Joan den Urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun.
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Urteko 12. Igandea (C)
EBANJELIOA
Zu Jainkoaren Mesias zara, Gizonaren Semeak asko sufritu behar du.
+ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukasen liburutik 9,18-24
Jesus bakardadean
otoitzean ari zen batean, ikasleak bildu zitzaizkion, eta Jesusek galdetu zien:
– Nor naizela dio
jendeak?
Haiek erantzun zioten:
– Batzuek Joan
Bataiatzailea zarela; beste batzuek Elias; besteek antzinako profetaren bat
piztu dela.
Jesusek galdetu zien:
– Eta zuek, nor naizela
diozue?
Pedrok erantzun:
– Jainkoaren Mesias.
Jesusek inori ez esateko
agindu zien zorrotz, eta hau esan zien gainera:
– Gizonaren Semeak asko
sufritu behar du; zahar, apaizburu eta lege-maisuek gaitzetsi egingo dute eta
hil, eta hirugarren egunean piztu egingo da.
Gero, denei esan zien:
– Nire ondoren etorri
nahi duenak uko egin biezaio bere buruari, har beza bere eguneroko gurutzea eta
jarrai biezat. Izan ere, bere bizia gorde nahi duenak galdu egingo du; bere
bizia niregatik galtzen duenak, ordea, gorde egingo du.
Jaunak esana.
HOMILIA
2016ko ekainaren 19a
SINESTEN OTE DUGU JESUSENGAN?
Lehen
belaunaldiko kristau-elkarteek gaurko ebanjelioko pasadizo honen oroitzapena
garrantzi handikotzat eman zuten Jesusen jarraitzaileentzat. Zuzena zen uste
hori. Bazekiten Jesusen Elizak behin eta berriz entzun beharko zuela, Zesareako
Filipo inguruan, Jesusek ikasleei behin batean egin zien galdera hau: «Zuek,
nor naizela diozue?»
Kristau-elkartean
Jesusekiko geure fedea itzaltzen uzten badugu, galdua dukegu geure nortasuna.
Ezin bizi izango dugu ausardia kreatzaileaz Jesusek gomendatu digun egitekoa;
ez gara ausartuko aurre egiten momentuan momentukoari, Jesusen Espirituaren
berritasunari begiak irekirik; erdipurdi gelditu eta itoko gara.
Ez da aro
erraza gure hau. Jesusengana egia eta leialtasun handiagoz itzultzen ez bagara,
zurrunduz joanen gara eta geure bidea galduz; gure hizketa handia
sinesgarritasuna galduz joanen da. Garen, diogun eta dagigun guztiaren
giltzarri, oinarri eta iturri da Jesus. Nor eta zein da, ordea, gaur Jesus
kristauentzat?
Guk, Pedrok
bezala, Jesus «Jainkoaren Mesias» dela, Aitaren Bidalia dela aitortzen dugu.
Halaxe da izan ere: Hainbesteraino maite izan du Jainkoak mundua, Jesus
erregalatu baitigu. Alabaina, ba ote dakigu kristauek Jainkoaren erregalu handi
hori onartzen, zaintzen, gozatzen eta ospatzen? Gure ospakizunen, topo egiteen
eta batzarren erdigune ote da Jesus?
Aitortzen
dugu, halaber, «Jainkoaren Semea» dela Jesus. Jainkoa hobeto ezagutzen
laguntzen ahal digu hark, Aitaren onberatasunean konfiantza handiagoa izaten,
fede handiagoz entzuten Aitaren deia mundua haurrideago eta guztientzat
zuzenago egin dezagun. Alabaina, aurkitzen ote dugu geure elkarteetan
Jesusengan haragitu den Jainkoaren zinezko aurpegia? Ba ote dagokigu hots
egiten eta aldarrikatzen guztientzat albiste handi bezala?
Halaber,
«Salbatzaile» izena ematen diogu Jesusi, gure bizitza gizatartzeko indarra
duelako, gu geu askatzeko eta giza historia benetako eta behin betiko
salbamendura bideratzeko indarra duelako. Alabaina, hori ote gure artean
arnasten den esperantza? Hori ote gure elkarteek kutsatzen duten bakea?
