lunes, 19 de junio de 2017

2017-06-25 - Urteko 12. Igandea (A)


Joan den 2014ko urriaren 2an, Kepa Apostolu deunaren parrokian, Jose Antonio Pagolak “Volver a Jesucristo. Iniciar la reacción” izenburuko itzaldia eman zigun. 
Hemen sakatuz hartaz goza dezakezue.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
José Antonio Pagolaren homiliak.

Igandeko izenburuan "klik" egin, José Antonio Pagolaren homiliak irakurtzeko, partekatzeko, jaisteko edo inprimatzeko. Baita ere goiko menuan A Zikloa, B Zikloa edo C Zikloa aukeratu, zikloaren homiliak irakurtzeko.


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Urteko 12. Igandea (A)


EBANJELIOA

Ez izan beldurrik gorputza hil bai.

+ Jesu Kristoren Ebanjelioa Mateo liburutik 10, 26-33

«Ez izan jendearen beldur! Izan ere, ez dago ezer gordeta agertuko ez denik, ezta ere ezer ezkutuan jakingo ez denik. Gau-ilunez esaten dizuedana, esan zuek egun-argiz; eta belarrira entzuten duzuena, hots egin etxe-gainetatik. Ez izan beldurrik gorputza hil bai, baina bizia hondatu ezin dutenei; izan beldur, gorputza ez ezik, pertsona osoa infernuan honda dezakeenari.
«Ez ote dira bi txori sos batean saltzen? Hala ere, ez da bat bakarra ere lurrera erortzen zuen Aitaren baimenik gabe. Zuen buruko ileak ere denak zenbatuak dauzka Jainkoak. Ez izan, bada, beldur: zuek txori guztiek baino gehiago balio duzue.
«Jendearen aurrean aitortzen nauena aitortuko dut nik ere Aita zerukoaren aurrean; baina jendearen aurrean ukatzen nauena ukatu egingo dut nik ere zeruko Aitaren aurrean.

Jaunak esana

HOMILIA

2017ko ekainaren 25a

GURE BELDURRAK

Gure bihotza maitasun sendo batek edo fede irmo batek hartua ez denean, erraz gelditzen da gure bizitza geure beldurren mende. Batzuetan, izena, segurtasuna, erosotasuna edo ongizatea galtzeko beldurrak kentzen digu erabakiak hartzeko adorea. Ez gara ausartzen arriskatzera geure gizarte-egoera, geure dirua edo geure zoriontasun-apurra.
Beste batzuetan, onartuko ez ote gaituzten beldurrak zurruntzen gaitu. Bakarrik, jendearen adiskidetasunik gabe edo maitasunik gabe geldituko garen ahalbideak eragiten digu beldurra. Eguneroko bizitzari aurre eginbeharrak inoren hurbileko laguntzarik gabe.
Sarritan, geure kezka guztia jendearen aurrean ondo gelditzea izaten da. Barregarri geldituko ote garen, geure egiazko konbentzimenduak esan beharrean gertatu ote garen, geure fedearen testigantza egitea ere beldurgarri izaten dugu. Beldurra izan ohi diegu gainerakoen kritikei, esamesei eta ukoei. Ez dugu nahi izaten inork sailka gaitzan. Beste batzuetan etorkizunaren beldurra izaten da. Ez dugu argi ikusten geure geroa. Ez dugu segurtasunik ezertaz. Agian ez gara inortaz fidatzen. Beldurra ematen digu biharrari aurre egin behar izateak.
Beti izan da tentagarria fededunentzat erlijioan babesa bilatzea, geure beldurretik, ziurtasun-ezetik eta beldurretik liberatuko gaituen aterpe izango litzatekeelakoan. Alabaina, oker handia izango litzateke fedea helduleku erosotzat hartzea: adoregabeentzat, koldarrentzat eta izutientzat.
Jainkoagan jarritako konfiantzazko fedeak, zuzen ulertua denean, ez du eramaten fededuna problemen aurrean bere erantzukizunari ihes egitera. Ez dio eragiten gatazketatik ihes egitera, guztiz eroso bere bakardadean babesteko. Aitzitik, Jainkoaganako fedeak betetzen du bihotza indarrez eskuzabalago eta era arriskutsuagoan bizi ahal izateko. Aitagan ezarritako konfiantza biziak laguntzen dio edozeini koldarkeria eta beldurra gainditzen, Jainkoaren erreinua eta haren zuzentasuna ausartago eta askeago defenditzeko.
Fedeak ez du eragiten pertsona koldarrik; aitzitik, pertsona bipil eta ausartak sortzen ditu. Ez ditu hesitzen fededunak nor bere baitan, baizik eta eguneroko bizitza problematiko eta gatazkakora eragiten die. Ez die eragiten trikuarena egitera, alferkeriara eta erosotasunera joz, baizik eta konpromisora kilimatzen ditu.
Fededun batek Jesusen «Ez beldur izan» hitzak bihotzean benetan entzuten dituenean, ez du sentitzen konpromisoari iskin egiteko deirik; aitzitik, halakoei Jainkoaren indarrez aurre egiteko kilima sentitzen du.

