Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun.
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Urteko 16. Igandea (A)
EBANJELIOA
Utzi biak batera
hazten uztaroa iritsi bitartean.
+ Mateo 13, 24-43 (laburren irakurketa 13,
24-30)
Egun haietan, beste parabola bat proposatu
zien Jesusek: «Jainkoaren erregetzarekin, gizon batek soroan hazi ona erein
zuenean bezala gertatzen da. Etxeko denak lo zeudela, etsaiak soroan sartu eta
gari artean olo gaiztoa erein zuen eta alde egin. Garia hazi eta burutu zenean,
olo gaiztoa ere agertu zen. Joan ziren, orduan, morroiak etxeko nagusiari
esatera: “Jauna, ez al zenuen hazi ona erein soroan? Nondik du, bada, olo
gaiztoa?” Hark erantzun zien: “Etsaiaren lana da hori”. Eta morroiek: “Joango
al gara olo gaiztoa biltzera?” Baina nagusiak: “Ez, ez dadila gerta olo gaiztoa
biltzean garia ere ateratzea. Utzi biak batera hazten uztaroa iritsi bitartean;
orduan, igitariei esango diet: Bildu lehenik olo gaiztoa, lotu eta erre; garia,
berriz, jaso nire mandiora”».
[Jesusek beste parabola hau kontatu zien:
«Jainkoaren erregetza gizon batek soroan ereiten duen mostaza-haziaren antzekoa
da.
Hazi guztietan txikiena da; baina, hazten
denean, beste barazki guztiak baino handiago bihurtzen da eta zuhaitz egiten,
txoriek etorri eta adarretan habiak egiteko moduko zuhaitza».
Beste parabola bat ere esan zien: «Jainkoaren
erregetza legamiaren antzekoa da: emakume batek anega bat irinetan nahasten du,
eta oraldi guztia harrotzen da».
Irakaspen hauek guztiak parabola bidez eman
zizkion Jesusek jendeari, eta ez zien ezer irakasten parabolaz izan ezik.
Honela bete zen Jainkoak profetaren bidez esana:
Parabola bidez mintzatuko naiz,
munduaren hasieratik
gordea zegoena azalduko.
Jesus jendetza agurtu eta etxeratu egin zen.
Hurbildu zitzaizkion, orduan, ikasleak eta eskatu zioten: «Argi iezaguzu soroko
olo gaiztoaren parabola».
Jesusek esan zien: «Hazi ona ereiten duena
Gizonaren Semea da; soroa, mundua; hazi ona Jainkoaren erreinuko seme-alabak
dira; olo gaiztoa, berriz, gaiztoarenak; olo gaiztoa ereiten duen etsaia
deabrua da; uzta, munduaren azkena; eta uzta-biltzaileak, aingeruak.
Olo gaiztoa bildu eta sutan erretzen den
bezala, hala gertatuko da munduaren azkenean ere:
Gizonaren Semeak bere aingeruak bidaliko
ditu, eta haren erreinutik bereiziko dituzte gaizkileak eta besterentzat
gaizpide gertatzen direnak, eta su-labera botako. Negarra eta hortz-karraska
izango da han.
Orduan, zintzoek eguzkiak bezala distira
egingo dute beren Aitaren erreinuan. Ulertzeko gauza denak uler beza!]
Jaunak esana.
HOMILIA
2017ko uztailaren 23a
GAUZA TXIKIEN GARRANTZIA
Kristautasunari
kalte handia egin izan dio mendetan barna triunfalismoak, botere-egarriak eta
etsaien aurrean oilar izan nahiak. Bada oraindik Eliza baten botere-mina bizi
duenik, elizak beteko lituzkeen, kaleak bere egingo lituzkeen, bere erlijioa
mundu guztiari ezarriko liokeen Eliza baten mina.
Irakur
ditzagun bi parabola labur. Haietan Jesusek argi uzten du, bere jarraitzaileen
eginbeharra ez dela erlijio boteretsu bat eraikitzea, baizik eta Aitaren
egitasmo gizatartzailearen (Jainkoaren erreinuaren) zerbitzura jartzea dela,
Ebanjelioaren «hazi» txiki batzuk ereinez eta gizartean murgilduz giza
bizitzaren «legamia» apur bat bezala.
