Joan den Urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun.
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Urteko 33. Igandea (C)
EBANJELIOA
Iraupenaren iraupenez lortuko duzue bizia.
+ Jesukristoren Ebanjelioa san Lukasen liburutik 21,5-19
Egun haietan, batzuk
tenpluari buruz ari ziren, harri ederrez eta emaitzez apaindua zegoela aipatuz.
Orduan, Jesusek esan zuen: «Etorriko da garaia, hor ikusten duzuen horretatik
harririk ere harri gainean geldituko ez dena: dena suntsituko dute».
Ikasleek galdetu zioten:
«Maisu, noiz gertatuko da hori, eta zertan ezagutuko da gertatzera doala?»
Jesusek erantzun zien:
«Kontuz! Ez zaitzatela inork engaina! Asko etorriko dira, nire izena
berenganatuz eta esanez: “Ni naiz Mesias”, edo “Gainean da garaia”. Ez joan
halakoen ondoren. Gerra eta iraultza-hotsak entzutean, ez ikaratu: lehenbizi
gertatu beharrekoa baita hori guztia; baina ez dator berehala azkena».
Gainera, esan zien:
«Nazioa nazioaren kontra eta erreinua erreinuaren kontra altxatuko dira;
lurrikara handiak izango dira, eta izurrite eta goseteak han eta hemen; gauza
ikaragarriak gertatuko dira, eta ortzian seinale handiak azalduko.
«Baina hori guztia
gertatu aurretik, eskua botako dizuete eta erasoko; sinagogetara eta kartzelara
eramango zaituztete, eta erregeen eta agintarien aurrera zuzenduko niregatik.
Aitorpen egiteko aukera emango dizue horrek guztiak. Hartu gogoan ez duzuela
zeuen buruak nola defendatuko kezkatan egon beharrik: neuk adieraziko dizuet
zer eta nola esan, eta zuen etsaietako inork ez du zuei aurre ematerik edo
erantzuterik izango. Zeuen guraso eta senideek berek, ahaide eta adiskideek
berek salduko zaituztete, eta zuetako zenbait hilko. Mundu guztiak gorroto
izango dizue niregatik; baina ez duzue buruko ile bakar bat ere galduko.
Iraupenaren iraupenez lortuko duzue bizia.
Jaunak esana.
HOMILIA
2016ko azaroaren 13a
ALDI ZAILETARAKO
Gure egun
hauetan gertatzen ari diren kanbio sozio-kultural sakonak eta erlijio-krisia
astindu gogorra ari dira ematen, mendebaldean, kristautasunaren sustraiei;
horrek guztiak inoiz baino gehiago eragin beharko liguke argia eta indarra
Jesusengan bilatzera, aldi hauek azti eta erantzukizunez bizi ahal izateko.
Errealismorako
deia. Inoiz ez die Jesusek bere jarraitzaileei aditzera eman bide erraza,
arrakastatsua eta aintzatsua izango dutenik. Ostera, jakinarazi die beren
historia luzea zailtasunez eta borrokaz betea izango dutela. Beraz, Jesusen
espirituaren kontra doa triunfalismoa aldarrikatzen ibiltzea edota handikeriari
laineza emanez bizitzea. Benetan latza iruditzen zaigun bide hau da bere
Jaunari leial izan nahi zaion Elizari egiaz dagokiona.
Xalotasunik
ez. Krisialdian, duda-muda eta nahasmendu-aldian ez da harritzekoa mezuak eta
agerpenak entzutea salbazio-bide berriak proposatuz. Horien aurrean, hona
Jesusen erreguak. Lehenik eta behin: «ez zaitzatela inork engaina», hau da, ez
jarri xaloki zeuen ustea ebanjelioa ez beste mezu batean, ez Elizaren
barrukoan, ez kanpokoan. Beraz, «ez ibili halakoen ondoren». Ez uste izan Jesu
Kristogandik apartarazten gaituztenengan, hura da gure fedearen oinarri eta
jatorri bakarra.
Funtsezkoari
atxiki. Kristau-belaunaldi bakoitzak izan ohi ditu bere arazoak, zailtasunak
eta bilatu beharrak. Ez genuke galdu behar geure patxada, baizik geure
erantzukizunari lotu beharko gintzaizkioke. Ez digu inork eskatuko geure
indarrez gaindiko den ezer. Eskura dugu Jesusen beraren laguntza: «Neuk emango
dizkizuet hitzak eta jakinduria». Ukazioa eta etsaigoa dituen kontrako
ingurumenean berean, bete dezakegu ebanjelioa eta bizi gintezke
kristau-zentzuz.
