José Antonio Pagolaren homiliak.
Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
2014ko urtarrilaren 26a
Urteko 3. Igandea (A)
EBANJELIOA
Kafarnaum herrian jarri zen bizitzen. Horrela,
Jainkoak Isaiasen bidez esana bete zen
+
Mateo 4, 12-23
Joan Bataiatzailea kartzelan sartu zutela
jakitean, Galileara joan zen Jesus.
Baina Nazaret utzirik, Zabulon eta Neftaliren
lurraldean jarri zen bizitzen, aintzira-bazterrean dagoen Kafarnaum herrian.
Horrela, Jainkoak Isaias profetaren bidez esana bete zen:
Zabulonen lurraldea
eta Neftaliren lurraldea,
itsas ondoko bidea,
Jordanez haranzko lurraldea,
jentilen Galilea!
eta Neftaliren lurraldea,
itsas ondoko bidea,
Jordanez haranzko lurraldea,
jentilen Galilea!
Ilunpetan zegoen herriak
argi handia ikusi du.
argi handia ikusi du.
Itzalpean bizi zirenei
argiak egin die distira.
argiak egin die distira.
Une hartatik hasi zen Jesus honela hots
egiten: «Bihozberri zaitezte, gainean baituzue Jainkoaren erregetza».
Jesusek, Galileako aintzira-bazterrean zehar
zebilela, bi anaia, Simon, Pedro deitua, eta Andres, ikusi zituen, sarea
uretara botatzen, arrantzaleak baitziren. Jesusek esan zien: «Zatozte nirekin
eta giza arrantzale egingo zaituztet».
Haiek, besterik gabe, sareak utzi eta jarraitu egin zioten.
Aurrerago, beste bi anaia ikusi zituen, Santiago eta Joan, Zebedeoren
semeak, aitarekin ontzian sareak konpontzen. Eta dei egin zien. Haiek, ontzia
eta aita utzirik, jarraitu egin zioten.
Jesus Galilea guztian barrena ibili zen,
hango sinagogetan irakasten. Jainkoaren erregetzaren berri ona hots egiten zuen
eta herriko gaitz eta eritasun guztiak sendatzen.
Jaunak esana.
HOMILIA
2014ko urtarrilaren 26a
ZERBAIT BERRI ETA ON
Jesusen
jarduera eta mezua bildu zituen lehen idazleak hitz hauekin laburbildu zituen:
«Jainkoaren Berri Ona» hots egiten zuela Jesusek. Geroago, gainerako
ebanjelariek grekozko termino bera (euanggelion) erabili zuten, konbentzimendu
bera adieraziz: Jesusek hots egindako Jainkoagan, zerbait «berri» eta «on»
sumatzen zuen jendeak.
Ba
ote da Ebanjelio horretan, gaur oraino, gure gizarte axolagabe eta fedegabe
honetan, gure egun hauetako gizon-emakumeentzat zerbait berri eta on bezala
irakur litekeen zerbait? Jesusek iragarritako Jainkoagan suma daitekeenik, eta
zientziak, teknikak edo aurrerapenak erraz eskain ez dezakeenik? Nola bizi
daiteke Jainkoaganako fedea gure egun hauetan?
Jesusen
Ebanjelioan fededunok Jainko hau topatzen dugu: bizia erregalu bezala, bere
jatorria Maitasun den errealitatearen azken misterio bezala, sentiarazi eta
biziarazten digun Jainkoa. Onuragarri dut neure existentzian neure burua
bakarrik eta galdurik ez sentitzea, ezta zoriaren edo halabeharraren eskuetan
ere. Badut Norbait, nori eskertu neure bizia.
Jesusen
Ebanjelioan Jainko hau topatzen dugu: geure trakeskeriak eta guzti, adorea
ematen diguna geure askatasuna defenditzeko, inolako idoloren esklabo gertatu
gabe; behin ere ez bizitzeko, ez erdizka, ez berekoi; baizik eta molde berri
eta gizakoiagoak ikasten joan gaitezen lanerako eta gozamenerako, sufrimenerako
eta maitasunerako. Onuragarri dut eskura izatea Jainko horrenganako neure fede
koxkorraren indarra.
Jesusen
Ebanjelioan Jainko hau topatzen dugu: geure erantzukizuna esnatzen duena,
gainerakoez axolagabe ez izateko. Ezin egingo ditugu gauza handiak, baina
badakigu parte hartu behar dugula guztientzat bizitza duinagoa eta
zoriontsuagoa egiten, gogoan nagusiki premiarik handiena dutenak izanik,
defentsarik gabe bizi direnak. Onuragarri dut Jainko honengan sinestea: neure
anai-arrebentzat zer egiten dudan sarri-sarri galdetzen didan honengan.