Era berean,
aitortzen dugu Jesus dela geure «Jaun» bakarra. Ez dugu nahi beste jaunik, ez
dugu izan nahi inolako sasi-idoloren mendeko. Alabaina, gure bizitzako
erdigunea betetzen ote du Jesusek? Guztizko lehentasuna ematen ote diogu geure
elkarteetan? Ororen eta guztien gain jartzen ote dugu? Jesusenak ote gara? Hura
ote animatzen eta biziarazten gaituena?
Kristauen
egiteko handia, gaur egun, indarrak bateratzea da, bideak urratzea haren Elizan
Jesusen zentraltasuna berresteko. Ondoren dator beste guztia.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2013ko ekainaren 23a
NOR DA GURETZAT?
Ezaguna da
pasadizoa. Filiporen Zesarean gertatu zen. Ikasleek badaramate alditxo bat
Jesusekin. Zergatik jarraitzen diote? Bere ingurukoek bere buruaz zer uste
duten jakin nahi du Jesusek: «Eta zuek, nor naizela diozue?» Hauxe da gaur
egungo kristauek ere egin beharko genukeen galdera. Nor da Jesus guretzat? Zer
pentsatzen dugu hartaz? Jarraitzen al diogu?
Nor da
guretzat Galileako profeta hori?, bere ondoren idazkirik ez baina lekukoak utzi
dituen hori? Ez da aski «Jainkoaren Mesias» dela esatea. Berak urratutako
bidean urratsak egiten jarraitu behar dugu, berak eragin nahi zuen sua piztu
behar dugu munduan. Nolatan hitz egin genezake hartaz hainbeste, haren
zuzentasun-egarria, haren solidaritate-desioa, haren bake-gogoa sentitu gabe?
Ikasi al
dugu Jesusengandik Jainkoari «Aita» esaten?, Jainkoaren baldintzarik gabeko maitasunean
eta erruki mugagabean konfiantza izanik? Ez da aski «Gure Aita» esatea. Behin
betiko lur azpiratu behar ditugu, harengandik urrunaraziz, gugan ernetzen diren
mamu eta ikara erlijiosoak. Eta liberatu beharra dugu esklabo bezala
biziarazten gaituzten hainbat eta hainbat idolo eta sasi-jainko.
Adoratzen al
dugu Jesusengan Jainko biziaren Misterioa, gure artean haragi egina? Ez da aski
Jesusen jainkozko izaera aitortzea formula abstraktuak erabiliz, bizitzarekin
zerikusirik ez dutenak eta gaur egungo gizon-emakumeen bihotza ukitzeko
gaitasunik ez dutenak. Jesusen keinu eta hitzetan biziaren eta gizakiaren
Jainko Adiskidea aurkitu behar dugu. Ez ote da hori albisterik hobena,
Jesusekin nola topo egin bila dabiltzanei aditzera emateko.
Ba al dugu
usterik Jesusek hots egindako maitasunean? Ez da aski haren agindua behin eta
berriz errepikatzea. Beti bizirik eutsi beharko genioke haren kezkari: mundu
anai-arreba artekoago batera bide egiteko, premiarik handiena dutenentzat
maitasun solidarioa eta sortzailea eraginez. Zer gertatuko litzateke, egunen
batean maitasunaren suak erlijioen bihotza eta herrien ekimena mugiaraziko
balitu?
Entzun dugu
Jesusen agindua, mundura jendea sendatzera irteteko? Ez da aski haren mirariak
aldarrikatzea. Gaur ere bizitza sendatu beharra dugu hark egiten zuen bezala,
sufrimendua arinduz, galduei duintasuna itzuliz, zauriak sendatuz, bekatariei
harrera ona eskainiz, baztertuak ukituz. Non dira haren keinuak eta arnas
hitzak lur jota direnentzat?
Jesusek
su-hitzak bazituen bere garaiko boteretsuen injustizia eta Tenpluko erlijioaren
gezurra gaitzesteko, zergatik ez gara matxinatzen haren jarraitzaileok goseak,
elikatze-faltak eta gure ardura-ezak egunero abaildurik daukaten hainbat milaka
jenderen suntsipenaren aurrean?
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2010ko ekainaren 20a
SINESTEN OTE DUGU JESUSENGAN?
(2015-2016ko
C zikloaren homilía ikusi).
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
Para
ver videos de las Conferencias de José Antonio Pagola
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.