Lehenengo
parabola mostaza-ale batez mintzo da; baratzean ereiten da. Zer du berezirik
hazi honek? Guztien artean txikiena dela; hazten denean, barazkiak baino
zuhaixka handiagoa bihurtzen dela. Aitaren egitasmoak hasiera oso apala du,
baina haren indar eraldatzailea ezin dugu orain imajinatu ere.
Jesusen
jarduera Galilean, onberatasun- eta zuzentasun-keinuak ereinez, ez da izan
batere handiosa, ezta ikusgarria ere: ez Erroman, ez Jerusalemgo Tenpluan
ohartzen dira gertatzen ari denaz. Gaur egun Jesusen jarraitzaileok egiten ari
garen lana ezdeusa da esateko: botere-guneek ezikusiarena egiten diote.
Are gehiago,
kristauek berek pentsa genezake, alferrikako lana dela mundu hobe bat egin nahi
izatea: gizakiak behin eta berriz betiko lazkeriak egiten ditu. Ez gara gai
sumatzeko, Jainkoaren erreinua haziz doala mantso-mantso.
Bigarren
parabola emakume batez mintzo da: irin-ore handi bati legamia-apur bat nahastu
dio. Nola inork ez dakiela, legamia bere lana egiten ari da orean, hau erabat
hartzitu arte.
Gauza bera
gertatzen da Jainkoaren egitasmo gizatartzailearekin. Behin munduan sartu
delarik, gisa historia eraldatzen dihardu isil-isilik. Jainkoak ez du jokatzen
kanpotik ezer indarrez ezarriz. Mundua gizatartu nahi du, bere seme-alaben
kontzientziari tira eginez, biziera duinago, zuzenago eta anai-arreba
artekoagorantz.
Konfiantza
izan behar dugu Jesusengan. Jainkoaren erreinua gauza apala eta koxkorra da
hasieran; alabaina, Jainkoak lanean segitzen du gure artean, eragiten duelarik
bai solidaritatea, bai egiaren eta zuzentasunaren nahia, bai mundu zoriontsuago
baten irrika. Haren lankide izatea dagokigu, Jesusi jarraiki.
Eliza botere
txikiagokoa, pribilegioz gabetuagoa, pobreago eta pobreekiko hurbilagoa: beti
izango da Eliza libreagoa, Ebanjelioaren hazia ereiteko; beti izango da
apalagoa, jende artean bizitzeko bizitza duinago eta anai-arreba artekoago
baten legamia bezala.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2014ko uztailaren 20a
GAUZA TXIKIEN GARRANTZIA
(2016-2017ko
A zikloaren homilía ikusi).
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2011ko uztailaren 17a
LEGAMIA GISA
Egundoko
ausardiaz, jende guztia harrituarazi zuen Jesusek Israelgo profeta bakar bat
ere esatera ausartu ez zen hau aldarrikatuz: «Hemen da Jainkoa jada, bere
zuzentasun-indar kreatzaileaz munduan bidea urratuz, bere seme-alaben bizitza
gizatarrago eta zoriontsuago egiteko». Kanbiatu beharra dugu. Ikasi beharra
dugu Berri On honetan sinetsiz bizitzen: etorri dator Jainkoaren erreinua.
Gogo biziz
mintzo ohi zen Jesus. Asko sentitzen ziren hitz haiek erakarriak. Beste askok
dudak zituen. Ez ote hura guztia zorakeria hutsa? Non ikus zitekeen Jainkoaren
indarra mundua eraldatzen? Zeinek kanbia zezakeen Erromaren inperio boteretsu
hura?
Behin batean
parabola labur-labur bat kontatu zuen Jesusek. Hain laburra eta apala da, non
oharkabeko gertatu baitzaie kristauei. Hona zen dioen: «Jainkoaren erreinuarekin, andre batek hartu zuen legamiarekin bezala
gertatzen da: hiru neurriko irinetan ezkutatu zuen, dena harrotua gertatu zen
arte».
Jende xume
hark bazekin zertaz mintzo zitzaion Jesus. Guztiek ikusi zuten ama etxe-atarian
ogia egiten. Bazekiten legamia «ezkutatua» gelditzen dela, baina ez eraginik
gabe. Era isilean eta ezkutuan dena harrotuz joan ohi da, barrutik. Horrela ari
da Jainkoa ere, bizitzaren barnetik.
Jainkoak ez
du ezer ezartzen kanpotik, baizik eta barnetik eraldatzen du pertsona. Ez du
dominatzen inor bere botereaz, baizik eta maitasunez erakartzen du ongirantz.
