxoaren 23a
JAINKOAREKIN GUSTURA
Hunkigarria
da pasadizoa. Bideaz nekaturik, Jakoben putzuaren ondoan eseri da Jesus. Handik
laster, emakume bat iritsi da ur bila. Herri erdi paganokoa da, juduek
mespretxatzen duten herrikoa. Guztiz espontaneoki, hizketan hasi zaio Jesus. Ez
du hartzen inor ere mespretxuz, baizik maitasun handiz. «Emakumea, emadazu
edaten».
Harritu
egin da emakumea. Nolatan ausartu da samariar batekin hizketan hastera? Nolatan
beheratu da emakume ezezagun batekin harremanetan hasiz? Are gehiago harrituko
da Jesusen hitz hauekin: «Jainkoak ematen duena ezagutuko eta edatekoa nork
eskatzen dizun jakingo bazenu, zeuk eskatuko zenioke berari, eta hark ur bizia
emango lizuke».
Jende
asko urrundu da, azken urte hauetan, Jainkoagandik, beraren barruan gertatzen
ari denaz egiaz ohartu gabe. Gaur, «izaki arrotz» gertatzen zaio Jainkoa.
Harekin erlazioa duen guztia, gauza huts iruditzen zaio, eta zentzurik gabeko:
haurren mundu, gero eta urrunagoko.
Ulertzen
diet. Badakit zer senti dezaketen. Ni neu ere urrunduz joan naiz pixkanaka
«neure haurtzaroko Jainko harengandik», neure baitan halako beldurra eta
atsekabea sortzen zidan harengandik. Segur aski, Jesus gabe inoiz ez nuen topo
egingo niretzat ontasun Misterio den Jainko batekin: presentzia adiskidetsu eta
abegikorra den harekin, zeinengan uste osoa izan baitezaket beti.
Inoiz
ez dut gustuko izan, neure fedea froga zientifikoekin egiaztatzen ibiltzea:
uste dut, errore bat dela Jainkoaren misterioa tratatzea, laborategiko gauza
bat izan balitz bezala. Dogma erlijiosoek ere ez didate lagundu Jainkoarekin
topo egiten. Soil-soilik, Jesusengan dudan uste onari utzi diot eraman nazan,
urteekin haziz joan den uste onari.
Ez
nuke asmatuko zehatz adierazten, nola eusten diodan gaur egun neure fedeari,
gainerako jendea bezala ni neu ere nahasten nauen krisi erlijioso honetan.
Soil-soilik esango nuke, Jesusek eragin didala Jainkoaz dudan neure fedea
bizitzera, era xumean, barru-barrutik. Entzuteko prest banago, Jainkoa ez da
isiltzen. Bihotza irekin badiot, Jainkoa ez da ezkutatzen. Uste ona agertzen
badiot, onartzen nau. Neure burua eskaintzen badiot, sostengatzen nau. Lur
jotzen badut, altxatzen nau.
Uste
dut, lehen esperientzia eta garrantzizkoena, Jainkoarekin gustura bizitzea
dela, «presentzia salbatzaile» bezala sumatzen dudala-eta. Pertsona bat
jabetzen denean zer den Jainkoarekin gustura bizitzea, jakinik, gure
eskastasun, errore, egoismoak eta guzti, garen bezalako onartzen gaituela, eta
bizitzari aurre egitera eragiten digula, nekez utziko du fedea. Jende askok uzten
du gaur egun Jainkoa alde batera, Hura ezagutu aurretik. Jesusek kutsatzen duen
Jainkoaren esperientzia ezagutuko balute, haren bila ibiliko lirateke.
José Antonio Pagola
HOMILIA
2011ko martxoaren 27a
JESUSEN
ERLIJIOA
Ibiltzeaz nekaturik, Jakoben
iturri ondoan eseri zen Jesus, Sikar herrixka inguruan. Laster iritsi zen
emakume samariar bat egarria kentzera. Berez bezala, hizketan hasi zitzaion
Jesus, bihotzean zeramanaz.
Hizketaldiko une batean, juduen
eta samariarren arteko gatazka planteatu dio emakumeak. Juduak Jerusalemera
joan ohi dira erromes Jainkoa gurtzera. Non gurtu behar da Jainkoa? Zein da
benetako erlijioa? Zer irizten dio Galileako profetak?
Jesus argituz hasi da ezen
benetako kultua ez dagoela leku jakin baten baitan, den beneragarriena delarik
ere. Zeruko Aita ez datxekio inongo lekuri, ez da inongo erlijioren jabetza. Ez
datxekio inongo herri jakin bati.
Ez genuke ahaztu behar hori.
Jainkoarekin topo egin ahal izateko, ez da beharrezko Erromara edo Jerusalemera
erromes joatea. Ez da beharrezko kapera batean sartzea edo katedral bat
bisitatzea. Kartzelarik ezkutukoenetik, ospitale bateko zainketa intentsiboko
unitate batetik, edozein sukalde edo lantegitatik jasotzen ahal dugu geure
bihotza Jainkoaganantz.
Jesus ez zaio mintzo emakume
samariarrari «Jainkoa gurtzez».
Berria da haren hizketa. Hirutaraino mintzo zaio «Aita gurtzeaz». Horregatik, ez da zertan igo mendi batera urruneko
Jainko batengana apur bat hurbiltzeko, gure arazoez ardurarik ez lukeen, gure
sufrimenaz axolagabe litzatekeen Jainko batengana hurbiltzeko. Egiazko kultua Jainkoa Aita maitetzat
hartzean hasten da, geure bizitzan hurbileko bidelagun dugun Aitatzat hartzean.
Jesusek beste zerbait ere esan
dio. «Benetako gurtzaile» bila dabil
Aita. Ez dago seme-alabek zeremonia ikusgarriak, ospakizun handiak, intsentsua
eta prozesioak noiz eskainiko dizkioten zain. Bihotz xumeak nahi ditu, «bihotzez eta egiaz» gurtuko dutenak.
«Aita bihotzez gurtze» hori honetan datza: Jesusen
urratsei jarraitzean, Jesus bezala Aitaren Espirituak gida gaitzan uztean,
zeinek azkena den jendeagana bidaltzen baitu beti. Aita bezala, errukitsu
izaten ikastean datza. Argi esan du Jesusek: «Jainkoa espiritu da, eta gurtzen dutenek espirituz, bihotzez gurtu
behar dute». Jainkoa maitasun da, txera, arnasa bizigarri… eta gurtzen
dutenek haren antzeko behar dute izan.
«Aita benetan gurtze»
hori egian bizitzea da. Behin eta berriz Ebanjelioaren egiara itzultzea.
Jesusen egiari leial izatea da, geure gezurren baitan hesitu gabe. Hogei
mendetako kristautasunaren ondoren, ikasi ote dugu Jainkoari benetako kultua
ematen? Aitak nahi dituen benetako gurtzaileak ote gara?
José Antonio Pagola
José
Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.