Testigantzaren
ordua. Aldi zailak ez ditugu bihurtu behar lanturako, oroiminerako edo
etsipenerako aldi. Ez dira etsitzeko, geldotzeko edo amore emateko aldi. Beste
bat da Jesusen mezua: aldi zailetan «aukera izango duzue testigantza egiteko»,
Orduan, hain zuzen, behar dugu biziago egin geure artean Jesusen, haren
mezuaren eta haren egitasmoaren testigu apal baina konbentzigarri izateko deia.
Pazientzia.
Hona Jesusen erregua goiari gogor eusteko: «Zeuen iraupenez salbatuko duzue
arima».Jatorrizko hitza bietara eman daiteke: «pazientzia» nahiz «iraupena».
Kristauen artean gutxi mintzatu ohi gara pazientziaz, baina inoiz baino
handiagoa dugu haren beharra. Kristau-bizieraren estilo hau, pazientziazkoa eta
iraupenekoa, lantzeko momentua dugu gaurkoa, egoera eta erronka berriei
erantzuten lagunduko diguna, bakea eta argitasuna galdu gabe.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2013ko azaroaren 17a
KRISIALDIAK
Ebanjelioetan
badira izaera apokaliptikoa duten testu batzuk; halakoetan ez da izaten gauza
erraza jakitea zein den Jesusen beraren mezua eta zein lehen kristau-elkarteen
kezkak eragindakoa; hain zuzen ere, egoera tragikoetan nahastuak diren eta,
ordu berean, aldien azkena pertsekuzioen artean larri bizi dutenen kezkak
eragindakoa.
Lukasen
kontakizunaren arabera, aldi zailek ez dute izan behar ez lantu-aldi eta ez
adorea galtzeko une. Ez dute izan behar etsipenerako eta ihes egiteko aldi ere.
Besterik da Jesusen ikusmoldea. Hain juxtu, krisialdietan «testigantza egiteko
aukera izango duzue». Halakoetan izango dugu abagunerik hobena testigantza
egiteko, Jesusekiko eta haren egitasmoarekiko geure atxikimenduaz.
Bost urte
daramatzagu jada krisia jende askori gogor ematen ari zaiola. Aldi honetan
gertatuak, krisi hori eragiten ari den gizarte-kaltea eta sufrimendua
errealismoz ezagutzeko bidea demaigu. Ez ote da iritsi ordua, nola ari garen
erreakzionatzen galdera egiteko?
Agian,
hondo-hondoko geure jarrera berrikustea da lehenengo gauza. Erantzukizunezko
jarrera hartu ote dugu, geure baitan oinarrizko solidaritate-zentzu bat esnatuz
ala geure patxada koloka jar lezakeen orori bizkarra emanez bizi gara? Zer
egiten dugu geure kristau-talde eta –elkarteetatik? Jarduera eskuzabaleko ildo
bat markatu al dugu ala geure fedea gertatzen ari denetik urruti ari gara
bizitzen?
Krisialdi
hau haustura sozial zuzengabea ari da urratzen bi talde hauen artean:
etorkizunari begira beldurrik gabe bizi gaitezkeenon eta gizartetik zokoraturik
eta inolako aterabiderik gabe gelditzen ari direnen artean. Ez al dugu
sentitzen geure bizitzan «murrizte» batzuk ezarri beharra, ondoko urteetan era
soilago eta solidarioagoan bizi ahal izateko?
Pixkana,
hurbilagotik ari gara ezagutzen babesik gabe eta baliabiderik gabe gelditzen
direnak (inolako sarrerarik gabeko familiak, luzaroko lanik gabeak, gaixo diren
etorkinak…). Kezkatzen al gara begiak irekitzeaz, ikusteko, ea konprometitzen
ahal garen zenbait jenderen egoera arintzen? Plantea al genezake ekimenen bat
geure kristau-elkartean?
Ez dezagun
ahaztu, krisialdiak ez duela sortzen pobretze materiala bakarrik. Gainera,
segurtasunik eza, beldurra, ezintasuna eta porrotaren esperientzia eragiten du.
Egitasmoak hautsi, familiak hondoratu, esperantza galdu. Ez ote dugu
berreskuratu behar familiartekoen laguntzaren garrantzia, auzokoen arteko
sostengua, kristau-elkartetik harrera eta laguntza eskaintzea…? Ezer gutxi izan
daiteke jatorrago une hauetan batak bestea zaintzen ikastea baino.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
HOMILIA
2010eko azaroaren 14a
ALDI ZAILETARAKO
(2015-2016ko
C zikloaren homilía ikusi).
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
Para
ver videos de las Conferencias de José Antonio Pagola
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.