Ez du bortxatzen inoren askatasuna, baizik eta bere burua eskaintzen du gure
bizitza zoriontsuago egiteko. Horrela jardun behar dugu geuk ere, haren
erreinuari bidea ireki nahi badiogu. Aldi berria ari da sortzen Elizarentzat.
Kristauek ikasi beharra izango dugu gutxiengo bezala bizitzen, gizarte
sekularizatu eta anitz batean. Leku askotan, kristautasunaren geroa, hein
handian, honen baitan egongo da: fededunen talde txikiak sortu ala ez,
ebanjelioak erakarriak eta Jesusen inguruan elkartuak.
Pixkana,
fedea apal-apal bizitzen ikasiko dugu, zaratarik atera gabe eta ikuskari
handirik gabe. Jada ez dugu landuko hainbesteko botere- eta ospe-gurarik. Ez
ditugu galduko geure indarrak irudi arranditsuak eskaintzen. Funtsezkoaren bila
jardungo dugu. Jesusen egian ibiliko gara.
Jesusen
gogoari jarraituz, bizitza sanoaren «legamia» gisa bizitzen saiatuko gara
gizartean, eta apalki urtzen den «gatz» apur bat gisa, bizitza modernoari gustu
ebanjelikoa emateko. Geure inguruan Jesusen biziera kutsatuko dugu eta
Ebanjelioaren indar inspiratzailea eta eraldatzailea hedatuko dugu. On eginez
biziko gara. Jesus bezala.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2008ko uztailaren 20a
LEGAMIA BEZALA
Behin
eta berriz errepikatzen zuen Jesusek: hemen da jada Jainkoa mundu eraldatu
nahian; etorri dator haren erregetza. Ez zen gauza erraza hari sinestea.
Jendeak beste gauza ikusgarriago bat espero zuen: non dira idazle
apokaliptikoek aipatzen dituzten «zeruko seinaleak»? Non eta zertan suma
daiteke Jainkoaren ahala sinesgabeei bere erregetza ezartzen diela?
Bere
presentzia beste era batean atzematen irakatsi behar izan zien Jesusek. Artean
gogoan zuen haurtzaroan bere etxe-atarian ikusi ohi zuen ikuskari hau. Ama eta
beste emakumeak goizean goiz jaiki ohi ziren larunbat, aste guztirako ogia
oratzera. Horrek Jainkoaren amatasun-jarduera zekarkion burura Jesusi: munduan
bere «legamia» sartzen ikusten zuen Jainkoa.
Jainkoaren
erregetzarekin, emakumeak irin-orean «ezkutatzen duen legamiarena» bera
gertatzen da, «dena» hartzitua gerta dadin. Horra nola diharduen
Jainkoak. Ez dator kanpotik ezer indarrez ezartzera, Erromako enperadoreak egin
ohi duenaren kontra, baizik eta giza bizitza barnetik eraldatzera dator, modu
isilean eta ezkutuan.
Horrela
ari ohi da Jainkoa: ez du ezer ezartzen, baizik eraldatu egiten du; ez du inor
mendean hartzen, baizik erakarri egiten du. Eta horrela jokatu behar dute haren
egitasmoan partaide izan nahi dutenek: haren egia, haren zuzentasuna eta haren
maitasuna modu apalean, baina indar eraldatzailez munduan sartzen duen «legamia»
bezala ari behar dute.
Jesusen
jarraitzaileok ezin agertu gara gizarte honetan «kanpotik» ari bagina bezala,
guk bezala pentsatzen ez dutenak mendean hartu eta kontrolatzeko geurea ezarri
nahiz ari bagina bezala. Ez da hori Jainkoaren erregetzarako bidea urratzeko
modua. Gizarte «barruan» bizi behar dugu, gaur egungo munduaren
ziurtasun-ezak, krisiak eta kontraesanak konpartituz, eta Ebanjelioak eraldatu
duen geure bizitzaren ekarpena eginez.
Geure
fedea, Jesusen testigu leial bezala, «gutxienen zori» bezala bizitzen
ikasi beharra dugu. Ez da botere sozial edo politiko handiagoa Elizak behar
duena, baizik apaltasun handiagoa, Jesusi eralda dezan utziz, eta mundua
gizatarragoa egingo duen legamia izanez.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
José
Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.