José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain

HOMILIA

2014ko ----aren --a

Izenburua

---

José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain

HOMILIA

2008ko ekainaren 22a

BELDURRIK GABE

Oso berria zen artean Jesus hil zutenaren oroitzapena. Kristau-elkarteetan bertsio desberdinak zebiltzan Jesusen Pasioaz. Guztiek zekiten gauza arriskutsua zela gaizki bukatu zuen lagun baten izenean agertzea. Gogoan gorde zuten Jesusen esaldi hau: «Ikaslea ez da bere maisua baino gehiago». Maisuari Beeltzebul esan badiote, zer ez ote dute esango haren ikasleez?
Jesusek ez zuen nahi ikasleek ilusio faltsurik egin zezaten. Inori ezin pasa dakioke burutik haren benetako jarraitzaile izatea, haren zorian hein batean parte izan gabe. Noiz edo noiz, norbaitek uko egingo dio, tratu txarra emango, irainduko, gaitzetsiko. Zer egin?
Barru-barrutik datorkio erantzuna Jesusi: «Ez izan haien beldur». Beldurra ez da parte onekoa. Ikasleak ez dio utzi behar zurrundu dezan. Ez du isilarazi behar. Ez dio utzi behar, ezergatik ere, Jesusen mezua hots egiteari.
Erasoaldian zein jarrera izan argitu nahi dien Jesusek. Hasia da jadanik, Jesusekin, Jainkoaren Berri Onaren errebelazioa. Konfiantza izan behar dute. Askorentzat oraindik «estalia» eta «ezkutua» dena agerian geldituko da egun batean: ezagutuko da Jainkoaren Misterioa, Jainkoak gizakiari dion maitasuna, guztiek bizi zoriontsuagoa izateko hark duen egitasmoa.
Jesusen ikasleak deituak daude errebelazio-prozesu horretan oraintxetik parte aktiboa hartzera: «Nik gauez esana, esan zuek egun argitan». Ilunabarrean, atsedetera joan aurretik, argitzen diena, beldurrik gabe jakinarazi behar dute «egun argitan». «Nik belarrira esana, aldarrikatu zuek teilatu gainetik». Bihotzean sakon sar dakien belarrira xuxurlatzen diela, plazaratu egin behar dute.
Beldurrik izan ez dezaten azpimarratu die Jesusek. «Nire alde denak» ez du zertan beldur izan. Azken auzia ezusteko pozgarri izango du halakoak. «Zeruko nire Aita» izango du epaile, mugarik gabe maite duen Aita. Ni neu izango nau defendatzaile, «haren alde aterako naizen hau». Nork eman diezaguke esperantza handiagorik probaldian?
Jesusek bere ikasleak fededunen talde bezala irudikatzen zituen, beldurrik gabe «bere alde ateratzen» dakien talde bezala. Zergatik ez ote gara gu pertsona libreago Jesusen aldeko bide berriak urratzeko? Zergatik ez ote gara ausartzen era xume, argi eta zehatzean ebanjelioaren muina aurkezten?

José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain




Blog:               http://sopelakoeliza.blogspot.com

José Antonio Pagola Itxaldiaren Bideoak ikusteko:
                        http://iglesiadesopelana3v.blogspot.com


No hay comentarios:

Publicar un comentario

Iruzkinen argiltapenak blogaren administratzailaren onarpena eskatuko dute.