Jesusen
Ebanjelioan Jainko hau topatzen dugu: ikusmiratzen didana azken hitza ez duela,
ez gaitzak, ez zuzengabekeriak, ez heriotzak. Egun batean, mundualdi honetan
ezinezkoa izan denak, erdizka gelditu denak, gure gurarik handienek, gure
desiorik barnekoenek beren betea iritsiko dute Jainkoagan. Onuragarri dut neure
heriotza konfiantza honekin bizi eta itxarotea.
Jakina,
norberak erabaki behar du, bai nola bizi behar duen, bai nola hil nahi duen.
Norberak entzun behar du norberaren egia. Niretzat ez dira gauza bera
Jainkoagan sinestea eta ez sinestea. Onuragarri dut mundu honetako ibilbidea
honela egitea: Jesusengan agertu den Jainkoak onartzen, indartzen, barkatzen
eta salbatzen nauela sentituz.
José Antonio Pagola
HOMILIA
2011ko urtarrilaren 23a
JARRAITZAILEAK
Jesusek, Joan Bataiatzailea
kartzelan sartu dutela jakin duenean, Nazaret herrixka utzi eta Galileako
aintzira-ertzera joan da, bere misioari ekiteko. Haren lehenengo esku-hartzeak
ez du inolako itxura handiosik. Ez du egin miraririk. Soilik, bere ahotsari
segituan erantzun dioten arrantzale batzuei dei egin die: «Jarraitu niri».
Horrela hasi zen Jesusen
jarraitzaileen mugimendua. Hori izan zen egun batean Eliza izango zenaren
ernamuin apala. Hor agertu zaigu
lehenengo aldiz Jesusen eta harengan sinesten dutenen artean beti izan
beharreko harremana. Kristautasuna, beste ezer baino lehen, Jesusi jarraitzea
da.
Honek esan nahi du ezen
kristau-fedea ez dela haren irakaspenari atxikitzea soilik, beharrezkoa dela
Jesusekiko gure loturak markatzen dituen jokamoldea eta biziera ere. Jesu
Kristogan sinestea haren Espirituak arnasturik bizitzea da, Jainkoaren
erregetzaren haren egitasmoan lankide izanez eta haren piztuera partekatu ahal
izateko haren gurutzea lepoan hartuz.
Betiko tentazioa dugu kristau
izan nahi izatea, baina Jesusi jarraitu gabe edo geure fedea dogma bati bai
esatera murriztuz edo Jesusi, Jaun eta Jainkoaren Seme bezala harturik, kultua
eskaintzera mugatuz. Alabaina, hau da Jesus Jainkoaren Seme gizon eginagan
sinesten dugun ala ez egiaztatzeko irizpidea: hari bakarrik jarraitzen diogun
egiaztatzea.
Jesusi atxikitzea ez datza hura
gizon bezala mireste hutsean, ezta hura Jainko bezala adoratze hutsean ere.
Jesus miretsi eta adoratu bai, baina, hari hurbiletik jarraitu beharra sentitu
gabe, bere burua kanpoan mantentzen duenak ez du bizi kristau-fedea osorik.
Jesusi jarraitzen diona soilik kokatzen da kristau-esperientzia zinez ulertu
eta bizi ahal izateko egiazko puntuan.
Egungo kristautasunean egoera
paradoxikoa bizi dugu. Hain zuzen, Elizako jendetzat ematen da, ez Jesusi
jarraitzen eta jarraitzen saiatzen dena soilik, baita haren urratsei jarraitzea
bost axola zaiona ere. Askitzat ematen da bataiatua izatea eta erakundearekin
ez haustea norbait ofizialki Jesusen Elizakotzat hartzeko, sekula planteatu ez
badu ere hari jarraitzea.
Eliza honetan Jesusez entzun
beharko genukeen lehenengo gauza hari baldintzarik gabe jarraitzeko deia da;
horretarako, haren ondoren bide egitea eragozten diguten loturetarik,
koldarkerietarik eta desbideratzetik geure burua askatuz. Egungo krisialdi hau
aukera ona izan liteke kristautasuna bide zuzenean jartzeko eta Eliza
Jesusenganantz mugiarazteko.
Geure kristau-elkarte eta
–taldeetan era dinamikoan bizitzen ikasi beharra dugu, begiak Jesus josirik,
haren urratsei jarraituz eta bizitza gizatar egiten haren lankide izanez. Beste
modu batean gozatuko genuke orduan geure fedeaz.
José Antonio Pagola
José
Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.